Opátka (powiat Koszyce-okolice)
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Powiat | |
| Starosta |
Ján Popier[1] |
| Powierzchnia |
13,90[2] km² |
| Wysokość |
462[3] m n.p.m. |
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+421 55[3] |
| Kod pocztowy |
044 65[3] |
| Tablice rejestracyjne |
KS |
Położenie na mapie kraju koszyckiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 48°47′N 21°04′E/48,783333 21,066667 | |
| Strona internetowa | |
Opátka – wieś (obec) na Słowacji położona w kraju koszyckim, w powiecie Koszyce-okolice.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży w głębokiej dolinie potoku o tej samej nazwie, spływającego spod głównego grzbietu Gór Wołowskich na północ, ku zbiornikowi Ružín. Otaczają ją góry należące do Pasma Kojszowskiej Hali.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1445[6]. Powstała jako osada górników, płuczących w tutejszych potokach złoto i poszukujących w okolicznych górach innych cennych kruszców. W XVIII w. istniał we wsi urząd górniczy. W XIX w. działała tu huta miedzi. Po jej zaniku mieszkańcy zajmowali się głównie pracą w lasach.
W latach II wojny światowej rozwijał się ruch oporu. W czasie słowackiego powstania narodowego w dniach 13. i 17 września 1944 r. w rejonie wsi wylądowała na spadochronach 39-osobowa grupa sowieckich partyzantów kierowana przez A. M. Sadilenkę.
Od lat 60. XX w. Opatká systematycznie wyludniała się. Z czasem powstało jednak w dolinie kilka niewielkich zakładowych ośrodków wypoczynkowych, a za nimi szereg prywatnych domków rekreacyjnych. Obecnie stare chałupy przerabiane są na dacze, a miejscowość przybiera charakter wsi letniskowej.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwało 97 osób, w tym 48 kobiet i 49 mężczyzn[7].
W 2001 roku pod względem narodowości i przynależności etnicznej miejscowość zamieszkiwali wyłącznie Słowacy[8].
Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[8]:
- Katolicy rzymscy – 89,02%
- Ewangelicy – 1,22%
- Ateiści – 9,76%
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół katolicki barokowo-klasycystyczny, murowany, z XVIII w.;
- Budynek dyrekcji dawnej huty miedzi, późnobarokowy, a lat1767-1770.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 13,90S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (słow.).
- ↑ a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Databáza. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2019-12-23]. (słow.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR č. 30, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
- Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2;