Most kolejowy nad Kanałem Bydgoskim

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Most kolejowo-drogowy nad Kanałem Bydgoskim
{{{alt zdjęcia}}}
Mosty w ul. Mińskiej (kolejowy z prawej)
Długość całkowita

58 m

Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Podstawowe dane
Przeszkoda

Kanał Bydgoski

Długość

58[1] m

Szerokość:
• całkowita
• jezdni
• chodników


12,95 m
6 m
2,7 m

Liczba przęseł

1

Data budowy

1913, 1973

Data zburzenia

1973

Data odbudowy

1983

Projektant

mgr inż. Konrad Kubiński (1977)

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most kolejowo-drogowy nad Kanałem Bydgoskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Most kolejowo-drogowy nad Kanałem Bydgoskim”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most kolejowo-drogowy nad Kanałem Bydgoskim”
Ziemia53°08′02″N 17°57′14″E/53,133889 17,953889
Multimedia w Wikimedia Commons
Konstrukcja mostu drogowego z 1913 roku, zamontowana w 1983 roku

Mosty kolejowo-drogowe nad Kanałem Bydgoskim – dwa mosty: kolejowy i drogowy, stalowe kratownicowe na Kanale Bydgoskim w Bydgoszczy. Oba posiadają podobną formę, przy czym most drogowy posiada konstrukcję ze zdemontowanego mostu kolejowego z 1913 roku

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Mosty spinają oba brzegi nowego odcinka Kanału Bydgoskiego (zbudowanego w 1913 r.) w zachodniej części Bydgoszczy na osiedlu Flisy. Obiekty usytuowane są skośnie do Kanału Bydgoskiego (44°).

Mostem kolejowym przebiega linia kolejowa nr 18 Kutno – Bydgoszcz – Piła, natomiast drogowym ulica Mińska. Około 350 m na zachód od mostu znajduje się przystanek kolejowy Bydgoszcz Zachód. W sąsiedztwie obiektu znajduje się śluza Czyżkówko na Kanale Bydgoskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Most kolejowy zbudowano w latach 1910–1913 w związku z powstaniem nowego odcinka Kanału Bydgoskiego o długości 1,63 km, który kolidował z istniejącą dwutorową linią kolejową wiodącą z Bydgoszczy do Piły. Wzniesiono most kratownicowy, podobny do istniejącego od 1862 r. Mostu Portowego.

W 1945 roku most uległ niewielkim uszkodzeniom w wyniku działań wojennych, lecz po naprawie przywrócono go do eksploatacji rok później. W 1973 dawny kratownicowy most kolejowy na skutek braku możliwości zawieszenia trakcji elektrycznej zdemontowano, a w jego miejscu zbudowano nowy most kolejowy o formie nawiązującej do starszego. Zdemontowane przęsło starego mostu ułożono po północnej stronie linii kolejowej, a PKP podarowały je miastu, które 5 lat później zadecydowało o wykorzystaniu go do budowy mostu drogowego po podjęciu decyzji o przedłużeniu ulicy Mińskiej do ul. Bronikowskiego. Autorem projektu był mgr inż. Konrad Kubiński z Biura Projektów Kolejowych w Gdańsku. Montaż konstrukcji wymagał przeniesienia gotowego przęsła z północnej na południową stronę mostu kolejowego. Montaż przęsła na przyczółkach miał miejsce w latach 1982–1983. Wykonawcą było Płockie Przedsiębiorstwo Robót Mostowych. Na surowej konstrukcji stalowej – oryginalnej z 1913 r. – wykonano żelbetową płytę pomostu, nawierzchnię jezdni oraz chodniki. W 1992 roku firma Rawex z Bydgoszczy wykonała remont mostu drogowego, polegający na zabezpieczeniu antykorozyjnym i umocnieniu skarp wokół przyczółków[1].

Obecnie istnieją obok siebie dwa bliźniacze mosty o konstrukcji kratowej[2].

23 stycznia 2017, z powodu stwierdzonego uszkodzenia nawierzchni i płyty pomostu (prawdopodobnie przez przeładowany samochód ciężarowy) i konieczności wykonania ekspertyzy dopuszczającej dalszą eksploatację obiektu, most drogowy został zamknięty dla ruchu[3]. 15 lutego 2017 rozpoczęto prace zabezpieczające mostu, które zakończono 28 lutego 2017, dopuszczając po nim do czasu przeprowadzenia kapitalnego remontu wyłącznie ruch pojazdów o masie do 2,5 tony[4][5]. 21 grudnia 2017 ogłoszono przetarg na realizację tego zadania[6][7]. W jego ramach przewidziano między innymi rozbiórkę starej konstrukcję pomostu i wykonanie nowej o zwiększonej nośności, wykonanie odwodnienia, remont przyczółków, chodników, dojazdów, zastosowanie nowych barieroporęczy oraz wypiaskowanie i odmalowanie mostu i jego zabezpieczenie przed korozją. Wartość prac szacowano na 5,1-6,4 mln zł. Wymiary tego obiektu to: długość – ok. 55 m, szerokość – ok. 13 m, wysokość konstrukcji – ok. 7 m, szerokość jezdni – 6 m[8].

Do przetargu przystąpiły trzy przedsiębiorstwa: Want z Tczewa, Freyssinet Polska z Warszawy oraz Gotowski z Bydgoszczy. Wygrała firma Want, która koszt inwestycji oszacowała na nieco ponad pięć milionów złotych. Realizacja zadania od momentu podpisania umowy trwać miała około ośmiu miesięcy[9]. Prace rozpoczęto 13 czerwca 2018, co wiązało się z zamknięciem mostu dla pojazdów samochodowych[10], a ich zakończenie nastąpiło 29 listopada 2018[11][12][13]. Równolegle, na zlecenie PKP PLK przeprowadzono również remont sąsiedniego mostu kolejowego. Zakres prac obejmował między innymi oczyszczenie i odmalowanie stalowej konstrukcji, ułożenie nowych torów oraz szereg robót poprawiających bezpieczeństwo. Wartość prac wyniosła ponad 2 mln zł[14].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Most kolejowy[edytuj | edytuj kod]

Most zbudowano w 1973 roku jako stalowy, jednoprzęsłowy, kratowy z jazdą dołem, o długości całkowitej 58,45 m. Konstrukcję nośną stanowi kratownica o połączeniach nitowanych. Rozstaw dźwigarów głównych wynosi 8,62 m, a ich wysokość 7,4 m. Przestrzeń żeglowna pod obiektem wynosi 4,7 × 24 m. Po moście mogą poruszać się pociągi o nacisku osi nie przekraczającej 20 ton. Obiektem zarządza Zakład Linii Kolejowych w Bydgoszczy[1].

Most drogowy[edytuj | edytuj kod]

Most zamontowano na podporach w 1983 roku. Jego konstrukcja stalowa o ciężarze ok. 350 ton pochodzi w oryginalnej formie ze zdemontowanego w 1973 roku mostu kolejowego wybudowanego obok w latach 1910–1913. Obiekt jest jednoprzęsłowy, w formie kratownicy stalowej z jazdą dołem, o długości całkowitej 55,95 m i szerokości 12,95 m. Pomost składa się z jezdni o szerokości 6 m i chodników (2,7 + 0,9 m). Przestrzeń żeglowna pod obiektem wynosi 4,7 × 35 m. Nośność użytkowa wynosi 30 ton. Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
  2. ↑ Michalski Stanisław red.: Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945–1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988.
  3. ↑ Most na ul. Mińskiej zamknięty
  4. ↑ Marta Leszczyńska Czeka nas generalny remont mostu na Kanale Bydgoskim na Flisach
  5. ↑ Remont
  6. ↑ Przebudowa Mostu przez Kanał Bydgoski w ciągu ul. Mińskiej w Bydgoszczy
  7. ↑ Most na Kanale Bydgoskim czeka duży remont. Jest przetarg
  8. ↑ Most na Flisach – wkrótce remont
  9. ↑ Firma z Tczewa zabiera się za przebudowę mostu na Mińskiej
  10. ↑ Kierowcy muszą omijać most na Mińskiej szerokim łukiem
  11. ↑ Remont mostu. Prace będą prowadzone z lądu i z wody
  12. ↑ Most już z nową nawierzchnią. 2018-11-15. [dostęp 2018-11-15].
  13. ↑ Most na Mińskiej otwarty. 2018-11-29. [dostęp 2018-11-30].
  14. ↑ Wąskie gardło Bydgoszczy przy kanale. Trwają prace przy mostach na Mińskiej. 2018-07-23. [dostęp 2018-08-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czajkowski Edmund: 134 bydgoskiego węzła kolejowego. [w:] Kalendarz Bydgoski 1985.
  • Dudek Krzysztof. Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Tom II: Brda i Kanał Bydgoski; Oddział Pomorsko-Kujawski Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej. Grudziądz-Bydgoszcz, 2012.
  • Kajczuk Jacek. Mosty i wiadukty. [w:] Bydgoska Gospodarka Komunalna. Bydgoszcz 1996.
  • Michalski Stanisław red.: Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988.
  • Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
  • Zakrzewski Bogdan: 130 lat bydgoskiej kolei. [w:] Kalendarz Bydgoski 1980.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mosty w Bydgoszczy
nad Brdą
nad Kanałem Bydgoskim
nad Wisłą
nad Młynówką
nad innymi ciekami
nieistniejące

Herb Bydgoszczy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Most_kolejowy_nad_Kanałem_Bydgoskim&oldid=70695438”