Pińczyce
50°32′26″N 19°13′45″E/50,540556 19,229167| wieś | |
 Kościół pw. Michała Archanioła | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
360 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2011) |
982[2]. |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-350[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SMY |
| SIMC |
0136060 |
Położenie na mapie gminy Koziegłowy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego  | |
| 50°32′26″N 19°13′45″E/50,540556 19,229167[1]
| |
Pińczyce – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Koziegłowy.
Słynie przede wszystkim z pięknego zabytkowego kościółka z XVIII w. i pałacu, w którym obecnie znajduje się plebania. Wokół kościoła i plebanii znajduje się również mur i dwie baszty. W Pińczycach mieści się także Szkoła Podstawowa oraz Biblioteka. Pińczyce położone są na Garbie Woźnickim, wokół nich rosną lasy.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1002946 | Brynica | część wsi |
| 0136082 | Huta Szklana | część wsi |
| 0136142 | Podżarze | część wsi |
| 1002975 | Trzcionki | część wsi |
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości notowana była w formach Penczicz (1415), Pyenczicze (1470-80), Pieńczyca (1667), Pinczyce (1787), Pińczyce (1827). Jest to nazwa patronimiczna od nazwy osobowej Pieniek[6].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Z miejscowością wiąże się nazwisko Mikołaja Mirzowskiego, wymienianego przez Długosza jako jej właściciela.
W czasie II wojny światowej Niemcy nazywali miejscowość "Pingen".
Do 1954 roku wieś była siedzibą gminy Pińczyce, następnie do 1972 gromady Pińczyce, po kolejnej reformie znowu gminy. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101324
- ↑ Wieś Pińczyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-07-01], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 926 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Kazimierz Rymut. Nazwy miejscowe dawnego księstwa siewierskiego. „Onomastica”. tom 15, numer 1-2, s. 18, 1970. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
| Integralne części miasta |
