Parafia św. Jana Chrzciciela w Jaszkowej Dolnej
Kościół św. Jana Chrzciciela w Jaszkowej Dolnej | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
Jaszkowa Dolna 120 |
Data powołania |
XIV w. |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diecezja | |
Dekanat | |
Kościół | |
Proboszcz |
ks. Ireneusz Kulig |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko | |
50°25′00,9″N 16°41′22,2″E/50,416917 16,689500 |
Parafia św. Jana Chrzciciela – parafia w Jaszkowej Dolnej, znajdująca się w dekanacie kłodzkim w diecezji świdnickiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka o proboszczu parafii w Jaszkowej (plebanus de Henigsvila) pochodzi z 1358 r. Wspomniano go w dokumentach znajdujących się współcześnie w postaci manuskryptu w bibliotece archidiecezji praskiej, której parafia podlegała[1]. Miejscowa parafia należała do dekanatu, wchodzącego w skład archidiakonatu hradeckiego[2]. W wyniku wojen śląskich (1740–1763) hrabstwo kłodzkie znalazło się pod panowaniem pruskim, jednak pomimo zmiany granic państwowych ziemia kłodzka należała do archidiecezji praskiej. W 1810 r. władze pruskie utworzyły królewski urząd dziekański na czele z wielkim dziekanem (niem. Großdechant), którym miał być każdorazowo dziekan kłodzki. Arcybiskupi prascy zaakceptowali fakty dokonane, uznając powstanie Wielkiego dekanatu kłodzkiego[3].
Po zakończeniu II wojny światowej ziemia kłodzka w 1945 r. została decyzją mocarstw przyłączona do Polski. Papież Paweł VI bullą Episcoporum Poloniae coetus powołał 28 czerwca 1972 pełnoprawne jednostki administracyjne Kościoła katolickiego na ziemiach zachodnich i północnych[4]. Ziemia kłodzka została formalnie wyłączona z archidiecezji praskiej i włączona w skład odnowionej archidiecezji wrocławskiej[a]. Na terenie dawnego wielkiego dekanatu utworzono cztery mniejsze[5] a parafia św. Jana Chrzciciela została podporządkowana dziekanowi kłodzkiemu.
Kościół parafialny
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy kościół parafialny z XIV w., którego ocalałe prezbiterium stoi na miejscowym cmentarzu, należał do najstarszych na ziemi kłodzkiej. W XIX w. kościół był dwukrotnie zniszczony wskutek uderzenia pioruna, spaliła się wieża, chór i organy[1].
Po wielu remontach ks. Robert Brauner postanowił rozpocząć budowę nowego kościoła, zamiar ten został zatwierdzony przez pruskie władze państwowe. Od 1901 zbierano środki finansowe i materiały. Kamień węgielny położono 18 czerwca 1903 r., a już w 1904 r. ukończono bryłę kościoła, do zagospodarowania i wyposażenia pozostało wnętrze[1].
Konsekracja nowego kościoła pw. św. Jana Chrzciciela przez arcybiskupa praskiego i prymasa Czech kard. Lva Skrbenskýego z Hříště nastąpiła 7 października 1905 r.[1] W kościele zachowała się tablica pamiątkowa tego wydarzenia. Wnętrze kościoła urządził ks. Juliusz Knittel – ostatni niemiecki proboszcz[1].
Proboszczowie
[edytuj | edytuj kod]- Do 1945 (wybór)
- ks. Ernst Mandel (1883–1901), od 1889 także wielki dziekan kłodzki i wikariusz arcybiskupi dla wiernych hrabstwa kłodzkiego[6]
- ks. Robert Brauner (1901–1935)[7]
- ks. Julius Knittel
- Od 1945
- ks. Jan Kania
- ks. Czesław Łagodziński
- ks. Augustyn Nazimek
- ks. Karol Gardulski
- ks. Andrzej Walerowski
- ks. Dariusz Strzelecki
- ks. Ireneusz Kulig
Źródło[1]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Faktycznie miało to miejsce już w 1945.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Historia parafii. Parafia Jaszkowa Dolna. [dostęp 2022-08-03]. (pol.).
- ↑ Kurt Ungrad, Dezernent für Kirchengeschichte der Grafschaft Glatz, w: Personalschematismus des katholischen Klerus aus der Grafschaft Glatz, 1994, s. 4.
- ↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, wyd. Dobu/Oficyna Wydawnicza Atut, Hamburg–Wrocław 2006, s.
- ↑ Alicja i Artur Galasowie, Dzieje Śląska w datach, wyd. Rzeka, Wrocław 2001, s. 274.
- ↑ „Acta Apostolicae Sedis” Nr. 10/72 pag. 657.
- ↑ F. Volkmer: Geschichte der Dechanten und Fürsterzbischöflichen Vikare der Grafschaft Glatz. Habelschwerdt: Franke, 1894, s. 155.
- ↑ Fr Robert Brauner. de.findagrave.com, 2015-03-05. [dostęp 2022-08-04]. (niem.).