Mistrzostwa Świata w League of Legends

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w League of Legends
Ilustracja
Gry

League of Legends

Organizator

Riot Games

Termin

październik-listopad

Liczba drużyn

8 (2011)
12 (2012)
14 (2013)
16 (2014-2016)
22 (2020-2021,2023)
24 (2017-2019, 2022)

Zwycięzca

T1 (4. tytuł)

Statystyki
Tryb gry

draft turniejowy

Pula nagród

2 250 000 dolarów (2023)

Strona internetowa
Puchar Przywoływacza na Mistrzostwach Świata Sezonu 3

Mistrzostwa Świata w League of Legends – profesjonalny turniej e-sportowy rozgrywany corocznie, nieprzerwanie od 2011 roku, organizowany przez Riot Games jako zwieńczenie danego sezonu. Pierwsze mistrzostwa rozegrane zostały podczas DreamHack 2011 i zostały wygrane przez Fnatic. Do tej pory zwycięstwo trafiło raz do Europy, raz do Tajwanu, siedmiokrotnie do Korei Południowej oraz trzykrotnie do Chin.

Drużyny w latach 2012-2021 walczyły oprócz nagrody pieniężne, a także o podniesienie Pucharu Przywoływacza wykonanego przez Thomasa Lyte[1]. W 2022 roku odsłonięto nowy puchar wykonany we współpracy z Tiffany & Co[2].

Zwycięskie drużyny[edytuj | edytuj kod]

Rok Pula nagród Lokalizacja finału Mistrz Wynik Finalista Półfinaliści
2011 $ 99,500 Szwecja Jönköping Unia Europejska Fnatic 2:1 Unia Europejska against All authority Stany Zjednoczone Team SoloMid(inne języki)
2012 $ 2,000,000 Stany Zjednoczone Los Angeles Taipei Assassins(inne języki) 3:1 Korea Południowa Azubu Frost(inne języki) Unia Europejska CLG Europe(inne języki) Rosja Moscow Five(inne języki)
2013 $ 2,050,000 Stany Zjednoczone Los Angeles Korea Południowa SK Telecom T1 3:0 Royal Club(inne języki) Unia Europejska Fnatic Korea Południowa NaJin Black Sword
2014 $ 2,130,000 Korea Południowa Seul Korea Południowa Samsung White(inne języki) 3:1 Star Horn Royal Club(inne języki) OMG(inne języki) Korea Południowa Samsung Blue(inne języki)
2015 $ 2,130,000 Niemcy Berlin Korea Południowa SK Telecom T1 3:1 Korea Południowa KOO Tigers(inne języki) Unia Europejska Fnatic Unia Europejska Origen(inne języki)
2016 $ 5,070,000 Stany Zjednoczone Los Angeles Korea Południowa SK Telecom T1 3:2 Korea Południowa Samsung Galaxy(inne języki) Unia Europejska H2k-Gaming(inne języki) Korea Południowa ROX Tigers(inne języki)
2017 $ 4,596,591 Pekin Korea Południowa Samsung Galaxy(inne języki) 3:0 Korea Południowa SK Telecom T1 Royal Never Give Up(inne języki) Team WE(inne języki)
2018 $ 6,450,000 Korea Południowa Inczon Invictus Gaming(inne języki) 3:0 Unia Europejska Fnatic Unia Europejska G2 Esports Stany Zjednoczone Cloud9
2019 $ 2,225,000 Francja Paryż FunPlus Phoenix(inne języki) 3:0 Unia Europejska G2 Esports Korea Południowa SK Telecom T1 Invictus Gaming(inne języki)
2020 $ 2,225,000 Szanghaj Korea Południowa DamWon Gaming(inne języki) 3:1 Suning(inne języki) Unia Europejska G2 Esports Top Esports(inne języki)
2021 $ 2,225,000 Islandia Reykjavík EDward Gaming(inne języki) 3:2 Korea Południowa DWG KIA(inne języki) Korea Południowa T1 Korea Południowa Gen.G(inne języki)
2022 $ 2,225,000 Stany Zjednoczone San Francisco[3] Korea Południowa DRX(inne języki) 3:2 Korea Południowa T1 Korea Południowa Gen.G(inne języki) JD Gaming(inne języki)
2023 $ 2,225,000 Korea Południowa Seul Korea Południowa T1 3:0 Weibo Gaming(inne języki) Bilibili Gaming(inne języki) JD Gaming(inne języki)

Mistrzowie świata[edytuj | edytuj kod]

