
Oppenheim (Niemcy)
![]() | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Powiat | |||
Powierzchnia |
7,09 km² | ||
Wysokość |
100 m n.p.m. | ||
Populacja (31 grudnia 2009) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
06133 | ||
Kod pocztowy |
55276 | ||
Tablice rejestracyjne |
MZ, BIN | ||
Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu ![]() | |||
Położenie na mapie Niemiec ![]() | |||
![]() | |||
Strona internetowa | |||
Portal ![]() |
Oppenheim – miasto w zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Mainz-Bingen, siedziba gminy związkowej Rhein-Selz. Do 30 czerwca 2014 siedziba gminy związkowej Nierstein-Oppenheim. Leży w Hesji Nadreńskiej, między Wormacją a Moguncją. Liczy 7 098 mieszkańców (2009).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki Oppenheim należy wiązać z okresem panowania Hohenstaufów. Został wzniesiony tu wówczas zamek dla miejscowych grafów. Miasto było bogate dzięki plantacjom winorośli. Handel winem ma swoje korzenie w XII wieku. Wokół kościoła św. Sebastiana (St. Sebastian) powstało Stare Miasto, które otrzymało w 1225 r. prawa miejskie. W pobliżu powstał nowy organizm miejski zwany Nowym Miastem, który prawa miejskie otrzymał w roku 1234. Specyficzne położenie spowodowało iż Oppenheim było w orbicie zainteresowań zarówno biskupa Wormacji, jak arcybiskupa Moguncji, co spowodowało konflikt o miasto. W to wszystko wmieszał się Ryszard z Kornwalii, który ostatecznie w roku 1258 podzielił Oppenheim na dwie strefy wpływów. Stare Miasto z kościołem przyznano biskupstwu wormackiemu, zaś Nowe Miasto arcybiskupstwu mogunckiemu. Ponieważ Nowe Miasto nie miało kościoła, arcybiskupi mogunccy mieli ambicję wzniesienia nowego kościoła. Tym samym powstała jedna z najważniejszych inwestycji – kościół parafialny pw. św. Katarzyny (St. Katharinen) który wkrótce został podniesiony do godności kolegiaty. Władzę sprawowali m.in. palatyni mogunccy. W XIV wieku Oppenheim otrzymało status Wolnego Miasta Rzeszy arcybiskupstwa mogunckiego. Od 1398 miasto należało do Palatynatu (Kurpfalz). W 1797 Oppenheim zostało wcielone do Francji. Po Kongresie wiedeńskim miasto zostało przejęte przez landgrafów kraju Hesja–Darmstadt. Po zjednoczeniu Niemiec w 1871, miasto weszło w skład landu Hesja. Pod koniec II wojny światowej, w marcu 1945 w okolicach miasta miały miejsce walki o Ren, wygrane przez wojska alianckie.
Zabytki i muzea[edytuj | edytuj kod]
Najcenniejszym obiektem Oppenheim jest zbudowany z czerwonego piaskowca gotycka kolegiata św. Katarzyny (St. Katharinen) z XIII-XV wieku, gotycki kościół św. Bartłomieja (St. Bartholomäus) z XIV-XV w., który posiada sklepienie sieciowe i w którym zachowały się fragmenty późnogotyckiego malarstwa ściennego z wyposażeniem późnobarokowym, z II poł. XVIII wieku (m.in. figury apostołów i krucyfiks).
Stojące wśród winnic nad Renem ruiny zamku Landskron pochodzą z XVI wieku. Stoją one na miejscu dawnego XII-wiecznego zamku palatynów mogunckich. Spośród małomiasteczkowej zabudowy Starego Miasta wyróżniają się domy o konstrukcji ryglowej, gł. z XVIII w., oraz XV-wieczny ratusz.
Częściowo zachowały się obwarowania z XIII-XIV w. z bramą i trzema basztami.
W XIX-wiecznym pałacu mieści się Niemieckie Muzeum Wina (Deutsches Weinbaumuseum).
Osoby[edytuj | edytuj kod]
urodzone w Oppenheim[edytuj | edytuj kod]
- Johanna Senfter (1879-1961) – kompozytorka
- Paul Wallot (1841-1912) – architekt
związane z miastem[edytuj | edytuj kod]
- Matthäus Merian (1593-1650) – grafik
- Anton Praetorius (1560-1613) – pastor
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Miejscowości partnerskie[1]:
- Adnet, Austria
- Calpe, Hiszpania
- Givry, Francja
- Sant’Ambrogio di Valpolicella, Włochy
- Werder (Havel), Brandenburgia