Mistrzostwa Świata w Snookerze 1946
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
8 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce | ||||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
136 | |||
| Rozegrane mecze |
7 | |||
Mistrzostwa Świata w Snookerze 1946 (ang. 1946 World Snooker Championship) – najważniejszy turniej snookerowy rozegrany w 1946 roku w Horticultural Hall w Londynie (Anglia)[1].
W finale turnieju Anglik Joe Davis pokonał Australijczyka Horace Lindrum 78–67.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca: L1 800
- II miejsce: L550
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Podczas finałowego pojedynku Joe Davis wbił sześć breaków stupunktowych, ustanawiając także nowy rekord wysokości breaka na Mistrzostwach Świata w Snookerze w wysokości 136 punktów[3][4].
- Mistrzem Świata w Snookerze 1946 (po sześciu latach przerwy spowodowanej wybuchem II wojny światowej) został Joe Davis, który w meczu finałowym pokonał Horacego Lindruma 78–67.
- Wygrywając Mistrzostwa Świata w Snookerze 1946, Joe Davis zdobył swój 15. i zarazem ostatni tytuł snookerowego Mistrza Świata[1].
- W całym turnieju Joe Davis wbił dziesięć breaków stupunktowych[5].
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
| Ćwierćfinały Lepszy w 31 frame’ach |
Półfinały Lepszy w 31 frame’ach |
Finał Lepszy w 145 frame’ach | |||||||||||
|
Joe Davis | 21 | |||||||||||
|
Walter Donaldson | 10 | |||||||||||
|
|
Joe Davis | 21 | |||||||||||
|
|
Stanley Newman | 10 | |||||||||||
|
|
Sydney Lee | 12 | |||||||||||
|
|
Stanley Newman | 19 | |||||||||||
|
|
Joe Davis | 78 | |||||||||||
|
Horace Lindrum | 67 | |||||||||||
|
|
Horace Lindrum | 17 | |||||||||||
|
|
Herbert Holt | 14 | |||||||||||
|
|
Horace Lindrum | 16 | |||||||||||
|
|
Fred Davis | 12 | |||||||||||
|
|
Fred Davis | 24 | |||||||||||
|
|
Alec Brown | 7 | |||||||||||
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
| Runda 1 Lepszy w 31 frame’ach |
Runda 2 Lepszy w 31 frame’ach |
Runda 3 Lepszy w 31 frame’ach | |||||||||||
|
|
Stanley Newman | 16 | |||||||||||
|
|
Willie Leigh | 15 | |||||||||||
|
|
Stanley Newman | 17 | |||||||||||
|
Conrad Stanbury | 14 | |||||||||||
|
|
Conrad Stanbury | 18 | |||||||||||
|
|
John Barrie | 13 | |||||||||||
|
|
Stanley Newman | 21 | |||||||||||
|
|
Kingsley Kennerley | 10 | |||||||||||
|
|
Kingsley Kennerley | 22 | |||||||||||
|
|
Fred Lawrence | 9 | |||||||||||
|
|
Kingsley Kennerley | 8 | |||||||||||
|
|
Tom Reece[8] | 2 | |||||||||||
| 2 | |||||||||||||
| 7 | |||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b cajt.pwp.blueyonder.co.uk: World Professional Championship. Chris Turner's Snooker Archive. [dostęp 2012-08-06].
- ↑ World Snooker Title. [dostęp 2012-08-06].
- ↑ 2004 Embassy World Championship Information. Global Snooker Centre. [dostęp 2012-08-06].
- ↑ May 18 down the years: Davis wins marathon final. ESPN. [dostęp 2012-08-06].
- ↑ Hayton Eric, The CueSport Book of Professional Snooker: The Complete Record & History, Wyd.Rose Villa Publications, Londyn 2004. ISBN 978-0-9548549-0-4.
- ↑ a b World Championship 1946. Global Snooker. [dostęp 2012-08-06].
- ↑ a b Embassy World Championship. Snooker Scene. [dostęp 2012-08-06].
- ↑ Tom Reece poddał mecz.
| Wczesne lata | |
|---|---|
| Okres powojenny | |
| Professional Matchplay Championship | |
| Challenge matches | |
| Czasy współczesne | |
| The Crucible Theatre |