53°07′15″N 18°01′03″E/53,120833 18,017500Most Uniwersytecki w Bydgoszczy
|
||
 Pylon mostu – widok od Brdy |
||
| Poprzednie nazwy | Most im. Lecha Kaczyńskiego | |
| Długość całkowita | 200,9 m | |
| Państwo |  Polska |
|
| Miejscowość | Bydgoszcz | |
| Podstawowe dane | ||
| Przeszkoda | Brda | |
| Długość | 200 m | |
| Szerokość: • całkowita |
20,1-31,4 m |
|
| Liczba przęseł | 2[1] | |
| Rozpiętość przęseł | 110 + 90 | |
| Zbudowano | 2013 | |
| Projektant | mgr inż. Tadeusz Stefanowski[1] | |
|
Położenie na mapie Bydgoszczy
 Most Uniwersytecki w Bydgoszczy
|
||
|
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Most Uniwersytecki w Bydgoszczy
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Most Uniwersytecki w Bydgoszczy
|
||
| 53°07′15″N 18°01′03″E/53,120833 18,017500 |
||
.JPG)
Most Uniwersytecki – most wantowy drogowy nad rzeką Brdą w Bydgoszczy będący elementem Trasy Uniwersyteckiej.
Spis treści
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Most Uniwersytecki w Bydgoszczy jest częścią czteropasmowej Trasy Uniwersyteckiej wiodącej z ulicy Michała Ogińskiego do al. Wojska Polskiego. Jej długość całkowita wynosi 1,58 km, z tego 720 m prowadzona jest po moście i estakadach. Łączy północne i południowe osiedla miasta: Bielawy i Skrzetusko ze Wzgórzem Wolności. Obiekt położony jest ponad rzeką Brdą oraz ulicami: Jagiellońską na lewym i Toruńską na prawym brzegu rzeki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Plany budowy trasy w ciągu ulicy Ogińskiego istnieją od lat 70. XX wieku. Przeszkodą w jej budowie w kolejnych dziesięcioleciach były problemy finansowe. Dopiero po pojawieniu się możliwości dofinansowania unijnego budowa okazała się możliwa[2].
16 października 2010 roku podpisano umowę na wykonanie zadania z terminem zakończenia do 30 listopada 2013 roku. Podstawowym celem inwestycji było wykonanie w ciągu ul. Michała Ogińskiego połączenia al. Powstańców Wielkopolskich na Dolnym Tarasie miasta z ul. Wojska Polskiego na Górnym Tarasie, położonym ok. 30 m wyżej niż Taras Dolny.
Generalnym projektantem dokumentacji powstałej w Biurze Projektów „Transprojekt” Gdańsk Sp. z o.o. był mgr inż. Tadeusz Stefanowski. Realizacją zajęło się konsorcjum firm w składzie: lider – Przedsiębiorstwo Robót Mostowych Mosty-Łódź S.A. w Łodzi z partnerami: Firmą GOTOWSKI Budownictwo Komunikacyjne i Przemysłowe Sp. z o.o. z Bydgoszczy i Przedsiębiorstwem Budowy Dróg i Mostów KOBYLARNIA S.A. w Kobylarni k. Bydgoszczy. Koszt budowy trasy wyniósł 206,6 mln zł, w tym obiekty mostowe 151 mln zł. 92,7 mln zł dofinansowania uzyskano ze środków unijnych pochodzących z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013[2].
Konstrukcję mostową wykonał i zmontował Zakład Konstrukcji Stalowych Firmy GOTOWSKI przy ul. Glinki[2]. Do budowy zużyto 32 tys. metrów sześciennych betonu, 350 km kabli sprężających i 10 km pali fundamentowych, a ilość zużytych prętów zbrojeniowych wystarczyłaby do połączenia Warszawy z Nowym Jorkiem[3]. Dopuszczalny nacisk przejeżdżających pojazdów wynosi 11,5 tony na oś[4].
Most oraz całą Trasę Uniwersytecką oddano do użytku 12 grudnia 2013 r. o godzinie 18:00[5]. Wcześniej, 8 września 2013 roku, most na jeden dzień został udostępniony do zwiedzania pieszym[6].
Most mieści dwie jezdnie o czterech pasach ruchu dla pojazdów, natomiast pozbawiony jest chodników dla pieszych i ścieżki rowerowej. Planowane jest wydłużenie trasy w kierunku południowym oraz dobudowa trasy pieszo-rowerowej.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Most jest elementem Trasy Uniwersyteckiej o długości 1,582 km. W skład obiektów inżynierskich Trasy wchodzą[1]:
- estakada lewobrzeżna E-1 – 5 przęseł, długość 272 m
- most nurtowy M-2 – 2 przęsła, długość 200 m
- estakada prawobrzeżna E-3 – 6 przęseł, długość 250 m
- wiadukt drogowy WD-4 w ciągu łącznicy DL-4 – 4 przęsła, długość 93,1 m
- wiadukt drogowy WD-5 w ciągu łącznicy DL-3 – 4 przęsła, długość 93,1 m
- kładka dla pieszych nad trasą drogową w ciągu Skarpy Południowej – 32,4 m
Całkowita długość mostu z estakadami wynosi ok. 720 m.
Most nurtowy przez Brdę jest obiektem dwuprzęsłowym o długości 200 m i rozpiętościach przęseł 110 + 90 m. Pylony mostu o wysokości 68,7 m ukształtowano w formie przenikających się podków o kształtach liter greckich alfa i omega, co jest oryginalną konstrukcją na terenie Polski. Skrzynkowe przekroje pylonów mają ścianki o grubościach od 3 do 7 cm. Pylony składały się ze 154 elementów o wadze ponad 2000 ton[7]. Pomost pod obie jezdnie o zmiennej szerokości: 20,1 – 31,4 m jest podwieszony do pylonów za pomocą 16 lin (po 4 pary z każdej strony) w osłonach HDPE. Najdłuższe wanty mają 160 metrów długości. Konstrukcja przęseł jest stalowa, zespolona z betonową płytą współpracującą. Podporami są filary betonowe posadowione na palach wierconych. Fundamenty pylonów zostały posadowione na głębokości 35 m.
