Niedźwiedzice
51°16′58″N 16°02′34″E/51,282778 16,042778
| wieś | |
_ID_593341.jpg) Kościół św. Antoniego w Niedżwiedzicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
564[2] |
| Strefa numeracyjna |
76 |
| Kod pocztowy |
59-225[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DLE |
| SIMC |
0363487 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu legnickiego  | |
| 51°16′58″N 16°02′34″E/51,282778 16,042778[1]
| |
Niedźwiedzice (niem. Bärsdorf[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Chojnów[5][6].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niedźwiedzice, po jej zniesieniu w gromadzie Chojnów. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa legnickiego. Wieś jest siedzibą parafii, do której należy również sąsiednia wieś Goliszów.
Wieś leży niedaleko Chojnowa nad rzeką Skorą. Wieś była zasiedlona już w XIII wieku i należała do możnego rodu Bożywojów. Wieś posiada hodowlane stawy rybne.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0363493 | Kobiałka | kolonia |
Znaczna część mieszkańców wsi to "repatrianci" przybyli w 1945 roku z 2 wsi: Antoniówka i Mazurówka, leżących na terenie gminy Żurawno, w powiecie stryjskim, w województwie stanisławowskim.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:
- kościół filialny pw. św. Antoniego Padewskiego z przełomu XV i XVI wieku, przebudowany w 1820 r. Wewnątrz m.in. z późnogotyckim ołtarzem typu szafiastego (tryptyk) z 1494 r. z umieszczoną w podstawie postacią ukrzyżowanego Chrystusa otoczonego klęczącymi męskimi postaciami w zbrojach – uważa się, że postać starca po lewej przedstawia wizerunek rycerza Bożywoja, fundatora ołtarza, a pozostałe osoby, to członkowie jego rodziny; XVI-wieczne renesansowe płyty nagrobne wmurowane w ściany. W ścianę kościoła wmurowanych jest pięć starych kamiennych krzyży. Nazywane są one najczęściej krzyżami pokutnymi, czyli fundowanymi w średniowieczu przez zabójców w wyniku zawieranych przez nich umów pojednawczych z rodziną zabitego, mających zapobiec krwawej zemście. Przypuszczenie to nie ma jednak oparcia w żadnych dowodach ani badaniach, a jest oparte jedynie na nieuprawnionym założeniu, że wszystkie stare kamienne krzyże monolitowe, o których nic nie wiadomo, są krzyżami czy też kapliczkami pokutnymi[8], chociaż w rzeczywistości powód ich fundacji może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża. Niestety legenda o pokutnym (pojednawczym) charakterze krzyży stała się na tyle popularna, że zaczęła być odbierana jako fakt i pojawiać się w lokalnych opracowaniach, informatorach czy przewodnikach jako informacja, bez uprzedzenia, że jest to co najwyżej luźna hipoteza bez żadnych bezpośrednich dowodów.
- zespół pałacowy i folwarczny:
inne zabytki przyrody:
- przy kościele rośnie pomnikowa lipa drobnolistna Babcia
- pomnikowa lipa przy cmentarzu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86634
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 811 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 90. [dostęp 2012-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Arkadiusz Dobrzyniecki. Krzyże i kapliczki pokutne ziemi złotoryjskiej - historia pewnego mitu. „Pomniki Dawnego Prawa”. 11-12 (wrzesień-grudzień 2010), s. 32-37, 2010.
