Niemica (powiat kamieński)
| Artykuł |
53°51′45.6″N 14°54′35.6″E |
|---|---|
| - błąd |
4 m |
| WD |
53°51'N, 14°54'E |
| - błąd |
2273 m |
| Odległość |
1638 m |
| wieś | |
 Droga wojewódzka nr 106 biegnąca przez wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
180[1] |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
72-410[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKA |
| SIMC |
0775008 |
Położenie na mapie gminy Golczewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | |
 53°51′45,6″N 14°54′35,6″E/53,862667 14,909889
| |
Niemica (hist. Niemcza[3], niem. Nemitz) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Golczewo, przy drodze wojewódzkiej nr 106 Rzewnowo – Stargard Szczeciński – Pyrzyce.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Kościół filialny pw. św. Michała Archanioła[edytuj | edytuj kod]
Na miejscu renesansowego ryglowego kościoła zawalonego w 1780 roku wzniesiono w 1795 roku nowy kościół według projektu Davida Gilly’ego z 1780 roku[4]. W 1780 roku Dawid Gilly wykonał rekonstrukcję wieży kościoła pochodzącej z 1647 roku. W 1848 roku kościół odnowiono. W 1920 roku zawaliła się empora od strony północnej wraz ze sklepionym grobowcem, znajdującym się pod nią. Kościół wzniesiony jest w konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem z cegły, założony na planie prostokąta. Jest to budowla prezbiterialna, jednoprzestrzenna z kwadratową w rzucie wieżą przy elewacji zachodniej. Wieża jest oszalowana[5]. Kościół przykryty jest dachem dwuspadowym załamanym nad szczytem wschodnim. Wnętrze otynkowane przykryte jest stropem belkowym. W oknach zachowane są XIX-wieczne witraże.
Dwór[edytuj | edytuj kod]
Zbudowany w XIX wieku w stylu pseudoklasycznym. Przebudowany w latach 1960–1965. Wzniesiony z cegły, otynkowany. Budynek wysoko podpiwniczony, parterowy z mieszkalnym poddaszem. Założony na planie prostokąta, dwutraktowy z gankiem zakończonym balkonem na osi fasady, który podtrzymują cztery kolumny. W wejściu głównym neorokokowe drzwi z nadświetlem, w którym znajdują się tarcze herbowe ze zniszczonym rysunkiem. Budynek pokryty dachem dwuspadowym załamanym nad ścianami szczytowymi. We wnętrzu zachowane są trzy kominki; jeden z nich wykonany jest z kafli holenderskich z dekoracją nawiązującą do motywów zdobniczych kafli z Delftu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 822 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt I. Poznań: 1934.
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 194, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ Piotr Skurzyński „Pomorze” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2007 s. 77 ISBN 978-83-7495-133-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalne zdjęcia związane z miejscowością w bibliotece Polona
- Siedziba gminy: Golczewo
