Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 – kwalifikacje

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narciarstwo alpejskie na
Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014
Zjazd mężczyźni kobiety
Superkombinacja mężczyźni kobiety
Supergigant mężczyźni kobiety
Slalom gigant mężczyźni kobiety
Slalom mężczyźni kobiety
Kwalifikacje

Zasady kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

Liczba miejsc do obsadzenia na igrzyskach jest ustalona przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. W zawodach weźmie udział maksymalnie 320 zawodników i zawodniczek. Narodowy komitet olimpijski może wystawić maksymalnie 22 reprezentantów (w tym maksymalnie 14 jednej płci). W jednej konkurencji może wystartować maksymalnie 4 zawodników z jednego kraju.

Minimum A[edytuj | edytuj kod]

Do igrzysk zakwalifikują się zawodnicy, którzy w rankingu Międzynarodowej Federacji Narciarskiej z 20 stycznia 2014 roku będą w pierwszej 500 w danej konkurencji. Dodatkowo aby wystartować w konkretnej konkurencji muszą spełniać także warunek punktowy.

Minimum B[edytuj | edytuj kod]

Jeśli żaden zawodnik z danego kraju nie wypełni minimum A, wówczas narodowy komitet olimpijski będzie mógł wystawić po jednym zawodniku w slalomie i slalomie gigancie, jeśli taki zawodnik zdobył maksymalnie 140 punktów FIS.

Punkty są obliczane na podstawie średniej z pięciu najlepszych wyników w konkurencjach technicznych (slalom i slalom gigant) oraz trzech wyników w konkurencjach szybkościowych (zjazd, supergigant i superkombinacja)

Podział kwot[edytuj | edytuj kod]

Kwota podstawowa

Każdy narodowy komitet olimpijski będzie mógł wystawić jednego mężczyznę i jedną kobietę, którzy wypełnili minimum B.

Najlepsza 500 zawodników w rankingu

Każdemu NKO mającemu przynajmniej jednego zawodnika i/lub zawodniczkę w pierwszej 500 rankingu będzie przyznane jedno dodatkowe miejsce w konkurencji mężczyzn i/lub kobiet.

Najlepsza 100 zawodników w rankingu

Każdemu NKO mającemu przynajmniej jednego zawodnika i/lub zawodniczkę w pierwszej 100 rankingu będzie przyznane jedno dodatkowe miejsce w konkurencji mężczyzn i/lub kobiet.

Najlepsza 30 zawodników w rankingu

Każdemu NKO mającemu przynajmniej jednego zawodnika i/lub zawodniczkę w pierwszej 30 rankingu będzie przyznane jedno dodatkowe miejsce w konkurencji mężczyzn i/lub kobiet. Jeśli w rankingu znajdzie się więcej niż jeden zawodnik z NKO ta kwota będzie rozszerzona.

Przydział kwot startowych[edytuj | edytuj kod]

Jedno miejsce przyznawane jest dla zawodnika, który spełnił wszystkie kryteria kwalifikacyjne. Drugie miejsce NKO otrzymuje, jeśli zawodnik, znajdzie się w pierwszej 500 rankingu FIS. Trzecie miejsce, gdy zawodnik z kraju będzie w pierwszej 100, a czwarte, gdy zawodnik znajdzie się w pierwszej 30 rankingu.

Miejsca na liście FIS Zjazd Supergigant Superkombinacja Slalom Slalom gigant
1-500 (konkurencje szybkościowe) <80 punktów <80 punktów <80 punktów 140 punktów 140 punktów
1-500 (konkurencje techniczne) Brak możliwości <80 punktów <80 punktów 140 punktów 140 punktów
Minimum B Brak możliwości Brak możliwości Brak możliwości 140 punktów 140 punktów

Podsumowanie kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

Tabela kwalifikacji według kraju[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Mężczyźni Kobiety Dodatkowo Razem
 Albania 1 1
 Andora 2 3 5
 Argentyna 3 3 6
 Armenia 1 1
 Australia 2 3 5
 Austria 5 5 10 20
 Azerbejdżan 1 1 2
 Belgia 3 3 6
 Białoruś 1 1 2
 Bośnia i Hercegowina 2 1 3
 Brazylia 1 1 2
 Bułgaria 3 1 4
 Chile 2 1 3
 Chińska Republika Ludowa 1 1 2
 Chorwacja 5 3 8
 Cypr 1 1 2
 Czarnogóra 1 1 2
 Czechy 3 5 8
 Dania 1 2 3
 Estonia 1 1 2
 Finlandia 5 4 9
 Francja 5 5 4 14
 Grecja 2 1 3
 Gruzja 2 1 3
 Hiszpania 3 4 7
 Holandia 3 2 5
 Iran 2 1 3
 Irlandia 1 1 2
 Islandia 2 2 4
 Izrael 1 1 2
 Japonia 5 3 8
 Kajmany 1 1
 Kanada 5 5 2 12
 Kazachstan 3 1 4
 Kirgistan 1 1
 Korea Południowa 3 2 5
 Liban 1 1 2
 Liechtenstein 2 5 7
 Litwa 1 1 2
 Luksemburg 1 1
 Łotwa 3 2 5
 Macedonia Północna 1 1
 Malta 1 1
 Maroko 1 1 2
 Meksyk 1 1
 Mołdawia 2 2
 Monako 2 1 3
 Niemcy 5 5 2 12
 Norwegia 5 5 2 12
 Nowa Zelandia 2 2 4
 Pakistan 1 1
 Peru 1 1 2
 Polska 3 3 6
 Portoryko 1 1
 Portugalia 1 1 2
 Południowa Afryka 1 1
 Rosja 5 4 9
 Rumunia 2 1 3
 San Marino 1 1 2
 Niezależni sportowcy olimpijscy 1 1
 Serbia 1 1 2
 Słowacja 4 5 9
 Słowenia 4 5 1 10
 Stany Zjednoczone 5 5 2 12
 Szwajcaria 5 5 5 15
 Szwecja 5 5 10
 Tadżykistan 1 1
 Tajlandia 1 1 2
 Timor Wschodni 1 1
 Togo 1 1
 Turcja 1 1 2
 Ukraina 1 1 2
 Uzbekistan 1 1 2
 Wenezuela 1 1
 Węgry 1 2 3
 Wielka Brytania 4 3 7
 Włochy 5 5 4 14
 Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych 1 1
 Zimbabwe 1 1

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Kryteria Zawodników na NKO Suma zawodników Zakwalifikowani
Najlepsza 100, 500, kwota podstawowa + 2 miejsca w najlepszej 30 5 65  Austria
 Chorwacja
 Finlandia
 Francja
 Japonia
 Kanada
 Niemcy
 Norwegia
 Rosja
 Stany Zjednoczone
 Szwajcaria
 Szwecja
 Włochy
Najlepsza 100, 500, kwota podstawowa + 1 miejsce w najlepszej 30 4 12  Słowacja
 Słowenia
 Wielka Brytania
Najlepsza 100, 500, kwota podstawowa 3 30  Argentyna
 Belgia
 Bułgaria
 Czechy
 Hiszpania
 Holandia
 Kazachstan
 Korea Południowa
 Łotwa
 Polska
Najlepsza 500, kwota podstawowa 2 26  Andora
 Australia
 Bośnia i Hercegowina
 Chile
 Grecja
 Gruzja
 Iran
 Islandia
 Liechtenstein
 Mołdawia
 Monako
 Nowa Zelandia
 Rumunia
Kwota podstawowa 1 36  Albania
 Armenia
 Azerbejdżan
 Białoruś
 Brazylia
 Chińska Republika Ludowa
 Cypr
 Czarnogóra
 Dania
 Estonia
 Irlandia
 Izrael
 Kajmany
 Kirgistan
 Liban
 Litwa
 Luksemburg
 Macedonia Północna
 Maroko
 Meksyk
 Niezależni sportowcy olimpijscy
 Pakistan
 Peru
 Portugalia
 Południowa Afryka
 San Marino
 Serbia
 Tadżykistan
 Tajlandia
 Timor Wschodni
 Turcja
 Ukraina
 Uzbekistan
 Wenezuela
 Węgry
 Zimbabwe

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Kryteria Zawodniczek na NKO Suma zawodniczek Zakwalifikowani
Najlepsza 100, 500, kwota podstawowa + 2 miejsca w najlepszej 30 5 65  Austria
 Czechy
 Francja
 Kanada
 Liechtenstein
 Niemcy
 Norwegia
 Słowacja
 Słowenia
 Stany Zjednoczone
 Szwajcaria
 Szwecja
 Włochy
Najlepsza 100, 500, kwota podstawowa + 1 miejsce w najlepszej 30 4 12  Finlandia
 Hiszpania
 Rosja
Najlepsza 100, 500, kwota podstawowa 3 24  Andora
 Argentyna
 Australia
 Belgia
 Chorwacja
 Japonia
 Polska
 Wielka Brytania
Najlepsza 500, kwota podstawowa 2 14  Dania
 Holandia
 Islandia
 Korea Południowa
 Łotwa
 Nowa Zelandia
 Węgry
Kwota podstawowa 1 34  Albania
 Azerbejdżan
 Białoruś
 Bośnia i Hercegowina
 Brazylia
 Bułgaria
 Chile
 Chińska Republika Ludowa
 Cypr
 Czarnogóra
 Estonia
 Grecja
 Gruzja
 Iran
 Irlandia
 Izrael
 Kazachstan
 Liban
 Litwa
 Malta
 Maroko
 Monako
 Peru
 Portoryko
 Rumunia
 San Marino
 Serbia
 Tajlandia
 Togo
 Turcja
 Ukraina
 Uzbekistan
 Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych

Dodatkowe miejsca[edytuj | edytuj kod]

Zawodników na NKO Suma Zakwalifikowani
10 10  Austria
5 5  Szwajcaria
4 8  Francja
 Włochy
2 8  Kanada
 Niemcy
 Norwegia
 Stany Zjednoczone
1 1  Słowenia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]