Mistrzostwa Świata w Snookerze 1995
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
147 | |||
Rozegrane mecze |
31 |
Mistrzostwa Świata w Snookerze 1995 (ang. 1995 Embassy World Snooker Championship) − ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1994/1995, rozegrany w dniach 14-30 kwietnia 1995 roku w Crucible Theatre w Sheffield.
Mistrzostwa wygrał Szkot Stephen Hendry, który w finale pokonał Anglika Nigela Bonda 18–9, broniąc tym samym tytułu wywalczonego w poprzednim sezonie.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca: £190,000
- II miejsce: £115,000
- Półfinalista: £57,000
- Ćwierćfinalista: £29,000
- Ostatnia 16: £15,500
- Ostatnia 32: £8,750
- Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £16,000
- Maksymalny break w fazie telewizyjnej: £147,000
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Andy Hicks został pierwszym zadwonikiem, który w swoim debiucie w snookerowych mistrzostwach świata dotarł aż do półfinału. Pokonał kolejno Steve'a Davisa, Williego Thorne'a, Petera Ebdona, w meczu półfinałowym przegrał zaś z Nigelem Bondem.
- Podczas tegorocznej edycji snookerowych mistrzostw świata padło 31 breaków stupunktowych.
- Najwięcej breaków stupunktowych zostało zbudowanych przez Stephena Hendry'ego. Ich liczba wyniosła 12. Hendry pobił tym samym rekord ustanowiony przez Joe Davisa podczas mistrzostw świata w 1946 roku i wynosił 10 breaków stupunktowych. Wyrównał także swój własny rekord w ilości wbitych breaków stupunktowych podczas turnieju rankingowego (rekord ten ustanowił podczas turnieju UK Championship 1994).
- Stephen Hendry stał się autorem trzeciego w nowoczesnej historii snookerowych mistrzostw świata breaka maksymalnego.
- Stephen Hendry po raz czwarty z rzędu wywalczył tytuł snookerowego mistrza świata. Było to także piąte zwycięstwo tego zawodnika w snookerowych mistrzostwach świata.
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Finał (Lepszy w 35 frame'ach) Crucible Theatre, Sheffield, 29-30 kwietnia 1995. Sędzia: John Street | ||
Stephen Hendry![]() |
18–9 | Nigel Bond![]() |
68–20, 42–87, 29–74, 0–81, 72–8, 4–76, 105–0, 77–7, 1–85, 65–32, 90–1, 70–31, 74–13, 124–1, 70–25, 84–0, 75–9, 115–9, 74–41, 14–63, 59–73, 44–67, 76–19, 83–0, 92–36, 0–135, 103–28 | 68–20, 42–87, 29–74, 0–81, 72–8, 4–76, 105–0, 77–7, 1–85, 65–32, 90–1, 70–31, 74–13, 124–1, 70–25, 84–0, 75–9, 115–9, 74–41, 14–63, 59–73, 44–67, 76–19, 83–0, 92–36, 0–135, 103–28 | |
![]() |
Breaki stupunktowe[edytuj | edytuj kod]
Stephen Hendry 147, 133, 128, 124, 121, 119, 114, 105, 103, 103, 101, 100
Andy Hicks 136, 117, 100
John Parrott 129, 123, 115, 110
Tony Drago 117
Nigel Bond 115, 111, 101
Ronnie O’Sullivan 112, 111, 103
Peter Ebdon 108, 107
Dave Harold 103
Alan McManus 100
Darren Morgan 100
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Embassy World Championship. WWW Snooker. [dostęp 2012-05-05].