Przejdź do zawartości

Misty Copeland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Misty Copeland
Ilustracja
Copeland w Coppélii w 2014
Pełne imię i nazwisko

Misty Danielle Copeland

Data i miejsce urodzenia

10 września 1982
Kansas City

Zawód, zajęcie

Baletnica

Pracodawca

American Ballet Theatre

Małżeństwo

Olu Evans

Strona internetowa

Misty Danielle Copeland (ur. 10 września 1982 w Kansas City) – amerykańska baletnica, pierwsza Afroamerykanka, która została primabaleriną w American Ballet Theatre (ABT), jednym z trzech najlepszych zespołów baletowych w Stanach Zjednoczonych[1][2]. W 2016 została laureatką tytułu Barbie Shero, jako kobieta wzór dla młodzieży[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Wychowała się w dzielnicy San Pedro w Los Angeles[1]. Ma troje rodzeństwa z pierwszego małżeństwa swojej matki oraz dwoje z dwóch kolejnych[4]. Po raz pierwszy zetknęła się z tańcem w wieku 13 lat na treningu zespołu cheerleaderek w swojej szkole, gdzie została zauważona przez trenera i wysłana do lokalnej szkoły baletowej prowadzonej przez Cynthię Bradley[1]. Raz w tygodniu były tam prowadzone bezpłatne zajęcia, na których talent Copeland został dostrzeżony, a nauczycielka zaproponowała jej pełne stypendium w San Pedro Ballet School[4]. Już po trzech miesiącach ćwiczeń Copeland tańczyła na pointach[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 zdobyła pierwszą nagrodę w kategorii tańca klasycznego na Los Angeles Music Spotlight Awards[1]. Latem tego samego roku została przyjęta z pełnym stypendium na intensywny kurs letni w San Francisco Ballet[1].

Ze względu na częste przeprowadzki i niestabilną sytuację finansową, spowodowaną wieloma nieudanymi małżeństwami jej matki, Bradley zaproponowała, że tymczasowo przejmie opiekę nad Copeland, aby ułatwić jej trening i zapewnić dostęp do studia tanecznego[4]. Początkowo matka Copeland przystała na tę propozycję, jednak po niecałych trzech latach zdecydowała się ponownie przejąć opiekę nad córką, wytaczając tym samym sprawę sądową przeciwko Cynthii Bradley i jej mężowi[4]. W rezultacie Copeland powróciła do rodzinnego San Pedro, gdzie rozpoczęła naukę w Lauridsen Dance Studio w Torrance[5].

American Ballet Theatre

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 Copeland otrzymała pełne stypendium na intensywny kurs letni w ABT[1]. W tym samym roku dostała propozycję dołączenia do zespołu baletowego w ABT, a w kwietniu 2001 do tamtejszego corps de ballet[6]. W grupie 80 tancerzy i tancerek była jedyną Afroamerykanką, przez co jej odmienny kolor skóry i budowa ciała były często wytykane[1]. Jej talent sprawił, że w 2007 została solistką ABT[1]. W 2009 wystąpiła w teledysku do piosenki Prince’a Crimson and Clover, a także występowała na trasie koncertowej piosenkarza w 2010[1].

W sierpniu 2015 została pierwszą czarnoskórą primabaleriną w ABT[1].

Ważniejsze role

[edytuj | edytuj kod]

Copeland stworzyła także liczne aranżacje taneczne, między innymi do tańca hiszpańskiego w Dziadku do orzechów A. Ratmansky’ego[6].

Dalsze lata działalności

[edytuj | edytuj kod]

Copeland popiera ideę dywersyfikacji środowiska baletowego i działa na rzecz umożliwiania dostępu do baletu tancerzom o innych odcieniach skóry i skromniejszych możliwościach budżetowych[1]. W 2013 była częścią komitetu doradczego, pracującego nad programem Project Plié, stworzonym przez ABT, który oferuje trening i mentoring dla trenerów tańca w społecznościach zróżnicowanych rasowo[1].

Jest autorką trzech książek: wydanej w 2014 roku autobiografii Balerina. Życie w tańcu, dla dzieci Firebird oraz Ballerina Body, poruszającej tematykę zdrowego żywienia[6].

W sierpniu 2015 zadebiutowała na Broadwayu w roli Ivy Smith w musicalu Leonarda Bernsteina On the Town. Natomiast w 2018 Copeland zadebiutowała na wielkim ekranie w roli księżniczki w Dziadku do orzechów i czterech królestwach[1].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama powołał Copeland do Rady ds. Fitnessu, Sportu i Żywienia. W 2015 została wymieniona na liście TIME 100 magazynu TIME, uwzględniającej 100 najbardziej wpływowych ludzi w danym roku[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

31 lipca 2016 poślubiła Olego Evansa, prawnika[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m Misty Copeland, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-01-10] (ang.).
  2. Luke Jennings, One step closer to perfection, „The Guardian”, www.theguardian.com, 18 lutego 2007 [dostęp 2021-01-10] (ang.).
  3. Barbie [online], www.barbiemedia.com [dostęp 2022-02-13].
  4. a b c d Allison Adato, Solo in the City, „Los Angeles Times”, www.latimes.com, 5 grudnia 1999 [dostęp 2021-01-10] (ang.).
  5. a b Caitlin Sims, Battle over Misty Copeland draws media, „Dance Magazine”, www.thefreelibrary.com, 1 grudnia 1998 [dostęp 2021-01-10].
  6. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag Misty Copeland [online], www.abt.org [dostęp 2021-01-10].
  7. Celebs tying the knot [online], www.cbsnews.com [dostęp 2021-01-11] (ang.).