Néstor Araujo

Néstor Araujo

Pełne imię i nazwisko	Néstor Alejandro Araujo Razo
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1991 Guadalajara
Wzrost	188 cm
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	América
Numer w klubie	14
Kariera juniorska
Lata Klub 2006–2010 Cruz Azul
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2010–2013 Cruz Azul 49 (0) 2013–2018 Santos Laguna 136 (3) 2018–2022 Celta 133 (4) 2022– América 31 (0) W sumie: 349 (7)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2011 Meksyk U-20 16 (0) 2011–2012 Meksyk U-23 8 (0) 2011– Meksyk 67 (3) W sumie: 91 (3)
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019 srebro Stany Zjednoczone 2021 Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012

Néstor Alejandro Araujo Razo (ur. 29 sierpnia 1991 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Meksyku, od 2022 roku zawodnik Amériki.

Jego brat Félix Araujo również był piłkarzem.

Kariera klubowa

Araujo jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk, w której rozpoczął treningi jako piętnastolatek. W wieku dziewiętnastu lat został włączony do pierwszej drużyny przez szkoleniowca Enrique Mezę i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 18 września 2010 w wygranym 3:0 spotkaniu z Querétaro. Już po upływie kilku miesięcy zaczął regularnie pojawiać się na ligowych boiskach, jednak na dłuższą metę nie potrafił sobie wywalczyć pewnego miejsca na środku obrony, szczególnie pod koniec pobytu w klubie pozostając rezerwowym dla zawodników takich jak Julio César Domínguez, Waldo Ponce, Jair Pereira czy Luis Perea. W wiosennym sezonie Clausura 2013 zdobył ze swoją ekipą tytuł wicemistrza kraju, a także wywalczył puchar Meksyku – Copa MX. Ogółem w barwach Cruz Azul spędził trzy lata.

Latem 2013 Araujo za sumę 1,6 miliona dolarów przeszedł od zespołu Santos Laguna z siedzibą w Torreón, gdzie szybko został jednym z ważniejszych zawodników drużyny. W jesiennym sezonie Apertura 2014 zdobył z nim drugi w swojej karierze puchar Meksyku, natomiast pół roku później – podczas rozgrywek Clausura 2015 – zanotował z ekipą prowadzoną przez Pedro Caixinhę swoje premierowe mistrzostwo Meksyku. W tym samym roku wywalczył także superpuchar kraju – Campeón de Campeones, kompletując tym samym potrójną koronę. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 28 sierpnia 2015 w przegranej 3:4 konfrontacji z Pumas UNAM.

Kariera reprezentacyjna

W marcu 2011 Araujo został powołany przez Juana Carlosa Cháveza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na gwatemalskich boiskach pełnił rolę podstawowego stopera swojej drużyny, rozgrywając wszystkie możliwe pięć spotkań w pełnym wymiarze czasowym, zaś jego kadra triumfowała ostatecznie w tych rozgrywkach po pokonaniu w finale Kostaryki (3:1). Dwa miesiące później wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, podczas którego wystąpił w czterech z pięciu meczów, zajmując ze swoją ekipą czwarte miejsce. W lipcu znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii; tam również miał niepodważalne miejsce na środku obrony, tworząc podstawowy duet stoperów z Diego Reyesem i rozegrał wszystkie możliwe siedem meczów w wyjściowym składzie, zaś Meksykanie dotarli wówczas aż do półfinału, przegrywając w nim z Brazylią (0:2) i zajęli ostatecznie trzecie miejsce na młodzieżowym mundialu.

