Mielęcin (powiat wałecki)
53°08′10″N 16°15′25″E/53,136111 16,256944| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
100 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
78-630[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZWA |
| SIMC |
0525441 |
Położenie na mapie gminy Człopa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wałeckiego  | |
| 53°08′10″N 16°15′25″E/53,136111 16,256944[1]
| |
| Strona internetowa | |
Mielęcin – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Człopa
Wieś leży w odległości 11 km na południowy wschód od Tuczna.
W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mielęcin, po jej zniesieniu w gromadzie Człopa. W latach 1946–54 siedziba gminy Mielęcin. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską oraz Pomorzem. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona w dokumencie zapisanym po łacinie z 1337 jako Melnain, 1349 Mellentyn, 1417 Melentin, 1493 Swarsnycza alias Melentin, 1532 Melannthin, 1533 Melenthin[3].
Mielęcin wchłonął sąsiednią wieś o nazwie Chwarstnica. Od schyłku XV wieku przez XVI wiek trwał proces wchłaniania tej wsi przez wieś Mielęcin. Używano wówczas niejednokrotnie zamiennie nazw obu tych wsi. Jeszcze w XVII wieku rozróżniano dwie części wsi o nazwie Mielęcin oraz Chwarstnica[3].
Miejscowość była wsią szlachecką. W 1337 leżała w granicach Nowej Marchii, w dobrach Tentzick Tuczno. Należała do Ludwika Wedla i miała wówczas 64 łany. W 1349 leżała w archidiakonacie pomiędzy Notecią, a Drawą podległym biskupowi poznańskiemu. W 1493 Mielęcin odnotowano jako leżącą w dystrykcie wałeckim (łac. „in districtu Valcensi”). W XVI wieku miejscowość leżała w ziemi wałeckiej w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego[3].
W latach 1493-1541 właścicielami wsi byli Maciej Tuczyński (zwany także „de Wedel” Wedelski) oraz Hasse Wedelski, którzy prawdopodobnie byli braćmi. W 1493 kupili oni za 310 złotych całą wieś Chwarstnica alias Mielęcin (łac. Swarsnycza alias Melentin) od Wojciecha Potulickiego z Chodzieży. W 1532 Maciej Tuczyński oddał swym synom Janowi, Krzysztofowi i Stanisławowi dobra Tuczno wraz z należącymi do niego wsiami, m.in. z Mielęcinem. W 1541 Jerzy Wedel (Wedelski) dziedzic Tuczna sprzedał z zastrzeżeniem prawa odkupu połowę wsi Mielęcin zwanej Chwarstnica tenutariuszowi wałeckiemu Joachimowi Natzmerowi za 400 florenów marchijskich[3].
Miejscowość należała do dóbr Tuczyńskich. Sołectwo w Mielęcinie nadane zostało przez Wedlów-Tuczyńskich na prawie lennym. W roku 1789 Mielęcin liczył 26 domów.
W wieku XIX właściciele wsi często się zmieniali. Kościół istniał już w wieku XIV. Budynek kościelny został wzniesiony w latach 1755–1956 przez Franciszkę Skoroszewską, przetrwał do ostatnich lat. Spłonął doszczętnie na wiosnę 1949 roku. Był to drewniany budynek zbudowany na rzucie prostokąta z wyodrębnionym węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Posiadał wieżę przykrytą barokową kopułką. Kościół w Mielęcinie był najcenniejszym zabytkiem drewnianego budownictwa sakralnego na terenie powiatu wałeckiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79776
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 786 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Gąsiorowski 1993 ↓, s. 114-115.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. III L-Q, zeszyt 1, hasło „Mielęcin”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 1993, s. 114-115.
