Przejdź do zawartości

Mitja Kunc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mitja Kunc
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1971
Črna na Koroškem

Klub

SC TAB Črna

Debiut w PŚ

23.01 1990, Veysonnaz
(15. miejsce - gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

23.01 1990, Veysonnaz
(15. miejsce - gigant)

Pierwsze podium w PŚ

18.01 1994, Crans-Montana (2. miejsce - gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
brąz St. Anton 2001 slalom
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Zinal 1990 gigant

Mitja Kunc (ur. 12 listopada 1971 w Črnej na Koroškem) – słoweński narciarz alpejski reprezentujący także Jugosławię, brązowy medalista mistrzostw świata seniorów i juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1989 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Aleyska zajmując jedenaste miejsce w gigancie i szesnaste w supergigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Zinal zajął trzecie miejsce w gigancie. Był tam też siódmy w zjeździe i dziesiąty w slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 23 stycznia 1990 roku w Veysonnaz, zajmując piętnaste miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 18 stycznia 1994 roku w Crans-Montana, kończąc giganta na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Norwega Jana Einara Thorsena i Austriaka Rainera Salzgebera. Łącznie sześć razy stawał na podium, odnosząc jedno zwycięstwo: 27 lutego 2000 roku w Yongpyong wygrał slalom. Pierwsze zwycięstwo odniósł, awansując z 27. miejsca, które zajmował po pierwszym przejeździe. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1999/2000, kiedy zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2001/2002 był czwarty w klasyfikacji slalomu.

Na mistrzostwach świata w St. Anton w 2001 roku wywalczył brązowy medal w slalomie, przegrywając tylko z dwoma Austriakami: Mario Mattem i Benjaminem Raichem. Był też między innymi piąty podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku. W 1992 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując 27. miejsce w supergigancie i 23. miejsce w gigancie. Podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku zajął czwarte miejsce w slalomie, przegrywając walkę o medal ze swym rodakiem, Jure Koširem o 0,09 sekundy. Zajął także osiemnaste miejsce w gigancie na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku oraz 28. miejsce w tej konkurencji podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Salt Lake City. W 2006 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
27. 16 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:13,04 +3,45 Norwegia Kjetil André Aamodt
23. 18 lutego 1992 Francja Albertville Gigant 2:06,98 +5,90 Włochy Alberto Tomba
28. 17 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:32,53 +2,62 Niemcy Markus Wasmeier
14. 23 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gigant 2:52,46 +1,61 Niemcy Markus Wasmeier
4. 27 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Slalom 2:02,02 +0,60 Austria Thomas Stangassinger
18. 19 lutego 1998 Japonia Nagano Gigant 2:38,51 +4,58 Austria Hermann Maier
28. 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gigant 2:23,28 +4,89 Austria Stephan Eberharter
DNF2 23 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Slalom 2:23,28 - Francja Jean-Pierre Vidal
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF[1] 23 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:26,73 - Austria Stephan Eberharter
6. 3 lutego 1991 Austria Saalbach Gigant 2:29,94 +1,95 Austria Rudolf Nierlich
16. 10 lutego 1993 Japonia Morioka Gigant 2:15,36 +3,94 Norwegia Kjetil André Aamodt
36. 13 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Supergigant 1:21,80 +2,90 Norwegia Atle Skårdal
43. 17 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Zjazd 2:00,17 +5,06 Austria Patrick Ortlieb
5. 19 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Kombinacja 3:31,95 +1,47 Luksemburg Marc Girardelli
14. 23 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Gigant 1:58,63 +5,60 Włochy Alberto Tomba
14. 25 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Slalom 1:42,26 +4,69 Włochy Alberto Tomba
DNF2 12 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,31 - Norwegia Lasse Kjus
15. 14 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:42,12 +2,82 Finlandia Kalle Palander
15. 8 lutego 2001 Austria Sankt Anton Gigant 2:23,80 +3,44 Szwajcaria Michael von Grünigen
3. 10 lutego 2001 Austria Sankt Anton Slalom 1:39,66 +0,70 Austria Mario Matt
DNS2 12 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:45,93 - Stany Zjednoczone Bode Miller
DNF2 16 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 2:45,93 - Chorwacja Ivica Kostelić
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
16. 6 kwietnia 1989 Stany Zjednoczone Aleyska Supergigant 1:17,59 +2,29 Stany Zjednoczone Tommy Moe
11. 7 kwietnia 1989 Stany Zjednoczone Aleyska Gigant 2:17,20 +3,48 Stany Zjednoczone Jeremy Nobis
7. 21 marca 1990 Szwajcaria Zinal Zjazd 1:19,42 +0,34 Norwegia Kjetil André Aamodt
3. 24 marca 1990 Szwajcaria Zinal Gigant 2:20,38 +1,72 Norwegia Lasse Kjus
10. 25 marca 1990 Szwajcaria Zinal Slalom 1:28,15 +2,95 Włochy Luigi Tacchini

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Crans-Montana18 stycznia 1994 (gigant) – 2. miejsce
  2. Słowenia Kranjska Gora6 stycznia 1995 (gigant) – 2. miejsce
  3. Korea Południowa Yongpyong27 lutego 2000 (slalom) – 1. miejsce
  4. Austria Schladming23 stycznia 2001 (slalom) – 3. miejsce
  5. Szwajcaria Adelboden6 stycznia 2002 (slalom) – 3. miejsce
  6. Szwajcaria Wengen13 stycznia 2002 (slalom) – 2. miejsce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]