Tabela Mistrzów Świata
No. Zwycięstwa Imię i nazwisko Pseudonim Rok zwycięstwa
1 4 Korea Południowa Lee Sang-hyeok Faker 2013, 2015, 2016, 2023
2 3 Korea Południowa Bae Seong-woong Bengi 2013, 2015, 2016
3 2 Korea Południowa Bae Jun-sik Bang 2015, 2016
2 Korea Południowa Lee Ho-seong Duke 2016, 2018
2 Korea Południowa Lee Jae-wan Wolf 2015, 2016
2 Korea Południowa Cho Geon-hee BeryL 2020, 2022
7 1 Korea Południowa Kang Chan-yong Ambition 2017
1 Wang Liu-Yi Baolan 2018
1 Chang Bo-Wei BeBe 2012
1 Korea Południowa Kang Sun-gu Blank 2016
1 Korea Południowa Kim Geon-bu Canyon 2020
1 Korea Południowa Jo Yong-in CoreJJ 2017
1 Liu Qing-Song Crisp 2019
1 Korea Południowa Lee Min-ho Crown 2017
1 Korea Południowa Lee Seong-jin Cuvee 2017
1 Finlandia Lauri Happonen Cyanide 2011
1 Korea Południowa Choi In-kyu DanDy 2014
1 Korea Południowa Kim Hyuk-kyu Deft 2022
1 Korea Południowa Kim Tae-sang Doinb 2019
1 Korea Południowa Lee Ji-hoon Easyhoon 2015
1 Li Xuan-Jun Flandre 2021
1 Korea Południowa Jang Yong-jun Ghost 2020
1 Korea Południowa Kim Han-saem GimGoon 2019
1 Korea Południowa Lee Min-hyeong Gumayusi 2023
1 Korea Południowa Kang Min-seung Haru 2017
1 Korea Południowa Gu Seung-bin imp 2014
1 Korea Południowa Jeong Eon-young Impact 2013
1 Yu Wen-Bo JackeyLove 2018
1 Zhao Li-Jie Jiejie 2021
1 Korea Południowa Lee Ju-han Juhan 2022
1 Korea Południowa Ryu Min-seok Keria 2023
1 Korea Południowa Hwang Seong-hoon Kingen 2022
1 Lin Wei-Xiang Lwx 2019
1 Niemcy Manuel Mildenberger LamiaZealot 2011
1 Sung "Alex" Kuan-Po Lilballz 2012
1 Korea Południowa Jang Hyeong-seok Looper 2014
1 Korea Południowa Jang Gyeong-hwan MaRin 2015
1 Korea Południowa Cho Se-hyeong Mata 2014
1 Tian Ye Meiko 2021
1 Niemcy Peter Meisrimel Mellisan 2011
1 Chen Hui-Chung MiSTakE 2012
1 Gao Zhen-Ning Ning 2018
1 Korea Południowa Jang Ha-gwon Nuguri 2020
1 Korea Południowa Mun Hyeon-jun Oner 2023
1 Korea Południowa Heo Won-seok PawN 2014
1 Korea Południowa Chae Gwang-jin Piglet 2013
1 Korea Południowa Hong Chang-hyeon Pyosik 2022
1 Korea Południowa Lee Jeong-hyeon PoohManDu 2013
1 Korea Południowa Song Eui-jin Rookie 2018
1 Korea Południowa Park Jae-hyuk Ruler 2017
1 Korea Południowa Lee Ye-chan Scout 2021
1 Korea Południowa Heo Su ShowMaker 2020
1 Polska Maciej Ratuszniak Shushei 2011
1 Wang June-Tsan Stanley 2012
1 Korea Południowa Kang Seung-lok TheShy 2018
1 Gao Tian-Liang Tian 2019
1 Hongkong Lau "Kurtis" Wai Kin Toyz 2012
1 Korea Południowa Park Do-hyeon Viper 2021
1 Hiszpania Enrique Cedeño Martínez xPeke 2011
1 Korea Południowa Kim Geon-woo Zeka 2022
1 Korea Południowa Choi Woo-je Zeus 2023

Sezon 1[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata Sezonu 1 zostały rozegrane podczas DreamHack 2011 w czerwcu 2011 w Szwecji. Pula nagród wyniosła 100 000$ z czego połowę otrzymali zwycięzcy, czyli Fnatic[4]. W turnieju wzięło udział łącznie 8 drużyn wyłonionych po europejskich, północnoamerykańskich i azjatyckich eliminacjach[5]. Wszystkie mecze turnieju obejrzane zostały przez niemal 1,7 mln widzów, a same mecze finałowe obejrzało około 210 tys. osób[6].

Do turnieju dostał się jeden Polak: Maciej "Shushei" Ratuszniak ze zwycięskiej drużyny Fnatic. Dodakowo został uznany najcenniejszym zawodnikiem (MVP) turnieju.

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 Fnatic xPeke

(Enrique Cedeño Martinez)

CyanideFI

(Lauri Happonen)

Shushei

(Maciej Ratuszniak)

LaMiaZeaLoT

(Manuel Mildenberger)

Mellisan

(Peter Meisrimel)

50 000 $
2 against All authority sOAZ

(Paul Boyer)

Linak

(Damien Lorthios)

MoMa

(Maik Wallus)

YellOwStaR

(Bora Kim)

Kujaa

(Jérôme Negretti)

25 000 $
3 Team SoloMid TheRainMan

(Christian Kahmann)

TheOddOne

(Brian Wyllie)

Reginald

(Andy Dinh)

Chaox

(Shan Huang)

Xpecial

(Alex Chu)

10 000 $
4 Epik Gamer Westrice

(Jonathan Nguyen)

Dan Dinh

(Daniel Dinh)

Salce

(Trevor Salce)

Dyrus

(Marcus Hill)

Doublelift

(Yiliang Peng)

7 000 $

Sezon 2[edytuj | edytuj kod]

Po udanym sezonie 1, Riot Games ogłosiło, że 5 000 000$ zostanie poświęcone na organizację sezonu 2. Dwa miliony dolarów zostały przeznaczone partnerom Riot Games, między innymi IGN i innym organizacjom e-sportowym. Kolejne dwa miliony dolarów Riot przeznaczyło na eliminacje do Mistrzostw Świata Sezonu 2 oraz turniej finałowy. Pozostały milion dolarów został przeznaczony dla pozostałych organizatorów, którzy pozwolili na rozegranie finałów[7].

Mistrzostwa Świata Sezonu 2 zostały rozegrane na początku października 2012 w Los Angeles w Kalifornii. Dwanaście zespołów z całego świata konkurowało o rekordową jak na tamten czas pulę nagród wynoszącą 2 000 000$, z czego połowa trafiała do zwycięzców. Faza grupowa, ćwierćfinały i półfinały odbyły się na przestrzeni zaledwie 3 dni, od 4 do 6 października 2012.

Finał odbył się tydzień później, 13 października w Galen Center na Uniwersytecie Południowej Kalifornii[8]. Ceremonia otwarcia rozpoczęła się odegraniem przez orkiestrę theme League of Legends. Przed rozgrywkami został odsłonięty Puchar Przywoływacza. Przy widowni liczącej 10 000 fanów, a także transmisji w 13 różnych językach, zespół z Tajwanu, Taipei Assassins pokonał Koreański zespół Azubu Frost 3:1 i to on zdobył nagrodę główną – 1 milion dolarów[9].

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 Taipei Assassins Stanley

(Wang June-tsan)

Lilballz

(Alex Sung Kuan-po)

Toyz

(Kurtis Lau Wai Kin)

bebe

(Cheng Bo-wei)

MiSTakE

(Chen Hui-chung)

1,000,000 $
2 Azubu Frost Shy

(Park Sang-myeon)

CloudTemplar

(Lee Hyun-woo)

RapidStar

(Jung Min-sung)

Woong

(Jang Gun-woong)

MadLife

(Hong Min-gi)

250,000 $
3-4 CLG Europe Wickd

(Mike Petersen)

Snoopeh

(Stephen Ellis)

Froggen

(Henrik Hansen)

yellowpete

(Peter Wüppen)

Krepo

(Mitch Voorspoels)

150,000 $
Moscow Five Darien

(Jewgienij Mazajew)

Diamondprox

(Danił Rieszetnikow)

Alex Ich

(Aleksiej Iczetowkin)

Genja

(Jewgienij Andriuszyn)

GoSu Pepper

(Eduard Abgarian)

Sezon 3[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata Sezonu 3 odbyły się jesienią 2013 roku w Los Angeles w Kalifornii. 14 zespołów z Ameryki Północnej, Korei, Chin, południowo–wschodniej Azji i Europy zostało zakwalifikowanych do turnieju finałowego[10].

