Mieżdurieczensk
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Mer |
Siergiej Fiedorowicz Szczerbakow | ||||
Powierzchnia |
332,56[1] km² | ||||
Wysokość |
241[2] m n.p.m. | ||||
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+7 38475 | ||||
Kod pocztowy |
652870 | ||||
Tablice rejestracyjne |
42 | ||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
Położenie na mapie obwodu kemerowskiego | |||||
53°41′N 88°03′E/53,683333 88,050000 | |||||
Strona internetowa |
Mieżdurieczensk (ros. Междуреченск [mʲɪʐdʊˈrʲetɕɪnsk]) – miasto w Rosji, w obwodzie kemerowskim, w Kuźnieckim Zagłębiu Węglowym. Liczy 96 tys. mieszkańców (2020).
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Mieżdurieczensk znajduje się przy ujściu rzeki Usa do Tomu (stąd nazwa miasta, którą można tłumaczyć jako między rzekami). Oddalony jest 60 km na wschód od Nowokuźniecka i 312 km na południowy wschód od Kemerowa.
Znajduje się tu dyrekcja Rezerwatu „Ałatau Kuźniecki”[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki miasta związane są z odkryciem tam wielkich zasobów węgla kamiennego. Aby rozpocząć wydobycie surowca zaplanowana budowę łagru na 6,5 tys. więźniów. 27 marca 1948 roku ze Stalinska (Nowokuźniecka) przybyło 27 z nich. Zaczęto budować drewniane, a następnie murowane domy. 23 czerwca 1955 roku powstające miasto połączono z osadą Olżieras pod nazwą Mieżdurieczensk. Oficjalnie uzyskał on status miasta 23 lipca 1955 roku.
Przemysł
[edytuj | edytuj kod]Miasto jest ważnym ośrodkiem wydobycia węgla kamiennego w Zagłębiu Kuźnieckim. Znajduje się tam największa w Rosji kopalnia Raspadskaja. Poza tym przemysł mineralny i spożywczy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Генеральный план (корректировка) г. Междуреченска в составе Междуреченского городского округа Том I Пояснительная записка [online] [dostęp 2021-04-15] (ros.).
- ↑ Географические координаты Междуреченска, Кемеровская область, Россия [online] [dostęp 2021-04-15] (ros.).
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] .
- ↑ Кузнецкий Алатау [online], www.kuz-alatau.ru [dostęp 2021-11-27] .