Pawęza
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Pawęza (Herburt V, Pawęża) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Herburt.
Spis treści
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu czerwonym jabłko zielone[1], na którym zaćwieczony krzyż kawalerski złoty, przeszyte trzema mieczami: dwoma w skos i skos lewy, trzecim na opak. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nieznana geneza odmiany.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Guzikowski, Koziek, Kozrogowicz, Modzelewski, Mozalewski, Pawęski, Pawęzki, Pawęzowski, Powęski, Skarga, Worona, Woronicz[2]
Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]
- ksiądz Piotr Skarga
- hrabia Mateusz Żyniew
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zieleń na czerwieni łamie zasadę alternacji, Alfred Znamierowski podaje złote
- ↑ Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 3. Miensk: Беларусь, 2014, s. 186-189. ISBN 978-985-01-1095-4. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |