Most Pomorski w Bydgoszczy
53°07′10″N 18°02′04″E/53,119444 18,034444 Widok na wschód (2023) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Podstawowe dane | |
| Przeszkoda | |
| Długość |
79,7[1] m |
| Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników |
|
| Liczba torów |
2 |
| Dopuszczalna masa pojazdu: |
40 t |
| Liczba przęseł |
3 |
| Rozpiętość przęseł |
18 + 43 +18 |
| Data budowy | |
| Data remontu | |
| Projektant |
mgr inż. Maksymilian Wolf, mgr inż. R. Stankiewicz |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°07′10″N 18°02′04″E/53,119444 18,034444
| |
Most Pomorski – most drogowo-tramwajowy, kablobetonowy sprężany na rzece Brdzie w Bydgoszczy.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Most Pomorski spina oba brzegi Brdy w centralnej części miasta, łącząc osiedla Bartodzieje i Skrzetusko z osiedlami Kapuściska i Wyżyny.
Mostem przebiega linia tramwajowa użytkowana przez linie nr 4 i 8.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Most Pomorski zbudowano w latach 1966-1970 metodą montażu nawisowego gotowych prefabrykowanych elementów sprężanych. Wykonawcą było Płockie Przedsiębiorstwo Robót Mostowych. Projekt opracowali: mgr inż. Maksymilian Wolf i mgr inż. R. Stankiewicz z Biura Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. Obiekt charakteryzował się smukłą sylwetką i dobrymi proporcjami w przeciwieństwie do obiektów wznoszonych w latach 70. i 80. XX w. o typowych formach podporządkowanych wymogom prefabrykacji[2]. Ustrój nośny stanowiło pięć dźwigarów kablobetonowych ze wspornikami. Była to pierwsza w Polsce realizacja mostu kablobetonowego z przęsłem środkowym wykonanym metodą montażu nawisowego. W czasie budowy, w czerwcu 1967 roku nastąpiło przemieszczenie prawobrzeżnego przyczółka, co wymusiło działania naprawcze. Po oddaniu mostu do użytku w 1970 roku, torowisko tramwajowe było usytuowane niesymetrycznie, po wschodniej stronie mostu[1].
W 1994 roku zespół z Politechniki Wrocławskiej opracował ekspertyzę, z której wynikała konieczność pilnego remontu przeprawy. W kolejnych latach umocniono skarpy nasypu ziemnego, na którym spoczywała jezdnia, a w 2004 roku rozpoczęto remont kapitalny przy udziale środków z Unii Europejskiej. Przebudowę mostu wykonano na podstawie projektu Biura Projektów Budownictwa Komunalnego w Bydgoszczy autorstwa mgr inż. Jana Siudy. Most wzmocniono do nośności 40 ton, zaś torowisko tramwajowe przeniesiono na środek pomiędzy jezdnie. Wzmocnienia dokonano poprzez przyklejenie taśm z włókien węglowych oraz przezbrojenie płyty pomostu z użyciem lekkiego kruszywa. Wykonawcą był poznański oddział firmy Mitex[1].
W 2023, w związku z zarysowaniem jednej z pięciu belek nośnych, wprowadzono zakaz wjazdu na most pojazdów o masie większej niż 10 t (z wyjątkiem autobusów i tramwajów) oraz wyższych niż 3,8 t[3]. oraz obniżono dopuszczalną prędkość pozostałych samochodów i autobusów do 30 km/h, a tramwajów do 10 km/h. 14 listopada 2023 z powodu prac związanych z budową podziemnego zbiornika wód opadowych przy hotelu "Słoneczny Młyn" doszło do osunięcia nasypu na dojeździe do mostu od strony ronda Fordońskiego. W efekcie most został zamknięty dla ruchu tramwajowego oraz pojazdów o masie ponad 3,5 t, a autobusy skierowano zamkniętym pasem tramwajowym[4][5].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Most posiada trzy przęsła o rozpiętościach 18, 43 i 18 m. Jego długość całkowita wynosi 79,7 m, a szerokość jest zmienna od 25,8 do 29,5 m. Konstrukcję nośną stanowi pięć prefabrykowanych segmentów kablobetonowych z przegubem w przęśle środkowym. Dźwigary mają przekrój skrzynkowy. Opiera się na nich pomost z betonu sprężonego. Na moście znajdują się dwie jezdnie po dwa pasy ruchu każda, torowisko tramwajowe oraz chodniki dla pieszych i ścieżki rowerowe. Most usytuowany jest do rzeki pod kątem 75°. Podporami skrajnymi są przyczółki żelbetowe posadowione na palach typu Franki. Podpory pośrednie stanowią filary pełnościenne. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi 5 × 35 m. Nośność mostu wynosi 40 ton. Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy[1].
Obciążenie ruchem[edytuj | edytuj kod]
Most Pomorski jest najbardziej obciążonym ruchem drogowym mostem w Bydgoszczy. Pomiar ruchu w 2006 r. wykazał, że w szczycie komunikacyjnym przejeżdża przezeń ok. 2490 pojazdów na godzinę[6]. Na moście często tworzą się zatory pojazdów, co jest związane z ograniczoną przepustowością rond: Fordońskiego i Toruńskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
- ↑ Kajczuk Jacek. Mosty i wiadukty. [w:] Bydgoska Gospodarka Komunalna. Bydgoszcz 1996.
- ↑ Most Pomorski w Bydgoszczy nie dla ciężarówek. Objazd Trasą Uniwersytecką
- ↑ Most Pomorski w Bydgoszczy zostanie zburzony. To już przesądzone
- ↑ "Trolejbusy" w Bydgoszczy. I most pieszego pasażera. Wszystko przez osunięcie się nasypu
- ↑ https://web.archive.org/web/20111011135639/http://www.zdmikp.bydgoszcz.pl/ufiles/pomiar.zip Fundacja „Rozwój ATR”. Generalny pomiar cech ruchu drogowego na sieci komunikacyjnej miasta Bydgoszczy, rok 2005/2006, Bydgoszcz wrzesień 2006.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kajczuk Jacek. Mosty i wiadukty. [w:] Bydgoska Gospodarka Komunalna. Bydgoszcz 1996
- Michalski Stanisław (red.): Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988
- Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
- Umiński Janusz. Brzegiem Brdy do Brdyujścia. [w:] Kalendarz Bydgoski 2001
| nad Brdą | |
|---|---|
| nad Kanałem Bydgoskim | |
| nad Wisłą | |
| nad Młynówką | |
| nad innymi ciekami | |
| nieistniejące |
