P26/40
 Trzeci prototyp czołgu P40 z armatą kal. 75 (75/32) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Ansaldo |
| Typ pojazdu |
Czołg ciężki |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
4 osoby |
| Historia | |
| Prototypy |
1942 |
| Produkcja |
1943–1944 |
| Wycofanie |
1945 |
| Egzemplarze |
101 szt. |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
12-cylindrowy silnik diesla SPA 342o mocy 242,55 KW przy 2100 obr./min |
| Transmisja |
Mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa |
400 l |
| Pancerz |
stalowy, nitowany,14-50 mm |
| Długość |
5,80 m |
| Szerokość |
2,80 m |
| Wysokość |
2,50 m |
| Prześwit |
0,44 m |
| Masa |
26 t |
| Moc jedn. |
8,92 kW/t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
40 km/h (droga) |
| Zasięg pojazdu |
280 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
1,15 m |
| Rowy (szer.) |
2,50 m |
| Ściany (wys.) |
1,00 m |
| Kąt podjazdu |
45° |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata czołgowa Ansaldo kalibru 75 mm L/34 (63 nab.) 1-2 czkm Breda 38 kalibru 8 mm (576 nab.) | |
| Wyposażenie | |
| radiostacja Marelli R.F. 1C.A. | |
| Użytkownicy | |
| Ordnungspolizei (29 szt.), Waffen-SS (14 szt.), Wehrmacht (5 szt.) | |
P26/40 – włoski czołg ciężki z okresu II wojny światowej, pomimo oznaczenia "P" (Pesante) wielkością, opancerzeniem i uzbrojeniem przypominał czołgi średnie produkowane w tym okresie przez inne państwa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace projektowe nad nowym czołgiem rozpoczęto w 1940 roku, ale pierwszy prototyp powstał dopiero w 1942 z powodu problemów ze znalezieniem odpowiedniego silnika. Pierwsze modele produkcyjne zeszły z linii produkcyjnej w 1943 roku, czołg był produkowany w fabryce Fiata. Nigdy nie został użyty przez armię włoską; po kapitulacji Włoch kilkadziesiąt czołgów tego typu weszło na wyposażenie formacji niemieckich jako Panzerkampfwagen P 40 737 (i). Użyto je przeciwko wojskom alianckim pod Anzio.
W czołgi były uzbrojone następujące jednostki:
- I Battaglione Carri "P" – batalion Regio Esercito, według etatu miał posiadać 40 czołgów P 40, ale formowanie stacjonującej w Varcelli jednostki przerwała kapitulacja Włoch;
- II Battaglione Carri "P" – batalion Regio Esercito, według etatu miał posiadać 40 czołgów P 40, ale formowanie stacjonującej w Rzymie jednostki przerwała kapitulacja Włoch;
- 15. Polizei-Panzer-Kompanie – kompania Ordnungspolizei która otrzymała w listopadzie 1944 roku 14 czołgów;
- 10. Polizei-Panzer-Kompanie – kompania Ordnungpolizei która otrzymała w grudniu 1944 roku 15 czołgów;
- Karstjäger Panzer-Kompanie – kompania pancerna Waffen-SS wchodząca w skład 23 Waffen-Gebirgs-Division der SS "Karstjäger", maksymalnie liczyła 14 czołgów P 40;
- Panzer-Ausbildungs-Abteilung Süd – szkolny oddział Wehrmachtu posiadający na uzbrojeniu jednego z plutonów 5 czołgów P 40.
Następcą P26 miał być czołg P.43.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mariusz Skotnicki. Włoski czołg ciężki P 40. Niespełniona nadzieja Regio Esercito. „Nowa Technika Wojskowa”. 2005. nr 11. s. str. 51-57. ISSN 1230-1655.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Italy's P26/40 heavy tank [online], wwiivehicles.com [zarchiwizowane z adresu 2014-10-07] (ang.).
- P40/26. users.swing.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-02-09)].