Miedziana (województwo dolnośląskie)
51°00′57″N 15°07′32″E/51,015833 15,125556
| wieś | |
 Kościół śś. Piotra i Pawła w Miedzianej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
280-335[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2021) |
278[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-970[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DZG |
| SIMC |
0192488 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego  | |
Położenie na mapie gminy Sulików  | |
| 51°00′57″N 15°07′32″E/51,015833 15,125556[1]
| |
Miedziana (niem. Küpper, daw. Miedziane) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Sulików.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miedziana to wieś łańcuchowa o długości około 2,2 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, na południowo-zachodnim skraju Wzgórz Zalipiańskich, na wysokości 280–335 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0192494 | Jabłoniec | kolonia |
| 0192502 | Łowin | kolonia |
W latach 1945–1954 siedziba gminy Miedziane. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miedziana została założona najprawdopodobniej na początku XIV wieku przez kolonistów niemieckich[2]. W połowie XIV wieku musiała to być już duża wieś, ponieważ istniał w niej kościół parafialny[2]. W XVIII wieku wieś była jednym z większych ośrodków tkactwa w okolicy, w 1978 roku wśród mieszkańców było 28 tkaczy, 3 wytwórców artykułów drewnianych i 3 handlarzy[2]. W 1825 roku w miejscowości był dwór, 2 folwarki, kościół ewangelicki ze szkołą, 142 domy, 4 młyny wodne, 2 tartaki, 23 warsztaty płóciennicze[2]. W 1840 roku w Miedzianej było 108 warsztatów bawełnianych i 130 lnianych, a wśród mieszkańców było 31 różnych rzemieślników i 7 handlarzy[2]. Pod koniec XIX wieku miejscowość ucierpiała znacznie w kilku powodziach[2]. W okresie międzywojennym Miedziana cieszyła się sporą popularnością jako letnisko[2].
Po 1945 roku miejscowość znacznie się wyludniła[2]. W 1978 roku było tu 112 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 48[2].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[8]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki filialny pw. św. Piotra i Pawła, z lat 1726–1730,
- pastorówka, obecnie dom mieszkalny, nr 68, z XVIII w.
- zespół pałacowo-parkowy, nr 163,
- pałac, z około 1840 r.
- spichrz, z około 1800 r.
- oficyna, z połowy XIX w.
- park, z XIX w.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez Miedzianą przechodzi szlak turystyczny[9]:
z Zawidowa do Grabiszyc Średnich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79629
- ↑ a b c d e f g h i j k Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 25-30. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ Wieś Miedziana w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-04-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 775 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 257. [dostęp 2012-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2019-08-10].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie |
