Przejdź do zawartości

Opátka (powiat Koszyce-okolice)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Opátka
Flaga
Flaga
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Powiat

Koszyce-okolice

Starosta

Ján Popier[1]

Powierzchnia

13,90[2] km²

Wysokość

462[3] m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


110[4]
7,73[5] os./km²

Nr kierunkowy

+421 55[3]

Kod pocztowy

044 65[3]

Tablice rejestracyjne

KS

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Opátka”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Opátka”
48°47′N 21°04′E/48,783333 21,066667
Strona internetowa

Opátkawieś (obec) na Słowacji położona w kraju koszyckim, w powiecie Koszyce-okolice.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Leży w głębokiej dolinie potoku o tej samej nazwie, spływającego spod głównego grzbietu Gór Wołowskich na północ, ku zbiornikowi Ružín. Otaczają ją góry należące do Pasma Kojszowskiej Hali.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1445[6]. Powstała jako osada górników, płuczących w tutejszych potokach złoto i poszukujących w okolicznych górach innych cennych kruszców. W XVIII w. istniał we wsi urząd górniczy. W XIX w. działała tu huta miedzi. Po jej zaniku mieszkańcy zajmowali się głównie pracą w lasach.

W latach II wojny światowej rozwijał się ruch oporu. W czasie słowackiego powstania narodowego w dniach 13. i 17 września 1944 r. w rejonie wsi wylądowała na spadochronach 39-osobowa grupa sowieckich partyzantów kierowana przez A. M. Sadilenkę.

Od lat 60. XX w. Opatká systematycznie wyludniała się. Z czasem powstało jednak w dolinie kilka niewielkich zakładowych ośrodków wypoczynkowych, a za nimi szereg prywatnych domków rekreacyjnych. Obecnie stare chałupy przerabiane są na dacze, a miejscowość przybiera charakter wsi letniskowej.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwało 97 osób, w tym 48 kobiet i 49 mężczyzn[7].

W 2001 roku pod względem narodowości i przynależności etnicznej miejscowość zamieszkiwali wyłącznie Słowacy[8].

Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[8]:

Zmiany liczby ludności w miejscowości Opátka od 1996 roku[9].
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 13,90S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  5. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  6. Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
  7. Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (słow.).
  8. a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
  9. Databáza. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2019-12-23]. (słow.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR č. 30, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
  • Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2;