Most w Smukale
Widok od południa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda | |
Długość |
50,15[1] m |
Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników |
|
Dopuszczalna masa pojazdu: |
30 t |
Liczba przęseł |
3 |
Rozpiętość przęseł |
9 + 32 + 9 |
Data budowy |
1976 |
Data remontu |
2006 |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°11′37″N 17°58′13″E/53,193611 17,970278 |
Most Smukalski – most drogowy, zespolony stalowo-żelbetonowy na rzece Brdzie, w Bydgoszczy.
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]Most w Smukalski spina oba brzegi Brdy (zalewu Smukalskiego) w ciągu ul. Biwakowej na osiedlu Smukała na północno-zachodnich rubieżach miasta Bydgoszczy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Most znajduje się kilkadziesiąt metrów na północ od miejsca, gdzie w latach 1907–1939 stał żelazny most kolejowy, którym poprowadzono linię wąskotorową Smukała – Włóki. W czasie okupacji hitlerowskiej pod prawobrzeżny dojazd wykonano nasyp ziemny, zaś w 1950 r. wybudowano filary żelbetowe, na których ułożono kładkę dla pieszych.
Obecny most zbudowano w 1977 roku po włączeniu osiedla Smukała w obręb administracyjny Bydgoszczy[2]. Wykonawcą były jednostki podległe DODP Bydgoszcz. Projekt opracowało w 1973 roku Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego w Bydgoszczy. Wykorzystano istniejące filary żelbetowe, zaś konstrukcję nośną wykonano z użyciem gotowych elementów prefabrykowanych[1].
W latach 1992–1993 wymieniono dylatacje oraz wykonano zabezpieczenia antykorozyjne[1].
Aktualny stan techniczny mostu jest zły, w związku z czym przewidywane jest zastąpienie obecnej przeprawy nową konstrukcją[3].
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]Zasadnicza konstrukcja jest stalowa z żelbetową płytą współpracującą. Przęsło zasadnicze ma rozpiętość 49,6 m i jest obustronnie przewieszone wspornikowo. Konstrukcję nośną stanowi pięć stalowych dźwigarów dwuteowych spawanych, stężonych poprzecznicami. Szerokość mostu wynosi 14,9 m, a długość całkowita 50,15 m. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi 2,5 m, co wystarcza dla turystyki kajakowej[1].
Przeprawa mieści jezdnię drogową z dwoma pasami ruchu oraz dwa chodniki dla pieszych. Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy[1].
Obciążenie ruchem
[edytuj | edytuj kod]Z uwagi na peryferyjne położenie, na moście nie notuje się dużego ruchu pojazdów. Obiekt ma jednak duże znaczenie komunikacyjne, gdyż stanowi jedyne połączenie osiedla Opławiec ze Smukałą i os. Piaski. Przez most przejeżdżają autobusy linii nr 58 i 34N.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
- ↑ Dudek Krzysztof. Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Tom II: Brda i Kanał Bydgoski; Oddział Pomorsko-Kujawski Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej. Grudziądz-Bydgoszcz, 2012.
- ↑ Dwa bydgoskie mosty na Brdzie do rozbiórki, wiadukt w Fordonie do przebudowy, a kładka na Flisie do postawienia
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kajczuk Jacek. Mosty i wiadukty. [w.] Bydgoska Gospodarka Komunalna. Bydgoszcz 1996.
- Michalski Stanisław red.: Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988.
- Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opis mostu na stronie firmy Gotowski. gotowski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].