Piotr Sobotta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Sobotta
Pełne imię i nazwisko

Piotr Jürgen Sobotta

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1940
Gliwice

Wzrost

182 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Olsztyn 1960 skok wzwyż
złoto Warszawa 1962 skok wzwyż

Piotr Jürgen Sobotta znany także jako Pierre Sobotta[1] (ur. 12 listopada 1940 w Gliwicach[2]) – polski lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż, mistrz i rekordzista Polski, olimpijczyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Otto i Elżbiety Noglik. Startował na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, gdzie zajął 15. miejsce w finale skoku wzwyż[2]. Wystąpił również na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie, ale odpadł w eliminacjach[3].

Był dwukrotnym mistrzem Polski w 1960 i 1962[4]. Był rekordzistą Polski (2,09 m 3 czerwca 1962 w Krakowie[5], jest to również jego rekord życiowy[6]).

W latach 1960–1963 dziewięć razy startował w meczach reprezentacji Polski w skoku wzwyż, odnosząc 1 zwycięstwo. W 1962 w meczu Polski ze Stanami Zjednoczonymi z konieczności wystąpił również w skoku o tyczce, w którym zajął ostatnie miejsce, ale zdobył tym samym punkt dla reprezentacji[7].

Był zawodnikiem AZS Katowice (1955), AZS Gliwice (1956–1960) i AZS Kraków (1961–1965).

Był mężem Barbary Lerczakówny.

Studiował na Politechnice Krakowskiej na Wydziale Architektury. Przerwał studia na 5. roku[8]. W 1965 wyjechał do Włoch. Kontynuował studia architektonicznych w Mediolanie. W 1968 roku uzyskał stopień inżyniera architekta. Następnie przeniósł się do Francji, otworzył biura projektowe w Annecy i Paryżu[9].

Obecnie mieszka w Nicei[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Monsieur Pierre Sobotta [online], societe.com [dostęp 2022-12-12] (fr.).
  2. a b Piotr Sobotta [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-25] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 518 [dostęp 2021-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 127–128. ISBN 978-83-61233-20-6.
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 88.
  6. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920–2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
  7. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 171.
  8. a b Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 504. ISBN 978-83-86320-10-3.
  9. Wernisaż i wystawa prac artystycznych Pierre Sobotty [online], Akademia Śląska [dostęp 2022-12-12] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919–1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 127–128. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  • Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N–Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 201. ISBN 83-7407-050-1.
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 504. ISBN 978-83-86320-10-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]