Finał mistrzostw odbył się w Staples Center 4 października 2013. Ceremonię otwarcia rozpoczęła orkiestra, która następnie ustąpiła miejsca amerykańskiej grupie muzycznej Limp Bizkit. Koreańska drużyna SK Telecom T1 pokonała chińską drużynę Royal Club[11] z wynikiem 3:0, podnosząc Puchar Przywoływacza i zdobywając 1 mln dolarów nagrody.

Rozgrywki obejrzało w sumie 32 mln osób. Ponad 8,5 mln osób oglądało transmisję finału naraz, tym samym pobijając rekord sezonu 2, który wynosił nieco ponad 1,1 mln widzów[12].

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 SK Telecom T1 Impact

(Jung Eon-yeong)

Bengi

(Bae Seong-woong)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Piglet

(Chae Gwang-jin)

PoohManDu

(Lee Jeong-hyeon)

$1,000,000
2 Royal Club GoDlike

(Xiao Wang)

Lucky

(Liu Junjie)

Wh1t3zZ

(Lo Pun Wai)

Uzi

(Jian Zihao)

Tabe

(Wong Pak Kan)

$250,000
3-4 Fnatic sOAZ

(Paul Boyer)

Cyanide

(Lauri Happonen)

xPeke

(Enrique Cedeño Martinez)

puszu

(Johannes Uibos)

YellOwStaR

(Bora Kim)

$150,000
NaJin Black Sword Expession

(Gu Bon-taek)

watch

(Cho Jae-geol)

Nagne

(Kim Sang-moon)

PraY

(Kim Jong-in)

Cain

(Jang Nu-ri)

Sezon 4[edytuj | edytuj kod]

Do Mistrzostw Świata 2014 zakwalifikowało się łącznie 16 drużyn. 14 z kwalifikacji przeprowadzonych w głównych regionach (Chiny, Europa, Ameryka Północna, Korea, Tajwan&Południowa Azja) oraz 2 drużyny zakwalifikowane dzięki dzikim kartom na PAX, gdzie zwyciężyła drużyna z Brazylii oraz na Gamescome, gdzie zwyciężyła drużyna turecka.

Faza grupowa rozpoczęła się 18 września 2014 roku w Tajpej, a zakończyła 28 września w Singapurze. Osiem drużyn zakwalifikowało się do fazy pucharowej, pozostałe osiem – odpadło z turnieju[13]. Faza pucharowa rozpoczęła się 3 października 2014 roku.

Finał odbył się 19 października finałem na Seul World Cup Stadium[14]. Amerykański zespół muzyczny Imagine Dragons nagrał piosenkę Warriors jako hymn turnieju[15] i wykonał ją na żywo podczas finału[16]. Przy 45 tysięcznej widowni fanów, koreański zespół Samsung Galaxy White pokonał chińską drużynę Star Horn Royal Club i sięgnął po tytuł Mistrza Świata 2014, Puchar Przywoływacza oraz 1 mln dolarów[17][18]. MVP turnieju został Cho "Mata" Se-hyeong.

Wszystkie mecze turnieju były transmitowane online za darmo[19] przez 40 partnerów Riot Games w 19 językach. Finały obejrzało 27 milionów osób, w tym 11 mln, które oglądało je w tym samym czasie[20].

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 Samsung White Looper

(Jang Hyeong-seok)

DanDy

(Choi In-kyu)

PawN

(Heo Won-seok)

imp

(Gu Seung-bin)

Mata

(Cho Se-hyeong)

1,000,000 $
2 Star Horn Royal Club Cola

(Jiang Nan)

inSec

(Choi In-seok)

corn

(Lei Wen)

Uzi

(Jian Zihao)

Zero

(Yoon Kyeong-seop)

250,000 $
3-4 OMG Gogoing

(Gao Diping)

LoveLing

(Yin Le)

cool

(Yu Jiajun)

san

(Guo Junliang)

Cloud

(Hu Zhenwei)

150,000 $
Samsung Blue Acorn

(Choi Cheon-ju)

Spirit

(Lee Da-yoon)

dade

(Bae Eo-jin)

Deft

(Kim Hyeok-kyu)

Heart

(Lee Gwan-hyeong)

Sezon 5[edytuj | edytuj kod]

Po sezonie 2014 Riot Games wprowadziło szereg zmian do rozgrywek regionalnych oraz swojej marki e-sportu. Liczba drużyn w LCS (League Championship Series) oraz EU LCS wzrosła z 8 do 10. Ogłoszono drugi turniej, Mid-Season Invitational (MSI) w połowie sezonu, który miał obejmować po jednej drużynie z każdego regionu oraz jedną dzika kartę.

Dodatkowo wraz z początkiem sezonu, wszystkie drużyny zostały zobowiązane do wystawienia głównego trenera w swoich meczach rywalizacyjnych, który pozostaje na scenie i rozmawia z zespołem w fazie wybierania i odrzucania postaci.

Mistrzostwa Świata 2015 odbyły się w Europie w październiku 2015 roku[21], przystąpiło do nich 16 drużyn z całego świata (14 z głównych regionów, oraz 2 dzikie karty z Południowej Azji oraz Brazylii, które uzyskali na International Wildcard Tournament, odpowiednio w Turcji oraz Chile).

Faza grupowa była rozgrywana w Paryżu od 1 do 11 października. W dniach 15-18 października zawodnicy walczyli na Wembley Arena w Londynie. Tydzień później na Brussels Expo w Brukseli (24-25 października) zostali wyłonieni finaliści.

Finał odbył się 31 października w Berlinie. Oficjalny utwór mistrzostw Worlds Colide, został wykonany przez piosenkarkę Nicki Talyor. Na hali Mercedes-Benz Arena przy 17 tysięcznej publiczności koreańska drużyna SKT Telecom T1 pokonała drugą koreańską formację KOO Tigers 3:0, tym samym po raz drugi zdobywając główne nagrody - tytuł mistrza, Puchar Przywoływacza oraz 1 milion dolarów. Gracz górnej linii zwycięskiego zespołu, Jang "MaRin" Gyeong-Hwan, został wybrany MVP.

Finały obejrzało 36 mln osób, a 14 mln oglądało je w tym samym czasie[22].

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 SK Telecom T1 MaRin

(Jang Gyeong-hwan)

Bengi

(Bae Seong-woong)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Bang

(Bae Jun-sik)

Wolf

(Lee Jae-wan)

1,000,000 $
Easyhoon

(Lee Ji-hoon)

2 KOO Tigers Smeb

(Song Kyeong-ho)

Hojin

(Lee Ho-jin)

Kuro

(Lee Seo-haeng)

PraY

(Kim Jong-in)

GorillA

(Kang Beom-hyeon)

250,000 $
3-4 Fnatic Huni

(Heo Seung-hoon)

Reignover

(Kim Eui-jin)

Febiven

(Fabian Diepstraten)

Rekkles

(Martin Larsson)

YellOwStaR

(Bora Kim)

150,000 $
Origen sOAZ

(Paul Boyer)

Amazing

(Maurice Stückenschneider)

xPeke

(Enrique Cedeño Martinez)

Niels

(Jesper Svenningsen)

Mithy

(Alfonso Aguirre Rodriguez)

Sezon 6[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata 2016 odbyły się w Stanach Zjednoczonych. Do turnieju przystąpiło 16 drużyn (14 z głównych regionów oraz 2 dzikie karty z Brazylii oraz Rosji, które uzyskali na International Wildcard Qualifier w Brazylii).

Faza grupowa odbywała się od 29 września do 9 października w San Francisco, ćwierćfinały w Chicago w dniach 13-16 października, a półfinaly na Madison Square Garden w Nowym Jorku w dniach 21–22 października[23].

Finał odbył się 30 października na Staples Center przy ponad 18 tysięcznej publiczności w Los Angeles. Podczas ceremonia otwarcia obok orkiestry, wystąpił niemiecki DJ Zedd z utworem Ignite. Po Puchar Przywoływacza po raz trzeci w historii sięgnęło SK Telecom T1, które w finale wynikiem 3:2 pokonało drużynę Samsung Galaxy[24]. Nagrodę MVP zdobył Lee „Faker” Sang-hyeok, który wraz z Bae „Bengim” Seong-woong'em jako jedyni dostąpili zaszczytu wygrania mistrzostw trzykrotnie.

Pula nagród tych Mistrzostw wyniosła ponad 6,7 mln dolarów[24]. Finały obejrzało 43 miliony widzów, a jednocześnie najwyższa oglądalność wyniosła 14,7 miliona widzów pobijając zeszłoroczny rekord.

Do turnieju dostało się dwóch Polaków: Marcin „Jankos” Jankowski oraz Oskar „Vander” Bodgan w drużynie H2k zajmując wysokie miejsce w najlepszej czwórce.

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 SK Telecom T1 Duke

(Lee Ho-seong)

Bengi

(Bae Seong-woong)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Bang

(Bae Jun-sik)

Wolf

(Lee Jae-wan)

2,680,000 $
Blank

(Kang Seon-gu)

2 Samsung Galaxy CuVee

(Lee Seong-jin)

Ambition

(Kang Chan-yong)

Crown

(Lee Min-ho)

Ruler

(Park Jae-hyeok)

CoreJJ

(Jo Yong-in)

1,005,000 $
Wraith

(Kwon Ji-min)

3-4 H2k-Gaming Odoamne

(Andrei Pascu)

Jankos

(Marcin Jankowski)

Ryu

(Yoo Sang-wook)

FORG1VEN

(Konstantinos-Napoleon Tzortziou)

Vander

(Oskar Bogdan)

502,500 $
ROX Tigers Smeb

(Song Kyeong-ho)

Peanut

(Han Wang-ho)

Kuro

(Lee Seo-haeng)

PraY

(Kim Jong-in)

GorillA

(Kang Beom-hyeon)

Sezon 7[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata 2017 odbyły się w Chinach. Pula drużyn została zwiększona z 16, do 24 drużyn - 20 drużyn z głównych regionów: Korea, Chiny, Europa, Ameryka Północna, LMS (Tajwan/Hongkong/Makau) oraz Południowej Azji oraz 4 drużyny z dziką kartą, walczące w fazie Play-in, do której zakwalifikowało się 12 drużyn z niższych miejsc w głównych regionach oraz z mniejszych regionów takich jak Rosja, Japonia czy Ameryka Łacińska.

Fazy wstępna (która wyłoniła drużyny z Chin, Ameryki Północnej, Europy oraz Turcji) oraz grupowa odbyły się w Wuhan w okresie 23 września - 15 października. Ćwierćfinały w Guangzhou w dniach 19-22 października, półfinały w Szanghaju na Shanghai Oriental Sports Center w dniach 28-29 października.

Finał odbył się 4 listopada w Pekinie na Beijing National Stadium przy 91 tysięcznej widowni. Ceremonia otwarcia rozpoczęła się skomplikowaną choreografią tancerzy w maskach przy wielu widowiskowych efektach wizualnych. Po nim wkroczył tajwański muzyk Jay Chou ze zremiksowaną wersją utworu Hero. Po zakończeniu piosenki usiadł do fortepianu oraz rozpoczął grać utwór Legends Never Die śpiewany przez Chrissy Costanze z amerykańskiego zespołu Against the Current, podczas którego użyto awatara Starszego Smoka z gry, ukazanego w rozszerzonej rzeczywistości. Samsung Galaxy odwrócił wynik z poprzedniego roku i tym razem to on pokonał SKT Telecom T1 3:0.[25] Strzelec zwycięskiej drużyny Park "Ruler" Jae-hyuk został mianowany MVP.

Finały obejrzało ponad 60 milionów widzów, ponownie bijąc własny rekord. Turniej był powszechnie chwalony oraz okrzyknięty jednym z najlepszych.

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 Samsung Galaxy CuVee

(Lee Seong-jin)

Ambition

(Kang Chan-yong)

Crown

(Lee Min-ho)

Ruler

(Park Jae-hyeok)

CoreJJ

(Jo Yong-in)

1,540,000 $
Haru

(Kang Min-seung

2 SK Telecom T1 Huni

(Heo Seung-hoon)

Peanut

(Han Wang-ho)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Bang

(Bae Jun-sik)

Wolf

(Lee Jae-wan)

554,000 $
Blank

(Kang Seon-gu)

3-4 Royal Never Give Up Letme

(Yan Junze)

Mlxg

(Liu Shiyu)

Xiaohu

(Li Yuanhao)

Uzi

(Jian Zihao)

Ming

(Shi Senming)

287,000 $
Team WE 957

(Ke Changyu)

Condi

(Xiang Renjie)

Xiye

(Su Hanwei)

Mystic

(Jin Seong-joon)

Ben

(Nam Dong-hyeon)

Zero

(Yoon Kyeong-seop)

Sezon 8[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata 2018 odbyły się w Korei Południowej. Ponownie do wydarzenia przystąpiły 24 drużyny, a jego format nie różnił się od zeszłorocznego.

Faza Play-In odbyła się w Seulu w dniach 1-7 października. Wyłoniono w niej drużyny z Ameryki Północnej, Chin, Europy oraz Hongkongu. Faza grupowa odbyła się w dniach 10-17 października w Busan, gdzie również odbyła się faza ćwierćfinałowa w dniach 20-21 października. Półfinały odbyły się w Gwangju w dniach 27-28 października.

Finał odbył się 3 listopada w Incheon na Incheon Munhak Stadium. Ceremonia otwarcia po poprzedniej zyskała duże zainteresowanie. Ponad 90 milionów widzów obejrzało występ stworzonej na potrzeby gry k-popowej grupy muzycznej w rozszerzonej rzeczywistości. Artystki Soyeon oraz Miyeon z zespołu (G)I-dle, Madison Beer oraz Jaira Burns były odpowiednikami śpiewających na scenie gwiazdami zespołu K/DA z utworem Popstars. Po ich występie została odegrany przewodni utwór mistrzost RISE stworzona przez amerykańskie zespoły The Glitch Mob i The Word Alive oraz DJ-a Mako.

Turniej zwyciężyła chińska drużyna Invictus Gaming, która wynikiem 3:0 pokonała europejską formację Fnatic[26], dzięki czemu Chiny po raz pierwszy zasięgnęły po to trofeum. Tytuł MVP powędrował do leśnika zwycięskiej drużyny Gao "Ning" Zhenning'a.

Fazę pucharową obejrzało łącznie ponad 205 milionów widzów. Z czego średnia oglądających jednocześnie wynosiła 19 milionów fanów.

Do turnieju dostało się trzech Polaków: Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 3-4) oraz Mateusz "Kikis" Szkudlarek i Jakub "Jactroll" Skurzyński w dryżynie Team Vitality (miejsce 9-11).

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 Invictus Gaming TheShy

(Kang Seung-rok)

Ning

(Gao Zhenning)

Rookie

(Song Eui-jin)

JackeyLove

(Yu Wenbo)

Baolan

(Wang Liuyi)

2,418,750 $
Duke

(Lee Ho-seong)

2 Fnatic Bwipo

(Gabriël Rau)

Broxah

(Mads Brock-Pedersen)

Caps

(Rasmus Winther)

Rekkles

(Martin Larsson)

Hylissang

(Zdravets Galabov)

870,750 $
sOAZ

(Paul Boyer)

3-4 Cloud9 Licorice

(Eric Ritchie)

Svenskeren

(Dennis Johnsen)

Jensen

(Nicolaj Jensen)

Sneaky

(Zachary Scuderi)

Zeyzal

(Tristan Stidam)

451,500 $
Blaber

(Robert Huang)

G2 Esports Wunder

(Martin Hansen)

Jankos

(Marcin Jankowski)

Perkz

(Luka Perković)

Hjarnan

(Petter Freyschuss)

Wadid

(Kim Bae-in)

Sezon 9[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata 2019 odbyły się w Europie. Ponownie do wydarzenia przystąpiły 24 drużyny, a jego format nie różnił się od poprzednich.

Faza Play-In odbyła się w dniach 2-8 października w studiu LEC (League European Championship) w Berlinie wyłaniając drużyny z Korei, Ameryki Północnej, Hongkongu (co wywołało kontrowersje spowodowane protestami) oraz Europy. Faza grupowa również odbyła się w Berlinie na Verti Music Hall w dniach 12-20 października. Ćwierćfinały (26-27 października) oraz półfinały (2-3 listopad) odbyły się na Palacio Vistalegre w Madrycie.

Finał odbył się 10 listopada na AccorHotels Arena w Paryżu przy ponad 20 tysięcznej widowni. Często podkreślanym elementem podczas mistrzostw było upamiętnienie 10 rocznicy utworzenia gry. Ceremonia otwarcia rozpoczęła się fragmentem utworu Aweken śpiewanym przez Valerie Broussard będącą utworem przewodnim sezonu 2019, po niej nastąpił występ podobny do w założeniach zeszłorocznego tj. artyści Becky G, Keke Palmer, Soyeon z zespołu (G)I-dle, Duckwrth, and Thutmos śpiewali utwór Giants autorstwa zespołu True Damage stworzonego przez Riot Games. Po nim nastąpiło odśpiewanie przez Cailin Russo oraz Chrissy Costanzy utworu mistrzostw pt. Phoenix. Cała oprawa wizualna była bogata w hologramy wyświetlane na płaszczyźnie 360°.

Mistrzostwo zdobyła chińska drużyna FunPlus Phoenix która pokonała europejską formację G2 Esports 3:0.[27] Dzięki temu tytuł po raz drugi powędrował do Chin. Gao "Tian" Tianliang został mianowany MVP turnieju.

Oglądalność mistrzostw wynosiła 127 milionów widzów, przy czym finał jednocześnie w szczytowym momencie oglądały 44 miliony widzów.

Do turnieju dostał się jeden Polak: Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 2).

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 FunPlus Phoenix Gimgoon

(Kim Han-saem)

Tian

(Gao Tianliang)

Doinb

(Kim Tae-sang)

Lwx

(Lin Weixiang)

Crisp

(Liu Qingsong)

834,375 $
2 G2 Esports Wunder

(Martin Hansen)

Jankos

(Marcin Jankowski)

Caps

(Rasmus Winther)

Perkz

(Luka Perković)

Mikyx

(Mihael Mehle)

300,375 $
3-4 Invictus Gaming TheShy

(Kang Seung-rok)

Ning

(Gao Zhenning)

Rookie

(Song Eui-jin)

JackeyLove

(Yu Wenbo)

Baolan

(Wang Liuyi)

155,750 $
Leyan

(Lu Jue)

SK Telecom T1 Khan

(Kim Dong-ha)

Clid

(Kim Tae-min)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Teddy

(Park Jin-seong)

Effort

(Lee Sang-ho)

Mata

(Cho Se-hyeong)

Sezon 10[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata 2020 odbyły się Chinach. W wyniku połączenia rejonów Azji Południowej z Hongkongiem, Tajwanem i Makau, regiony Europa oraz Chiny zyskały po jednym slocie dla drużyny w fazie grupowej. Do wydarzenia ponownie zostały zaproszone 24 drużyny. Jednak z powodu pandemii wirusa COVID-19, do wydarzenia nie mogły przystąpić drużyny z Wietnamu, a faza Play-In została przeregulowana.

