Pilatus PC-12
 Pilatus PC-12 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
1-2 + 9-10 pasażerów |
| Historia | |
| Data oblotu |
31 maja 1991 |
| Liczba egz. |
1500 (2017)[1] |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc |
1200 KM (895 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
16,23 m |
| Długość |
14,40 m |
| Wysokość |
4,26 m |
| Powierzchnia nośna |
25,81 m² |
| Masa | |
| Własna |
2386 kg |
| Startowa |
4100 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
500 km/h |
| Pułap praktyczny |
9,144 m |
| Zasięg |
3800 km |
| Rozbieg |
450 m |
| Dobieg |
228 m |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 11 | |
Pilatus PC-12 – jednosilnikowy, lekki samolot pasażerski i transportowy produkowany przez szwajcarskie przedsiębiorstwo Pilatus Aircraft.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Maszyna została opracowana pod koniec lat 80. XX w. jako samolot przeznaczony do celów rekreacyjnych, służbowych oraz przeznaczony do wykorzystania w pożarnictwie, policji i amerykańskim urzędzie imigracyjnym. Oblot prototypu miał miejsce 31 maja 1991 r.[2] Wersje projektowane dla wojska przewidują możliwość wykorzystania samolotu jako maszyny dostosowanej do przewożenia skoczków spadochronowych, oraz instalowanie na jej pokładzie aparatury elektronicznej (radar, urządzenia termowizyjne) i in.)[3]. Do 2017 roku dostarczone zostało odbiorcom 1500. egzemplarzy samolotu[1].
Od września 2011 roku kadłuby wraz ze skrzydłami samolotu Pilatus PC-12 wykonywane są w PZL-Świdnik[4].
Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2023-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| 2006 | 2007 | 2008 | 2009[5] | 2010 | 2011[6] | 2012[7] | 2013[8] | 2014[9] | 2015[10] | 2016 | Razem |
| 90 | 92 | 97 | 100 | 79 | 63 | 62 | 65 | 66 | 70 | 90 | 1400 |
Royal Flying Doctor Service – 33 sztuki[11]
Royal Canadian Mounted Police – 15 sztuk- Ornge – 10 sztuk
- Wasaya Airways – 8 PC-12/45
Afganistan – zamówiono 18 U-28A.[12]
Bułgaria (BBC) – 1 PC-12M
Finlandia (Ilmavoimat) – 6 PC-12NG
South African Air Force – 1 PC-12 (VIP)
Air Force Special Operations Command – zakupiono 23 U-28A (PC-12/47E)
Schweizer Luftwaffe – 1 PC-12
Katastrofy i wypadki[edytuj | edytuj kod]
- 23 marca 2009 samolot Pilatus PC-12 rozbił się w miejscowości Butte w północnej części USA (stan Montana). W wypadku zginęło 14 osób (dwóch pilotów i dwunastu pasażerów, w tym siedmioro dzieci)[13].
- 18 lutego 2012 w Dżibutii rozbił się U-28A (o znakach 07-0736)z 34th Special Operations Squadron USAF, zginęło czterech żołnierzy[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pilatus Hands Over 1,500th PC-12 to the Royal Flying Doctor Service of Australia. aviationnews.eu, 2017-06-30. (ang.).
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 95.
- ↑ Niccoli 2001 ↓, s. 174.
- ↑ Pierwsza konstrukcja samolotu PC-12 dostarczona do Pilatusa. pzl.swidnik.pl, 2011-09-29. [dostęp 2011-11-30]. (pol.).
- ↑ Pilatus revels in 100 PC-12NG deliveries for 2009.. [dostęp 2012-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-04)].
- ↑ Lower PC-12 Sales Cloud Good 2011 Results for Pilatus.
- ↑ Pilatus Reports Positive Results In 2012 | Aero-News Network [online], www.aero-news.net [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Pilatus achieves record results in 2013: sales exceed one billion mark - Skies Mag [online], www.skiesmag.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑ [1]
- ↑ Pilatus Sales Revenue Surpasses the One Billion Swiss Franc Mark for the Third Time!
- ↑ The Pilatus PC-12 NG Operations and Safety Review, 24 maja 2012.. [dostęp 2014-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lipca 2013)].
- ↑ Pilatusy dla Afgańczyków, 19 października 2012.
- ↑ TVN24: portal TVN24.pl. [dostęp 2009-03-23]. (pol.).
- ↑ ASN Wikibase Occurrence # 143867. Flight Safety Foundation. [dostęp 2023-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-06)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Riccardo Niccoli: Samoloty : najważniejsze typy, najciekawsze konstrukcje. Aldershot: Bellona, 2001. ISBN 978-83-11-09406-2. OCLC 297740160.
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.