Pawieł Sieriebriakow

Pawieł Sieriebriakow
Imię i nazwisko	Pawieł Aleksiejewicz Sieriebriakow
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1909 ; Carycyn
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 1977 ; Leningrad
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista

Pawieł Aleksiejewicz Sieriebriakow, ros. Павел Алексеевич Серебряков (ur. 15 lutego^?/28 lutego 1909 w Carycynie, zm. 17 sierpnia 1977 w Leningradzie^[1]^[2]) – rosyjski pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował pod kierunkiem Leonida Nikołajewa w Konserwatorium Leningradzkim^[1], gdzie następnie wykładał^[1]^[2]. W latach 1938–1951 i 1961–1977 pełnił funkcję rektora tej uczelni^[1]. W 1933 roku otrzymał II nagrodę na I Wszechzwiązkowym Konkursie Muzycznym w Moskwie^[1]. Zasłynął jako interpretator dzieł Piotra Czajkowskiego, Modesta Musorgskiego, Siergieja Rachmaninowa i Aleksandra Skriabina^[1].

Koncertował w kraju i za granicą, był członkiem jury wielu międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. IV (1949) i VI (1960) Konkursu Chopinowskiego^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 257–258. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 804. ISBN 978-83-01-13410-5.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 257–258. ISBN 978-83-224-0865-0.

[chodkowski-2] Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 804. ISBN 978-83-01-13410-5.

[1]

[2]