W fazie Play-In, do fazy grupowej dostały się drużyny z Tajwanu, Ameryki Północnej, Chin oraz Rosji. Wszystkie fazy z wyjątkiem finału odbyły się w Szanghaju w Shanghai Media Tech Studio bez udziału publiczności w okresie 25 września - 25 października.

Finał odbył się 31 października na stadionie Pudong w Szanghaju przy ponad 6312 fanach (jednakże chęć zakupienia biletu zgłosiło ponad 3 miliony graczy). Motywem przewodnim całego turnieju był fakt okrągłej liczby mistrzostw - 10/X. Ceremonia otwarcia rozpoczęła się odśpiewaniem fragmentu utworu Pop/Stars w języku chińskim, a potem nastąpiło przejście do występu w rozszerzonej rzeczywistości, zespołu K/DA (w składzie Madison Beer, Soyeon i Miyeon z (G)I-DLE, Jaira Burns oraz Lexie Liu, która jako jedyna wystąpiła na scenie) z utworem More. Po nim nastąpił remix utworów znanych z poprzednich mistrzostw połączony z bogatą choreografią oraz efektami wizualnymi. Następnie chór odśpiewał odnowioną wersję piosenki Warriors z udziałem 2WEI i Edda Hayes - motyw przewodni sezonu 2020. Ostatnim elementem ceremonii było odegranie hymnu Mistrzostw Take Over stworzoną przez Henry'ego Lau, Maxa Schneidera oraz wokalistę A Day to Remember, Jeremy'ego McKinnona. W jej trakcie na scenie pojawił się awatar postaci z League of Legends - Galio.

Mistrzostwo wygrała koreańska drużyna DAMWON Gaming która pokonała chińskiego czarnego konia mistrzostw drużynę Suning 3:1. Na wyróżnienie zasługuje tutaj zawodnik z górnej alejki drużyny Suning, który zdobył pierwsze pięciokrotne zabójstwo podczas finału w historii. Tytuł po dwuletniej przerwie wrócił do Korei, tym samym dając regionowi Korei szóste zwycięstwo. Kim „Canyon” Geon-bu, został mianowany MVP serii.

Średnia oglądalność meczy fazy wstępnej wyniosła 3,6 miliona widzów. Finał był transmitowany w 16 różnych językach na 21 platformach, zaś osiągalność wyniosła średnio ponad 23 miliony widzów[28].

Do turnieju dostało się czterech Polaków: Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 3-4), Oskar "Selfmade" Boderek w drużynie Fnatic (miejsce 5-8), Kacper "Inspired" Słoma i Oskar "Vander" Bogdan w drużynie Rogue (miejsce 13-14).

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Góra Dżungla Środek Strzelec Wsparcie
1 Damwon Gaming Nuguri

(Jang Ha-gwon)

Canyon

(Kim Geon-bu)

ShowMaker

(Heo Su)

Ghost

(Jang Yong-jun)

BeryL

(Cho Geon-hee)

556,250 $
2 Suning Bin

(Chen Zebin)

SofM

(Lê Quang Duy)

Angel

(Xiang Tao)

huanfeng

(Tang Huanfeng)

SwordArt

(Hu Shuo-Chieh)

389,375 $
3-4 G2 Esports Wunder

(Martin Hansen)

Jankos

(Marcin Jankowski)

Caps

(Rasmus Winther)

Perkz

(Luka Perković)

Mikyx

(Mihael Mehle)

200,250 $
Top Esports 369

(Bai Jiahao)

Karsa

(Hung Hao-hsuan)

knight

(Zhuo Ding)

JackeyLove

(Yu Wenbo)

yuyanjia

(Liang Jiayuan)

Sezon 11[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata planowo miały odbyć się w Chinach, jednak z powodu ograniczeń w przemieszczaniu się spowodowanych przeciągającą się pandemią COVID-19, po wiosennym sukcesie MSI, przeniesiono je na Islandię[29]. W Mistrzostwach wzięły udział 22 drużyny z 11 lig na całym świecie. Ponownie zabrakło reprezentantów Wietnamu[30], z tego powodu trzecia europejska drużyna otrzymała natychmiastowy awans do fazy grupowej[31]. Wszystkie mecze fazy wstępnej, grupowej oraz finałowej odbyły się na Laugardalshöll, w Reykjavíku na Islandii, bez udziału publiczności od 5 października do 6 listopada[32].

Zamiast klasycznej ceremonii otwarcia, odtworzony został materiał łączący się z promocją premiery serialu animowanego Arcane. W projekcie sponsorowanym przez MasterCard wzięli udział Imagine Dragons, JID, Denzel Curry, Bea Miller i PVRIS. Hymnem Mistrzostw 2021 było Burn It All Down[33].

Turniej wygrała chińska drużyna EDward Gaming, pokonując 3:2 w finale faworyta oraz obrońcę tytułu - DWG KIA. Lee "Scout" Ye-chan został wybrany najlepszym zawodnikiem serii[34]. Finałowe starcie przyciągnęło przed ekrany monitorów ponad 4 mln widzów (nie licząc chińskich platform streamingowych)[35].

Do turnieju dostało się dwóch Polaków: Kacper "Inspired" Słoma i Adrian "Trymbi" Trybus w drużynie Rogue (miejsce 9-11)[36].

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Góra Dżungla Środek Dół Wsparcie
1 EDward Gaming Flandre

(Li Xuan-Jun)

JieJie

(Zhao Li-Jie)

Scout

(Lee Ye-chan)

Viper

(Park Do-hyeon)

Meiko

(Tian Ye)

ponad $489,500
2 DWG KIA Khan

(Kim Dong-ha)

Canyon

(Kim Geon-bu)

ShowMaker

(Heo Su)

Ghost

(Jang Yong-jun)

BeryL

(Cho Geon-hee)

ponad $333,750
3-4 T1 Canna

(Kim Chang-dong)

Oner

(Moon Hyeon-joon)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Gumayusi

(Lee Min-hyeong)

Keria

(Ryu Min-seok)

ponad $178,000
Gen.G Rascal

(Kim Kwang-hee)

Clid

(Kim Tae-min)

Bdd

(Gwak Bo-seong)

Ruler

(Park Jae-hyuk)

Life

(Kim Jeong-min)

Burdol

(Noh Tae-yoon)

Sezon 12[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa odbyły się w Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Do turnieju zakwalifikowały się 24 drużyny z 11 lig, tym razem wyjątkowo zabrakło rosyjskiej drużyny z regionu Wspólnoty Niepodległych Państw, po odwołaniu tamtejszych rozgrywek w wyniku inwazji Rosji na Ukrainę[37], w wyniku czego ich miejsce zajęła czwarta drużyna z Europy[38].

Faza wstępna była rozgrywana w Arena Esports Stadium w Meksyku, faza grupowa oraz ćwierćfinały w Hulu Theatre at Madison Square Garden w Nowym Jorku, półfinały w State Farm Arena w Atlancie. Finał został rozegrany w Chase Center w San Francisco[39].

Ceremonia otwarcia obejmowała wykonanie utworów The Call przez Eddę Hayes, Fire to the Fuse przez Jacksona Wang(inne języki) oraz hymn mistrzostw STAR WALKIN' przez Lil Nas X w bogatej oprawie audiowizualnej[40].

W finale spotkały się dwie południowokoreańskie drużyny T1 oraz DRX. Narracja dookoła finalistów dotyczyła szczególnie predententa do czwartego tytułu środkowego T1 Fakera, oraz prawdopodobnie odchodzącego na esportową emeryturę (z powodu powołania do wojska) strzelca DRX - Defta[41]. W pięciomapowym spotkaniu DRX wygrało z T1 wynikiem 3:2 jako pierwsza drużyna rozpoczynająca w fazie wstępnej wygrała[42]. Hwang "Kingen" Seong-hoon został wybrany najlepszym zawodnikiem serii[43]. Finałowe starcie oprócz osiemnastotysięcznej widowni, na platformach streamingowych oglądało ponad 5,1 mln widzów[44], ogólna oglądalność spadła względem poprzednich lat z powodu późnych godzin nadawania w Azji i Europie[45].

Do turnieju dostało się trzech Polaków: Adrian "Trymbi" Trybus w drużynie Rouge (miejsce 5-8), Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 11-14) oraz Kacper "Inspired" Słoma w amerykańskiej drużynie Evil Geniuses (miejsce 11-14).

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 DRX Kingen

(Hwang Seong-hoon)

Pyosik

(Hong Chang-hyeon)

Zeka

(Kim Geon-woo)

Deft

(Kim Hyuk-kyu)

BeryL

(Cho Geon-hee)

556,250 $
2 T1 Zeus

(Choi Woo-je)

Oner

(Mun Hyeon-jun)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Gumayusi

(Lee Min-hyeong)

Keria

(Ryu Min-seok)

389,375 $
3-4 Gen.G Doran

(Choi Hyeon-joon)

Peanut

(Han Wang-ho)

Chovy

(Jeong Ji-hoon)

Ruler

(Park Jae-hyuk)

Lehends

(Son Si-woo)

200,250 $
JD Gaming 369

(Bai Jia-Hao)

Kanavi

(Seo Jin-hyeok)

Yagao

(Zeng Qi)

Hope

(Wang Jie)

Missing

(Lou Yun-Feng)

Sezon 13[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa odbyły się w Korei Południowej. Do turnieju dostały się 22 drużyny z 9 lig. Drużyny z Australii i Oceani zostały włączone w cykl zmagań ligi południowoazjatyckiej, natomiast ligę turecką włączono w cykl europejskich lig regionalnych. Ostatnia drużyna awansowała do turnieju w poprzedzającym go turnieju kwalifikacyjnym rozegranym między reprezentantami lig amerykańskiej oraz europejskiej[46].

Format turniejowy uległ zmianie w stosunku do poprzednich lat. Do najważniejszych zmian należała zmiana fazy grupowej, na fazę z systemem szwajcarskim. Faza wstępna, faza z systemem szwajcarskim oraz finał odbyły się w Seulu, ćwierćfinały i półfinały w Pusan[47].

W ceremonii otwarcia na Gocheok Sky Dome udział wzięli artyści: Tyler Smith(inne języki) i DJ MAKO z wykonaniem hymnu z 2018 r. RISE, południowokoreański girlsband NewJeans z hymnem wydarzenia GODS, Baekhyun z koreańskich bandów Exo oraz SuperM, a także ØZI, Tobi Lou(inne języki) oraz Cal Scruby użyczający głosów wirtualnemu boysbandowi Heartsteel w piosence PARANOIA.

W finale spotkały się: poprzedni finalista Mistrzostw Świata, południowokoreańska drużyna T1 oraz chińska Weibo Gaming. Spotkanie zakończyło się na korzyść Koreańczyków i z wynikiem 3:0, T1 jako organizacja uzyskała czwarty tytuł Mistrza Świata[48]. Choi "Zeus" Woo-je został wybrany najlepszym zawodnikiem serii[49].

Do turnieju dostał się jeden Polak: Adrian "Trymbi" Trybus w drużynie Fnatic (miejsce 9-11).

Miejsce Zespół Gracze Nagrody pieniężne
Top Dżungla Środek ADC Wsparcie
1 T1 Zeus

(Choi Woo-je)

Oner

(Mun Hyeon-jun)

Faker

(Lee Sang-hyeok)

Gumayusi

(Lee Min-hyeong)

Keria

(Ryu Min-seok)

445,000$
2 Weibo Gaming TheShy

(Kang Seung-lok)

Weiwei

(Wei Bo-Han)

Xiaohu

(Li Yuan-Hao)

Light

(Wang Guang-Yu)

Crisp

(Liu Qing-Song)

333,750$
3-4 Bilibili Gaming Bin

(Chen Ze-Bin)

XUN

(Peng Li-Xun)

Yagao

(Zeng Qi)

Elk

(Zhao Jia-Hao)

ON

(Luo Wen-Jun)

178,000$
JD Gaming 369

(Bai Jia-Hao)

Kanavi

(Seo Jin-hyeok)

knight

(Zhuo Ding)

Ruler

(Park Jae-hyuk)