Estakady wykonano w formie pomostów skrzynkowych lub belkowych z betonu sprężonego opartych na podporach żelbetowych o oryginalnym kształcie. Kładka dla pieszych nad trasą drogową stanowi akcent widokowy trasy. Wykonano ją jako jednoprzęsłową konstrukcję stalową podwieszaną do dźwigarów w formie nieregularnych łuków.
Obiekt pomalowano w odcieniach zieleni, beżu, pomarańczy i czerwieni. Pylony oraz kładka widokowa dla pieszych są iluminowane po zmroku przy pomocy reflektorów LED, których barwa zmienia się co kilka minut od czerwieni, poprzez turkus, zieleń, po fiolet.
Mostem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy[1].
Znaczenie komunikacyjne[edytuj | edytuj kod]
Most Uniwersytecki należy do obiektów znacznie obciążonych ruchem drogowym w Bydgoszczy. Z uwagi na fakt, że stanowi fragment obwodnicy Śródmieścia, posiada duże znaczenie komunikacyjne, które wzrośnie po planowanym wydłużeniu trasy do alei Jana Pawła II i ul. Glinki. Po oddaniu mostu i Trasy Uniwersyteckiej do użytku zaobserwowano m.in. zmniejszenie zatorów pojazdów na ulicy Kujawskiej i alei Jana Pawła II, będących do końca 2013 r. głównymi arteriami północ-południe w Bydgoszczy.
W 2016 przebiegająca mostem droga uzyskała status drogi wojewódzkiej, co umożliwiło uzyskanie dofinansowania z RPO dla przedłużenia Trasy Uniwersyteckiej do al. Jana Pawła II (drogi krajowej nr 5). W uzasadnieniu wniosku prezydenta Bydgoszczy podkreślono, że posiada ona duże znaczenie komunikacyjne (w przyszłości łącznika dróg krajowych 5 i 80) oraz obronne, spinając dwa brzegi Brdy i umożliwiając przejazd najcięższych pojazdów, w tym ponadgabarytowych.
W marcu 2017 rozstrzygnięto przetarg na budowę wydłużenia Trasy Uniwersyteckiej do al. Jana Pawła II (koszt realizacji 28,5 mln zł)[8].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
14 kwietnia 2010 roku (cztery dni po katastrofie smoleńskiej), na wniosek prezydenta Bydgoszczy Konstantego Dombrowicza, Rada Miasta przegłosowała nadanie obiektowi nazwy Mostu im. Lecha Kaczyńskiego. W kolejnych latach wzrastała liczba przeciwników uchwalonej nazwy mostu, a jego obrońcami pozostawały środowiska socjal-katolickie[potrzebny przypis].
27 listopada 2013 roku Rada Miasta Bydgoszczy podjęła uchwałę NR XLVIII/1071/13 nadając mostowi w ciągu Trasy Uniwersyteckiej w Bydgoszczy nazwę „Most Uniwersytecki”, decydując tym samym, że poprzednia uchwała traci moc prawną. Zmianę nazwy ostro skrytykowali działacze, posłowie i radni PiS, którzy zwrócili się do wojewody o jej unieważnienie[9].
Nazwa „Uniwersytecki” nawiązuje do kampusu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, który zlokalizowany jest w sąsiedztwie ulicy Ogińskiego, a także upamiętnia przekształcenie w I dekadzie XXI wieku trzech uczelni w Bydgoszczy w uniwersytety (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera Uniwersytetu Mikołaja Kopernika).
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- W związku z brakiem na moście chodników, od dnia 7 stycznia 2014 roku przejazdy przez most autobusami komunikacji miejskiej zostały zwolnione z opłat[10].
- Most Uniwersytecki zajął 5 miejsce w głosowaniu na Makabryłę Roku 2013[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
- ↑ a b c Derenda Jerzy: Trasa Uniwersytecka. [w:] Kalendarz Bydgoski 2014.
- ↑ Express Bydgoski, 9 września 2013, s. 2.
- ↑ Katarzyna Bogucka „Mówiąc wprost – piękny most!”, Express Bydgoski 9 września 2013.
- ↑ Wp.pl.
- ↑ http://express.bydgoski.pl/255167,12-grudnia-otwarcie-trasy-Uniwersyteckiej-Uroczystosci-maja-byc-skromne.html dostęp 3-03-2014.
- ↑ Trasa Uniwersytecka w Bydgoszczy
- ↑ Anna Stankiewicz Wiemy, kto zbuduje drugą część Trasy Uniwersyteckiej
- ↑ http://wpolityce.pl/wydarzenia/72539-wojewoda-ewa-mas-zaskarzyla-uchwale-rady-miasta-bydgoszczy-o-zmianie-nazwy-mostu-im-lecha-kaczynskiego dostęp 3-03-2014.
- ↑ Od przystanku Wojska Polskiego/Trasa Uniwersytecka do przystanku w obrębie skrzyżowania Jagiellońska/Trasa Uniwersytecka (przy Dworcu Autobusowym) – zob. ZDMiKP.
- ↑ Bydgoskie San Francisco // Trasa Uniwersytecka w Bydgoszczy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
- Derenda Jerzy: Trasa Uniwersytecka. [w:] Kalendarz Bydgoski 2014
|
||||||||||||||||||||||
