Piotr Gołąb
Sługa Boży, prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
1 października 1915 |
Piotr Gołąb SVD (ur. 18 stycznia 1888 w Schodni, zm. 26 maja 1943 w KL Dachau) – polski duchowny rzymskokatolicki, werbista, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny wielodzietnej. 19 stycznia 1888 został ochrzczony, a do Pierwszej Komunii Świętej przystąpił 28 maja 1898[1]. Mając 16 lat zaczął uczęszczać do gimnazjum w Nysie, a następnie kontynuował naukę w międzynarodowym Seminarium Misyjnym St. Gabriel pod Wiedniem[2]. Tam też 7 września 1911 rozpoczął nowicjat i 1 października 1915 uzyskał święcenia kapłańskie.
W czasie I wojny światowej wcielony do wojska pełnił obowiązki kapelana w toruńskim szpitalu wojskowym. Od 1919 studiował polonistykę na UAM, po ukończeniu których rozpoczął pracę w Domu Misyjnym Królowej Apostołów w Rybniku i przez rok był tam prefektem. Od 1924 podjął pracę w Gimnazjum w Górnej Grupie, gdzie był dyrektorem, nauczycielem, redaktorem i mistrzem nowicjatu.
Po wybuchu II wojny światowej, Niemcy 28 października 1939 internowali wszystkich duchownych przebywających w Domu św. Józefa i utworzyli w nim obóz tymczasowy. Eksterminacja duchowieństwa rozpoczęła się już 18 listopada 1939 rozstrzelaniem w pobliskim lesie dwudziestu księży i kleryków[2].
5 lutego 1940 o. Piotr Gołąb został przewieziony do niemieckiego obozu przejściowego Zivilgefangenenlager Neufahrwasser i dalej 9 lutego do obozu koncentracyjnego Stutthof (KL), a po dwóch miesiącach przeniesiono go obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen (KL). Wycieńczony torturami i chorobami 14 grudnia tegoż roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego Dachau (KL) i zarejestrowany pod numerem 22601. W tym ostatnim miejscu kaźni był bity i zmarł z wycieńczenia, a jego zwłoki spalono. W chwili śmierci ważył 37 kg[2].
Proces beatyfikacyjny
[edytuj | edytuj kod]Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 rozpoczął się drugi proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej. 23 kwietnia 2008 zamknięto w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie proces rogatoryjny (diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- 108 błogosławionych męczenników
- Słudzy Boży II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej
- modlitwa za pośrednictwem świętego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Proces beatyfikacyjny Sługi Bożego księdza Piotra Gołąba SVD. [dostęp 2009-09-10].
- ↑ a b c d O. Piotr Gołąb SVD. [dostęp 2009-09-05].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Notatka biograficzna
- MARTYRS KILLED IN ODIUM FIDEI BY THE NAZIS DURING THE SECOND WORLD WAR (III) (poz. 82) (ang.)
- O. Piotr Gołąb SVD. [dostęp 2009-09-05].
- Ludzie związani ze Śląskiem
- Polscy duchowni katoliccy – ofiary represji Niemiec nazistowskich 1939–1945
- Polscy prezbiterzy werbiści
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Słudzy Boży II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej
- Urodzeni w 1888
- Ofiary KL Dachau
- Więźniowie KL Sachsenhausen
- Więźniowie KL Stutthof
- Więźniowie Zivilgefangenenlager Neufahrwasser
- Zmarli w 1943