Missing

(Lou Yun-Feng)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David Segal, Behind League of Legends, E-Sports’s Main Attraction, „The New York Times”, 10 października 2014 [dostęp 2016-10-22].
  2. Riot Games Unveils Redesigned Worlds 2022 Summoner's Cup [online], GINX, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  3. LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2022-09-03].
  4. Tom Senior, League of Legends Season 1 Championship to have $100,000 prize pool [online], PCGamer, 8 kwietnia 2011 [dostęp 2016-10-22].
  5. League of Legends - FnaticMSI zwycięzcami finału Sezonu 1! [online], CD-Action, 21 czerwca 2011 [dostęp 2016-10-22].
  6. John Funk, League of Legends Championship Draws 1.69 Million Viewers, „The Escapist”, 24 czerwca 2011 [dostęp 2016-10-22].
  7. Intro to Season Two [online], competitive.na.leagueoflegends.com, 5 października 2012 [dostęp 2016-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-05].
  8. Margaret Schrader, The League of Legends Season 2 World Championship Live from the Galen Center [online], IMDb [dostęp 2016-10-23].
  9. Winda Benedetti, Taipei Assassins triumph in 'League of Legends' world finals [online], nbcnews.com, 29 listopada 2012 [dostęp 2016-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-29].
  10. Stephany Nunneley, League of Legends Season 3 World Championship takes place October 4 [online], VG247.com, 11 lipca 2013 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  11. Megan Farokhmanesh, League of Legends 2013 World Championship winner crowned [online], Polygon, 5 października 2013 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  12. Redbeard, One World Championship, 32 million viewers [online], na.leagueoflegends.com [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  13. Redbeard, World Championship 2014 Preliminary Schedule [online], na.leagueoflegends.com [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  14. Tom Magrino, Welcome to the League of Legends 2014 World Championship! [online], na.lolesports.com, 24 sierpnia 2014 [dostęp 2016-10-30].
  15. Imagine Dragons teams with 'League of Legends' for $2.3m tournament [online], Yahoo, 19 września 2014 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  16. Tom Magrino, Prepare yourself for the 2014 Worlds Final [online], na.lolesports.com, 10 października 2014 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  17. Bracket [online], LoL Esports, 4 grudnia 2014 [dostęp 2016-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-04] (ang.).
  18. League of Legends 2014 World Championship - Tournament Results & Prize Money [online], e-Sports Earnings [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  19. Nathan Francis, Watch ‘League Of Legends’ World Championship 2014 Live Online, „The Inquisitr News”, 21 września 2014 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  20. Travis Gafford, League of Legends 2014 World Championship Viewer Numbers (Infograph) [online], onGamers, 3 grudnia 2014 [dostęp 2016-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-03].
  21. RedBeard, Worlds 2015 to be held in Europe [online], na.lolesports.com, 21 stycznia 2015 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  22. Matthew Figueira, The viewership of the 2015 League of Legends World Championship toppled Riot’s expectations, „Lazygamer.net”, 10 grudnia 2015 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
  23. Neithe, League of Legends – Mistrzostwa Świata 2016 tym razem w Ameryce [online], gry.onet.pl, 18 lutego 2016 [dostęp 2016-09-11].
  24. a b LM, League of Legends Worlds 2016. SKT T1 wygrywa Mistrzostwa Świata [online], Gram.pl, 30 października 2016 [dostęp 2016-10-31].
  25. Worlds 2017 - Cybersport.pl, „Cybersport.pl” [dostęp 2018-11-07].
  26. Karol Konwicki: Worlds 2018 - faza play-off. EsportRadio24, 2018-10-20. [dostęp 2018-11-07].
  27. FunPlus Phoenix mistrzem świata League of Legends. [dostęp 2019-12-19].
  28. LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2020-12-14].
  29. Pablo Suárez, Sources: Worlds 2021 location has been potentially revealed [online], Dot Esports, 30 sierpnia 2021 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  30. Vietnam misses Worlds for a second time due to COVID, 2021 format revealed [online], GINX, 9 września 2021 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  31. LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2021-11-06].
  32. LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2021-11-06].
  33. Worlds 2021 Show Open Presented by Mastercard: Imagine Dragons, JID, Denzel Curry, Bea Miller, PVRIS. [dostęp 2021-11-06].
  34. Scout uhonorowany tytułem MVP finału Worlds 2021 [online], Cybersport.pl, 6 listopada 2021 [dostęp 2021-11-06].
  35. Rekordowy finał Worlds! Nowy najlepszy wynik oglądalności LoL-a [online], Cybersport.pl, 6 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07].
  36. Worlds 2021. Europa wchodzi do gry. Polacy w "grupie śmierci". Czy sprawią niespodziankę? [online], Sport.pl [dostęp 2021-11-07].
  37. Yahoo is part of the Yahoo family of brands [online], consent.yahoo.com [dostęp 2022-11-06].
  38. Riot Games Esports Media Center - "Competitive Operations Update: Worlds 2022 Group Draw" [online], esports.riotgamesmedia.com [dostęp 2022-11-06].
  39. Tyler Esguerra, LOL Worlds 2022 Locations & Schedule [online], Dot Esports, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  40. Worlds 2022 Finals Opening Ceremony Presented by Mastercard ft. Lil Nas X, Jackson Wang & Edda Hayes. [dostęp 2022-11-06].
  41. Michael Kelly, Why Deft vs. Faker makes for the most intriguing Worlds finals matchup in League history [online], Dot Esports, 4 listopada 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  42. DRX upset T1 3-2 to become LoL Worlds 2022 Champions, first Play-Ins team to do so [online], sg.news.yahoo.com [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  43. Michael Kelly, Legend status: DRX top laner Kingen awarded Worlds 2022 finals MVP [online], Dot Esports, 6 listopada 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  44. https://escharts.com/tournaments/lol/2022-world-championship
  45. Mateusz Miter, LoL Worlds 2022 suffers major viewership drop from previous year [online], Dot Esports, 19 października 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
  46. Worlds Qualifying Series in LoL Esports explained | ONE Esports [online], www.oneesports.gg, 9 września 2023 [dostęp 2023-11-19] (ang.).
  47. Finał LoL Worlds 2023 terminarz: Wyniki, harmonogram i drużyny. Wszystkie informacje o Mistrzostwach Świata [online], www.eska.pl [dostęp 2023-11-19].
  48. Faker po raz czwarty. T1 triumfatorem Worlds 2023! [online], Cybersport.pl [dostęp 2023-11-19].
  49. LoL Worlds 2023: Zeus Named Finals MVP [online], EarlyGame [dostęp 2023-11-19] (ang.).