Park Narodowy Pisba

Park Narodowy Pisba

Parque nacional natural Pisba

park narodowy
Państwo	Kolumbia
Położenie	departament Boyacá, departament Casanare
Data utworzenia	5 lutego 1977
Powierzchnia	351,45 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Kolumbii Park Narodowy Pisba
5°53′24″N 72°34′12″W
Strona internetowa

Park Narodowy Pisba (hiszp. Parque nacional natural Pisba) – park narodowy w Kolumbii położony w departamentach Boyacá i Casanare. Został utworzony 5 lutego 1977 roku i zajmuje obszar 351,45 km². W 2021 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na północ od niego znajduje się Park Narodowy El Cocuy.

Opis

Park obejmuje część Kordyliery Wschodniej, w dorzeczach Magdaleny (rzeka Chicamocha) i Orinoka (rzeka Meta), na wysokościach od 1861 do 3965 m n.p.m. Znajduje się tu 35 jezior lodowcowych (m.in.: Las Estrellas, El Verde, La Grande, Los Perros) oraz źródła wielu rzek i strumieni. Niżej położoną część parku pokrywa tropikalny wilgotny las górski. Wyżej występuje las mglisty i paramo.

Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od +5 do +16 °C.

Flora

W parku odnotowano 202 gatunki roślin naczyniowych.

W paramo występuje zagrożona wyginięciem (EN) Espeletia formosa, narażone na wyginięcie (VU) Espeletia episcopalis, Espeletia brassicoidea, Espeletia ariana i Espeletia jaramilloi, a także m.in.: Espeletia pisbana, Espeletia lopezii, Espeletia mutabilis, Espeletia boyacensis, Espeletia curialensis, Espeletia congestiflora i Polylepis quadrijuga.

W lasach rosną krytycznie zagrożone wyginięciem (CR) Magnolia cespedesii, Magnolia virolinensis i Ceroxylon sasaimae, zagrożone wyginięciem (EN) Trigonobalanus excelsa, Juglans neotropica, Magnolia arcabucoana, Magnolia santanderiana, Magnolia georgii, Magnolia argyrothricha i Magnolia caricifragrans, narażone na wyginięcie (VU) Retrophyllum rospigliosii, cedrzyk wonny, Cedrela montana, Eschweilera bogotensis, Aniba perutilis i Prumnopitys montana, a także m.in.: Aiphanes graminifolia, Geonoma santanderensis, Heliconia lozanoi, Heliconia oleosa, Heliconia reptans, Matisia uribei, Matisia lozanoi, Anguloa brevilabris, Masdevallia elephanticeps, Masdevallia hieroglyphica, Restrepia pandurata, Sobralia mutisii, Podocarpus oleifolius, Couepia platycalyx, Quercus humboldtii.

Fauna

Ssaki występujące w parku to narażone na wyginięcie (VU) wełniak brunatny, tapir amerykański, pekari białobrody, mazama karłowata, andoniedźwiedź okularowy, ponocnica lemurowata i ocelot tygrysi, a także m.in.: urocjon wirginijski, majkong krabożerny, puma płowa, jaguar amerykański, ocelot wielki, wydrak długoogonowy, paka górska, igłozwierz kolumbijski, pakarana Branickiego, zbójnik ciemny, brakogonek dżunglowy i żaglouch górski.

Ptaki żyjące tu to krytycznie zagrożony wyginięciem (CR) pręgostrzyżyk brązowy, zagrożone wyginięciem (EN) krytonosek szarogłowy, epoletowiec kasztanowaty, strzyżyk stokowy i czubacz hełmiasty, narażone na wyginięcie (VU) wodnik andyjski, kondor wielki, cukrownik turkusowy, brodacz białogrzbiety, elfik czarny, kominiarczyk amerykański, ara zielona i przepiór czarnolicy, a także m.in.: wojak obrożny, grdacz soplowaty, czakalaka kolumbijska, przepiór białolicy, amazoneczka ognistogłowa, szmaragdzik rudobrzuchy, piwik północny, lasówka złotoskrzydła, lasówka niebieska.

Płazy występujące w parku to m.in.: krytycznie zagrożone wyginięciem (CR) Bolitoglossa capitana, Pristimantis spilogaster, Hyloxalus ruizi, Atelopus subornatus i Atelopus farci, zagrożone wyginięciem (EN) Bolitoglossa pandi, Pristimantis renjiforum, Pristimantis jorgevelosai, Pristimantis bacchus, Pristimantis acutirostris i Hyloscirtus piceigularis, narażone na wyginięcie (VU) Rulyrana adiazeta, Pristimantis merostictus, Pristimantis bicolor, Strabomantis ingeri, Andinobates virolinensis i Hyloscirtus denticulentus.