Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim
{{{alt zdjęcia}}}
Widok ze ścieżki nad Kanałem Bydgoskim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Podstawowe dane
Przeszkoda

Kanał Bydgoski

Długość

15[1] m

Szerokość:
• całkowita


13,5 m

Liczba torów

3

Liczba przęseł

1

Rozpiętość przęseł

14,4

Data budowy

1872

Data remontu

1965

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim”
Ziemia53°07′52″N 17°57′27″E/53,131111 17,957500
Most i tunel dla pieszych

Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskimmost kolejowy nad starym odcinkiem Kanału Bydgoskiego w Bydgoszczy.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Most spina brzegi starego, wyłączonego w 1915 r. z żeglugi odcinka Kanału Bydgoskiego. Obiekt jest położony na obszarze parku nad starym Kanałem Bydgoskim w zachodniej części miasta, na osiedlu Miedzyń.

Przez most przebiegają trzy tory[1]:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Most zbudowano w 1872 r. w związku z powstaniem linii kolejowej BydgoszczInowrocław. Obiekt wkomponowano w nasyp kolejowy. Główna część przeprawy jest wykonana w konstrukcji stalowej, belkowej, natomiast w ciągu alei spacerowej wykonano tunele w formie łuków ceglanych, które zachowały się do dnia dzisiejszego. W 1895 roku most poszerzono pod dodatkowy tor linii kolejowej Bydgoszcz-Poznań, a w 1965 roku dokonano przebudowy i wzmocnienia obiektu, co pośrednio związane było z elektryfikacją magistrali węglowej[1].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Most zbudowano jako jednoprzęsłowy stalowo-żelbetowy z jazdą górą. Konstrukcję nośną stanowią dźwigary blachownicowe, na których opiera się żelbetowa płyta pomostu. Podporami są przyczółki ceglano-kamienne na fundamentach betonowych. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi 6 × 13,3 m. Zarządcą obiektu jest Zakład Linii Kolejowych w Bydgoszczy[1].

W nasypie kolejowym, 20 m przed i za mostem wybudowano dwa wiadukty służące jako przejścia dla pieszych i rowerzystów. Stanowią ceglane konstrukcje sklepione o szerokości przejścia 3,9 m i długości 14 m[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czajkowski Edmund: 134 bydgoskiego węzła kolejowego. [w:] „Kalendarz Bydgoski” 1985.
  • Michalski Stanisław (red.): Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988.
  • Mierzyński Jan: 125 rocznica powstania dyrekcji kolejowej w Bydgoszczy. [w:] Kronika Bydgoska V (1971-73). Bydgoszcz 1980.
  • Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.