Nikodem Mędlewski
ks. Nikodem Edwin Mędlewski w 1932 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku |
bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu |
prof. Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu | |
Okres sprawowania |
1947-1967 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat | |
Odznaczenia | |
Nikodem Edwin Mędlewski (ur. 18 lutego 1892 w Molnej, zm. 15 października 1967 w Poznaniu) – polski kapłan katolicki, protonotariusz apostolski, sędzia sądu metropolitalnego, profesor Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był najmłodszym z sześciorga dzieci nauczyciela Nikodema Mędlewskiego i Florentyny ze Smyłów. Ojciec zmarł mu w wieku czterech lat. Z uwagi na problemy finansowe rodziny wyjechał do stryja w Parkowie. Maturę zdał w 1912 w Królewskiej Hucie. Po przeprowadzce do Poznania, zatrudnił się w banku Związku Spółek Zarobkowych. W 1914 powołano go do wojska pruskiego, gdzie służył w X lazarecie fortecznym, aż do zwolnienia z wojska z uwagi na przyjęcie do seminarium duchownego. Naukę przerwały działania wojenne i w 1915 ponownie, po powołaniu do wojska, służył w X lazarecie fortecznym na Jeżycach w Poznaniu. Od 1916 był na froncie i walczył we Francji i w Rosji (19. Pułk Piechoty). Doszedł do stopnia podporucznika. Po zakończeniu wojny wrócił do nauki w seminarium[2].
Święcenia kapłańskie odebrał 11 marca 1922, a od 1 kwietnia 1922 był kapelanem i sekretarzem arcybiskupa Edmunda Dalbora. W 1932 doktoryzował się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy Problem wojny w nauce św. Augustyna. 1 lipca 1932 otrzymał probostwo w Gostyniu. W 1934 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Poznańskiej, powierzono mu stanowisko referenta w Kurii Arcybiskupiej, a w roku następnym referenta arcybiskupiego dla majątkowych spraw seminaryjnych. W 1937 otrzymał nominację na kanonika teologa w kapitule metropolitarnej i na kaznodzieję w katedrze poznańskiej.
Podczas II wojny światowej przebywał na terenie Wielkiej Brytanii. W Glasgow objął funkcję kierownika bursy i prefekta gimnazjów, liceum ogólnokształcącego i handlowego. Prowadził także rekolekcje dla polskiej ludności wojskowej i cywilnej oraz dla młodzieży. Po powrocie w 1946 do Polski, został prepozytem Kapituły Metropolitalnej Poznańskiej oraz prałatem Jego Świątobliwości. 21 sierpnia 1946 mianowano go sędzią Metropolitalnego Sądu Duchownego w Poznaniu. 1 listopada 1947 został profesorem homiletyki i liturgiki Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Od 1959 piastował godność protonotariusza apostolskiego[1]. Od 1966 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Księgarni św. Wojciecha.
Zmarł w Poznaniu. W jego pogrzebie wzięło udział około czterystu księży. Spoczywa w katedrze poznańskiej[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 lipca 1939)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Władysław Pawelczak, Metropolitalny Sąd Duchowny w Poznaniu w latach 1945–1985, [w:] Poznańskie Studia Teologiczne, nr 7/1992, s. 273, ISSN 0209-3472.
- ↑ a b Towarzystwo Miłośników Gostyńskiej Fary, Ks. Nikodem Edwin Mędlewski (1892–1967).
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lucyna Lisiecka, Nikodem Edwin Mędlewski (1892–1967), „Rocznik Gostyński” 2017, nr 4, s. 167–172 [dostęp 2021-12-17].
- Duchowni archidiecezji poznańskiej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu
- Polacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej
- Polscy protonotariusze apostolscy
- Urodzeni w 1882
- Wykładowcy Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Zmarli w 1967