Michorzewo
52°22′25″N 16°20′57″E/52,373611 16,349167| wieś | |
 Pałac w Michorzewie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
763[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
64-316[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PNT |
| SIMC |
0587583 |
Położenie na mapie gminy Kuślin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego  | |
| 52°22′25″N 16°20′57″E/52,373611 16,349167[1]
| |
Michorzewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Nazwa wsi ma wywodzić się od Michora - benedyktyna z Lubinia. Pierwotnie było to Michorzewo Mokre w odróżnieniu od Michorzewa Suchego - obecnego Michorzewka. Dzisiejsza nazwa obowiązuje od 1890 roku.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0587590 | Krystianowo | część wsi |
| 0587608 | Łaz | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1399. Dwa lata później wieś weszła w skład dóbr opalenickich. Z 1431 roku pochodzi informacja o tutejszej parafii. Od drugiej połowy XVIII wieku do II wojny światowej Michorzewo należało do rodziny Sczanieckich i było jedyną etnicznie polską wsią w okolicy.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Michorzewo należało do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodzicki, lutomyślski oraz lwowkowski[6], współczesne nazewnictwo bukowski, grodziski, nowotomyski, lwówecki[7]. Michorzewo należało do okręgu bukowskiego i było siedzibą majętności o tej samej nazwie, której właścicielami była rodzina Sczanieckich[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 366 mieszkańców i 35 dymów (domostw)[6].
W Michorzewie urodził się Kazimierz Filip Wize (1873–1953), syn administratora tutejszego majątku, biolog, lekarz psychiatra i filozof.
W miejscowości był przystanek kolejowy Michorzewo.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Barokowo-klasycystyczny kościół NMP i Wszystkich Świętych pochodzi z lat ok. 1797 - 1800. Jest budowlą salową, z wieżą o ostrosłupowym zwieńczeniu od zach. Wyposażenie wnętrza pochodzi z końca XVIII i pocz. XIX w., a witraże zaprojektował na pocz. XX w. Stefan Matejko z Krakowa (bratanek i uczeń Jana). Na chórze wśród stiukowej dekoracji w stylu Ludwika XIV znajduje się kartusz z monogramem fundatorki kościoła starościny średzkiej Anastazji Sczanieckiej. Dwie barokowe rzeźby świętych na balustradzie chóru pochodzą z poprzedniej, jeszcze drewnianej świątyni. Kościół otoczony jest murem powstałym w tym samym czasie, w którego narożnikach wzniesiono 2 kwadratowe kaplice - kostnice.Po płd.- wsch. stronie kościoła pochowana została Emilia Sczaniecka[8], której staraniem w 1883 r. kościół gruntownie odremontowano. W sąsiedztwie znajduje się cmentarz grzebalny, a na nim stare nagrobki z XIX i pocz. XX w. Znajduje się tu też park krajobrazowy (8,4 ha), rozplanowany w 1 poł. XIX w., ale raczej o młodszym zadrzewieniu. W parku wznosi się pałac neoklasyczny z ok. 1910 r., o rzucie zbliżonym do litery H. Ma tu obecnie siedzibę Ośrodek Rehabilitacyjno-szkoleniowy Wielkopolskiego towarzystwa Stwardnienia Rozsianego i udarów mózgu. W sąsiedztwie położony jest zespół zabudowań folwarcznych, z gorzelnią z pocz. XX w. Zbudowana została na podmurówce z kamienia polnego. Składa się z części mieszkalnej, magazynu i dwukondygnacyjnej aparatowni z kominem o wysokości ok. 28 m. W 1979 r. nastąpiła modernizacja gorzelni. Stan obecny dobry. Sprzęt i urządzenia z pocz. wieku nie zachowały się. W czasie wojny na strychu przechowywano cenne sprzęty i porcelanę Sczanieckich.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79466
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 774 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
- ↑ KSNG [online], ksng.gugik.gov.pl [dostęp 2022-01-12].
- ↑ Wielkopolska ciekawie.Emilia Sczaniecka [dostęp 2021-08-17]
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
