Popielów (województwo opolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Popielów
wieś
Ilustracja
Powitalny znak przy wjeździe do Popielowa
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

opolski

Gmina

Popielów

Liczba ludności (2022)

1980[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

46-090[3]

Tablice rejestracyjne

OPO

SIMC

0502291

Położenie na mapie gminy Popielów
Mapa konturowa gminy Popielów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Popielów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Popielów”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Popielów”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Popielów”
Ziemia50°49′28″N 17°44′34″E/50,824444 17,742778[1]

Popielów (dodatkowa nazwa w j. niem. Poppelau; przed 1945 jako Alt Poppelau[4]) – wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Popielów, której jest siedzibą.

Integralne części wsi Popielów[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0502322 Kabachy przysiółek
0502300 Kobylice część wsi
0502339 Leśniczówka Kabachy przysiółek
0502345 Lipie Laski przysiółek
0502316 Osiedle część wsi
0502351 Wielopole przysiółek

Miejscowość leży na skrzyżowaniu dróg z Opola, Brzegu i Skorogoszczy.

Kościół cmentarny św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Według Heinricha Adamy'ego nazwa wywodzi się od polskiej "popiołu"[7]. W swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną oraz wcześniejszą od niemieckiej nazwę - Popielow podając jej znaczenie "Aschendorf" czyli po polsku "Wieś popiołów"[7].

Miejscowość została wymieniona w zlatynizowanej, staropolskiej formie Popelow w łacińskim dokumencie wydanym w 1343 roku we Wrocławiu[8].

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod polską nazwą Popielow oraz niemiecką Poppelau[9]. Niemcy fonetycznie zgermanizowali początkowo nazwę na Poppelau, a później na Alt Poppelau w wyniku czego utraciła ona swoje znaczenie.

12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Stary Popielów[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historycznie Popielów leży na Górnym Śląsku[10].

Do głosowania podczas plebiscytu uprawnionych było w Popielowie 2168 osób, z czego 1576, ok. 72,7%, stanowili mieszkańcy (w tym 1534, ok. 70,8% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 2071 głosów (ok. 95,5% uprawnionych), w tym 2065 (ok. 99,7%) ważnych; za Niemcami głosowało 1548 osób (ok. 74,7%), a za Polską 517 osób (ok. 25,0%)[11].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[12]:

  • kościół parafialny pw. NMP Królowej Aniołów, 1888-9, nr rej.: A-221/2014 z 25.09.2014
  • kościół cmentarny pw. Matki Boskiej i św. Andrzeja, drewniany, zbudowany w 1654 roku, 1889 r., wewnątrz zachowały się resztki polichromii i barokowy ołtarz z XVII w. a także rokokowe organy oraz obraz św. Grzegorza z XVII wieku, wypis z księgi rejestru
  • dom, ul. Opolska 14, z XIX w., nie istnieje
  • spichrz, ul. Kościuszki 13 (d. 32), z 1840 r., nie istnieje

inne zabytki:

  • cmentarz, na cmentarzu w Popielowie znajdują się mogiły angielskich jeńców wojennych, zastrzelonych 21 lipca 1944 r. przez strażnika niemieckiego: Johna Thomasa Saundersa i Henry'ego Thomsona[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108161
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 954 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  7. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 72, OCLC 456751858 (niem.).
  8. Colmar Grünhagen 1870 ↓, s. 242.
  9. Knie 1830 ↓, s. 586.
  10. https://web.archive.org/web/20171201033607/http://www.haus.pl/images/mapa.jpg
  11. Herbert Kunze: Landsmannschaft der Oberschlesier in Karlsruhe. [dostęp 2012-10-31]. (niem.).
  12. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 100.
  13. Po 67 latach odnalazł grób swego wujka. „Echo Gmin Opolskich”, 15.07–15.08 2011. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]