Nikodem Mędlewski

Nikodem Mędlewski
	; ks. Nikodem Edwin Mędlewski w 1932
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1892 ; Molna
Data i miejsce śmierci	15 października 1967 ; Poznań
Miejsce pochówku	bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu
	prof. Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu
Okres sprawowania	1947-1967
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	archidiecezja poznańska
Prezbiterat	11 marca 1922
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nikodem Edwin Mędlewski (ur. 18 lutego 1892 w Molnej, zm. 15 października 1967 w Poznaniu) – polski kapłan katolicki, protonotariusz apostolski, sędzia sądu metropolitalnego, profesor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był najmłodszym z sześciorga dzieci nauczyciela Nikodema Mędlewskiego i Florentyny ze Smyłów. Ojciec zmarł mu w wieku czterech lat. Z uwagi na problemy finansowe rodziny wyjechał do stryja w Parkowie. Maturę zdał w 1912 w Królewskiej Hucie. Po przeprowadzce do Poznania, zatrudnił się w banku Związku Spółek Zarobkowych. W 1914 powołano go do wojska pruskiego, gdzie służył w X lazarecie fortecznym, aż do zwolnienia z wojska z uwagi na przyjęcie do seminarium duchownego. Naukę przerwały działania wojenne i w 1915 ponownie, po powołaniu do wojska, służył w X lazarecie fortecznym na Jeżycach w Poznaniu. Od 1916 był na froncie i walczył we Francji i w Rosji (19. Pułk Piechoty). Doszedł do stopnia podporucznika. Po zakończeniu wojny wrócił do nauki w seminarium^[2].

Święcenia kapłańskie odebrał 11 marca 1922, a od 1 kwietnia 1922 był kapelanem i sekretarzem arcybiskupa Edmunda Dalbora. W 1932 doktoryzował się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy Problem wojny w nauce św. Augustyna. 1 lipca 1932 otrzymał probostwo w Gostyniu. W 1934 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Poznańskiej, powierzono mu stanowisko referenta w Kurii Arcybiskupiej, a w roku następnym referenta arcybiskupiego dla majątkowych spraw seminaryjnych. W 1937 otrzymał nominację na kanonika teologa w kapitule metropolitarnej i na kaznodzieję w katedrze poznańskiej.

Podczas II wojny światowej przebywał na terenie Wielkiej Brytanii. W Glasgow objął funkcję kierownika bursy i prefekta gimnazjów, liceum ogólnokształcącego i handlowego. Prowadził także rekolekcje dla polskiej ludności wojskowej i cywilnej oraz dla młodzieży. Po powrocie w 1946 do Polski, został prepozytem Kapituły Metropolitalnej Poznańskiej oraz prałatem Jego Świątobliwości. 21 sierpnia 1946 mianowano go sędzią Metropolitalnego Sądu Duchownego w Poznaniu. 1 listopada 1947 został profesorem homiletyki i liturgiki Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Od 1959 piastował godność protonotariusza apostolskiego^[1]. Od 1966 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Księgarni św. Wojciecha.

Zmarł w Poznaniu. W jego pogrzebie wzięło udział około czterystu księży. Spoczywa w katedrze poznańskiej^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (19 lipca 1939)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Władysław Pawelczak, Metropolitalny Sąd Duchowny w Poznaniu w latach 1945–1985, [w:] Poznańskie Studia Teologiczne, nr 7/1992, s. 273, ISSN 0209-3472.
↑ ^a ^b Towarzystwo Miłośników Gostyńskiej Fary, Ks. Nikodem Edwin Mędlewski (1892–1967).
↑ M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lucyna Lisiecka, Nikodem Edwin Mędlewski (1892–1967), „Rocznik Gostyński” 2017, nr 4, s. 167–172 [dostęp 2021-12-17].

[teol-1] Władysław Pawelczak, Metropolitalny Sąd Duchowny w Poznaniu w latach 1945–1985, [w:] Poznańskie Studia Teologiczne, nr 7/1992, s. 273, ISSN 0209-3472.

[gost-2] Towarzystwo Miłośników Gostyńskiej Fary, Ks. Nikodem Edwin Mędlewski (1892–1967).

[3] M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[1]

[2]

[3]