Piotr Kasprowski
Piotr Kasprowski wręcza Śląkfę za „Paradyzję” Jadwidze Zajdel | |
Data urodzenia |
12 czerwca 1951 |
---|---|
Rodzaj działalności |
animator ruchu SF |
Prezes Śląskiego Klubu Fantastyki | |
Przynależność |
Śląski Klub Fantastyki |
Okres urzędowania |
od 18 września 1981 |
Następca |
Elżbieta Gepfert |
Piotr Kasprowski (ur. 12 czerwca 1951 w Żorach) – polski wydawca, animator fandomu, znawca fantastyki.
Z wykształcenia matematyk[1], po ukończeniu studiów był asystentem w Zakładzie Biomatematyki Wydziału Matematyki Fizyki i Chemii UŚ[2][3]. Dla działalności w fandomie porzucił karierę naukową. Początkowo był członkiem korespondentem należącego do OKMFiSF klubu Somnambul[4]. w Bytomiu, potem klubu Tachion, wreszcie jednym z głównych twórców, prezesem i animatorem Śląskiego Klubu Fantastyki[5].
W ŚKF był redaktorem naczelnym miesięcznika Fikcje[6], redaktorem antologii wydawanych przez klub[7], inicjatorem fanzinu sekcji tolkienistycznej Gwaihir, redagowanego przez Andrzeja Kowalskiego[8] (kontynuatorem zinu jest obecnie Aiglos), głównym organizatorem Silconów i Polconów[9] odbywających się w Katowcach. Pierwszy katowicki Polcon odbył się na przełomie maja i czerwca 1986, zgromadził około sześciuset uczestników. Gośćmi byli m.in. Franz Rottensteiner, James Gunn, Eric Simon, towarzyszyła mu wystawa malarstwa, na której swe obrazy wystawiał m.in. Henryk Waniek. Obok nagrody ŚKF Śląkfa, po raz pierwszy została wtedy przyznana również antynagroda Złoty Meteor[10]. W 1988 roku kolejny Polcon odwiedził John Brunner.
W 1984 roku pojawił się na antenie TVP Katowice Klub Miłośników Fantastyki „Poza Ziemią” pod redakcją Jerzego Łuczaka. Wraz z Prezesem OŻW brali w nim udział również inni członkowie ŚKF: Ryszard Borys, Piotr Cholewa, Andrzej Kowalski, Piotr Rak[11]. W programie pojawiali się autorzy Fantastyki z jej naczelnym Adamem Hollankiem, Maciejem Parowskim czy Jackiem Rodkiem oraz pisarze zagraniczni odwiedzający polskie konwenty. Pokazywano, jak powstają komiksy Parowskiego, Rodka i Polcha. Jerzy Łuczak otrzymał za tę audycję Śląkfę.
Przyjaciele w klubie nadali prezesowi przydomek OŻW – Oby Żył Wiecznie, a członkowie ŚKF po zakończeniu w 1988 roku kadencji przyznali mu dożywotnio tytuł Honorowego Prezesa[12] i Złotą Śląkfę.
Autor książki 500 zagadek z fantastyki i science fiction[13]. Publikował doroczne przeglądy polskiego SF[14] na łamach amerykańskiego miesięcznika Locus poświęconego tej tematyce, którego wydawca Charles N. Brown był gościem Polconu w 1988 roku. Był również wydawcą książek, przez wiele lat prowadził własne wydawnictwo „PiK”. Założył antykwariat internetowy Feniks[15], który w początku lat dwutysięcznych był jednym z większych tego typu przedsięwzięć w Polsce[a]. W rankingu Rzeczpospolitej został uznany za trzecią po Merilnie i Empiku[16] księgarnię internetową w Polsce. Podstawę oferty stanowiły książki z jego własnej, przebogatej, biblioteki.
Innym jego hobby odziedziczonym po ojcu, a przekazanym córce są góry[17]. Jest autorem kilku dróg wspinaczkowych w Tatrach Słowackich[18], których opisy publikował w czasopiśmie Taternik. Był redaktorem serii książek Literatura górska na świecie. Publikował w Górach i był współpracownikiem miesięcznika Góry i Alpinizm, gdzie miał stały felieton. W roku 2000 zredagował księgę jubileuszową[19] Klubu Wysokogórskiego w Katowicach[20]. Był pomysłodawcą i inicjatorem prac nad Wielką Encyklopedią Gór (od 1997 r.), w 2000 r. całość spraw redakcyjnych objął inny zespół[21].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obecnie działa pod firmą Antykwariat Literacki24
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Agata Kasprowska. „Gazeta Uniwersytecka UŚ”. nr 7 (86), 2001.
- ↑ Piotr Kasprowski. On the existence of invariant measures for piecevise convex transformations. „Annales Polonici Mathematici XL”, 1983.
- ↑ P. Kasprowski. On invariant measures for piecewise convex transformations on the half Line. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellonskiego”. DLXXX (22), s. 143-145, 1981.
- ↑ Piotr Kasprowski, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Piotr W. Cholewa o Śląskim Klubie Fantastyki.
- ↑ Piotr Kasprowski. Fikcje, lata osiemdziesiąte i ten…, no…. „Miesięcznik – biuletyn Śląskiego Klubu Fantastyki”. 100, s. 3-4, luty 1998.
- ↑ Sposób na Wszechświat, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Gwaihir, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Piotr Kasprowski (redaktor): Informator konwentowy Polcon 86/Silcon 86. Katowice: Śląski Klub Fantastyki, 1986.
- ↑ Historia Polconów. polcon.fandom.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)]..
- ↑ Jerzy Łuczak. Z Poza Ziemi. „Miesięcznik – biuletyn Śląskiego Klubu Fantastyki”. 194, s. 20-21, 2011.
- ↑ Ewa Dereń. Piotr Kasprowski. Wywiad z Prezesem. „Wieczór”. nr 25, s. 5-6, 1989.
- ↑ 500 zagadek z fantastyki i science fiction, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Piotr Kasprowski. SF in Poland – 1984. „Locus”. 304, s. 25-26, maj 1986. Oakland, California: Locus Publications. ISSN 0047-4959.
- ↑ PTI Oddział Górnośląski: XII Górska Szkoła PTI, Szczyrk, 26-30 czerwca 2000 Architektury systemów informatycznych dla gospodarki elektronicznej. Biuletyn PTI. [dostęp 2015-04-11].
- ↑ Kamil Witkowski. Merlin na czele księgarni internetowych. „Rzeczpospolita”, 17 lipca 1999. Warszawa. ISSN 0208-9130.
- ↑ Michał Kochańczyk: Moja wersja depresji. Strona Michała Kochańczyka. [dostęp 2015-04-11].
- ↑ Piotr Kasprowski. Kaczy Szczyt. „Taternik”. 1 (222), s. 34, 1974. Warszawa: Polski Związek Alpinizmu. ISSN 0137-3155.
- ↑ Piotr Kasprowski (redaktor): 50 lat Klubu Wysokogórskiego w Katowicach 1949-1999: księga jubileuszowa. Katowice: Klub Wysokogórski; Siemianowice Śl[ąskie]: „Feniks”, 2000. ISBN 83-913076-0-3.
- ↑ Klub Wysokogórski w Katowicach. Tatry. Serwis Tatrzański. [dostęp 2015-04-12].
- ↑ Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu. [dostęp 2015-04-11].