W październiku 2011 Araujo znalazł się w ogłoszonej przez Luisa Fernando Tenę kadrze reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Guadalajarze. Tam ponownie był kluczowym ogniwem linii defensywy i wystąpił we wszystkich możliwych pięciu meczach od pierwszej do ostatniej minuty, natomiast Meksykanie – będący wówczas gospodarzami igrzysk – triumfowali w męskim turnieju piłkarskim, pokonując w finale Argentynę (1:0) i zdobyli złoty medal. W marcu 2012 wziął udział w północnoamerykańskim turnieju kwalifikacyjnym do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, podczas którego pełnił już jednak rolę rezerwowego i na sześć możliwych spotkań pojawił się na boisku tylko raz, natomiast jego zespół wygrał tamte eliminacje po pokonaniu w finale po dogrywce Hondurasu (2:1). Kilka miesięcy później po raz kolejny wystąpił na Turnieju w Tulonie; tym razem rozegrał na nim dwa mecze (jeden w pierwszym składzie), wygrywając te rozgrywki ze swoją drużyną po pokonaniu w finale Turcji (3:0). Niedługo potem znalazł się w ogłoszonym przez Tenę składzie na Igrzyska Olimpijskie w Londynie – tam był jednak wyłącznie rezerwowym dla Diego Reyesa i Hirama Miera, nie notując żadnego występu, zaś Meksykanie zdobyli wówczas złoty medal, pokonując w finale turnieju piłkarskiego faworyzowaną Brazylię (2:1).

W 2011 roku Araujo znalazł się w ogłoszonym przez Luisa Fernando Tenę składzie rezerwowej reprezentacji Meksyku startującej pod szyldem dorosłej kadry w turnieju Copa América. Właśnie podczas tych rozgrywek zadebiutował w seniorskiej kadrze, 4 lipca 2011 w przegranym 1:2 spotkaniu fazy grupowej z Chile, w którym strzelił również swojego premierowego gola w reprezentacji. Ogółem na argentyńskich boiskach miał pewne miejsce w wyjściowym składzie, rozgrywając wszystkie trzy spotkania w pełnym wymiarze czasowym, natomiast jego drużyna odpadła z turnieju już w fazie grupowej, notując komplet porażek. Do kadry powrócił dopiero po kilkuletniej przerwie, zaś w 2016 roku został powołany przez selekcjonera Juana Carlosa Osorio na jubileuszową edycję turnieju Copa América. Tam wystąpił w trzech z czterech możliwych meczów (wszystkie od pierwszej do ostatniej minuty) i odpadł z Meksykiem w ćwierćfinale po porażce z późniejszym triumfatorem – Chile (0:7).

Statystyki kariery

Klubowe

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki		Liga			Puchar kraju			Międzynarodowe				Ogółem
					Mecze	Gole		Mecze	Gole		Rozgrywki	Mecze	Gole		Mecze	Gole
Cruz Azul	2010–2011		Liga MX		17	0		—			LMC	2	0		19	0
	2011–2012				24	0		—			CL	5	0		29	0
	2012–2013				8	0		10	0		—				18	0
Santos Laguna	2013–2014				30	0		2	0		CL	5	0		37	0
	2014–2015				16	0		10	2		—				26	2
	2015–2016				36	1		1	0		LMC	8	0		45	1
	2016–2017				26	2		5	1		—				31	2
	2017–2018				26	0		5	1		—				31	1
Celta Vigo	2018–2022		Primera División		32	3		1	0		–	–	–		33	3
Ogółem					215	6		34	4		LMC + CL	20	0		269	9

Stan na 20 maja 2019.

Legenda:

• LMC – Liga Mistrzów CONCACAF
• CL – Copa Libertadores

Reprezentacyjne

Reprezentacja	Kraj	Rok		Towarzysko			Eliminacje			Turnieje				Ogółem
				Mecze	Gole		Mecze	Gole		Rozgrywki	Mecze	Gole		Mecze	Gole
Meksyk		2011		—			—			CA	3	1		3	1
		2012		—			—			—				0	0
		2013		—			—			—				0	0
		2014		—			—			—				0	0
		2015		—			—			—				0	0
		2016		3	0		2	0		CA	3	0		8	0
		2017		4	0		4	1		PK	5	1		13	2
		2018		5	0		—			—				5	0
Ogółem				12	0		6	1		—	8	1		29	3

Stan na 3 grudnia 2018 roku.

Legenda:

• CA – Copa América
• PK – Puchar Konfederacji

Bibliografia

• Néstor Araujo w bazie Soccerbase (ang.)
• Néstor Araujo w bazie National Football Teams (ang.)
• Néstor Araújo, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• N. Araújo, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .