50°45′37″N 17°40′45″E/50,760278 17,679167Skorogoszcz
| |||||
| |||||
 Kościół pw. św. Jakuba Apostoła | |||||
| Państwo |  Polska
| ||||
| Województwo | opolskie | ||||
| Powiat | brzeski | ||||
| Gmina | Lewin Brzeski | ||||
| Liczba ludności (2011) | 1161[1] | ||||
| Strefa numeracyjna | 77 | ||||
| Kod pocztowy | 49-345[2] | ||||
| Tablice rejestracyjne | OB | ||||
| SIMC | 0498282 | ||||
Położenie na mapie gminy Lewin Brzeski   Skorogoszcz | |||||
Położenie na mapie powiatu brzeskiego  Skorogoszcz | |||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  Skorogoszcz | |||||
Położenie na mapie Polski  Skorogoszcz | |||||
| 50°45′37″N 17°40′45″E/50,760278 17,679167
| |||||
| Strona internetowa miejscowości | |||||
Skorogoszcz (tuż po wojnie Szurgoszcz[3], niem. Schurgast) – dawne miasto, obecnie wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lewin Brzeski[4].
Skorogoszcz uzyskał lokację miejską przed 1271 rokiem, zdegradowany w 1945 roku[5]. W latach 1945-1954 i 1973-1975 miejscowość była siedzibą gminy Skorogoszcz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Spis treści
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1223 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Scorogostow”[6]. W łacińskim dokumencie z 1228 roku wydanym przez Kazimierza I opolskiego zanotowana została w formie Svorogostou Most gdzie wymieniona jest w szeregu miejscowości założonych na prawie polskim iure polonico[7][8]. W kolejnym dokumencie z 1248 miejscowość zanotowana Storogostomnost[9].
Od roku 1271 do 1945 Skorogoszcz posiadała prawa miejskie, które utraciła decyzją na podstawie rozporządzenia wojewody śląsko-dąbrowskiego. Rozporządzenie to pozbawiało ustroju miejskiego małe miasteczka, które posiadały duży odsetek ludności rolniczej i były silnie zniszczone przez wojnę.[10]
Przekształcono wtedy Skorogoszcz w ośrodek wiejskiej gminy zbiorowe
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Surgost[11][12]. W spisanym po łacinie dokumencie średniowiecznym Bolesława opolskiego z dnia 1 września 1310 roku miasto wymienione jest pod nazwą Surgost[13].
Polską nazwę Szurgoszcz w książce "Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[14].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[15]:
- kościół par. pw. św. Jakuba, 1852 r.
- cmentarz ewangelicki, obecnie rzym.-kat., z 1750 r.
- ogrodzenie z bramą i furtą
- park, z pierwszej poł. XVIII w., XIX w.
- wodociągowa wieża ciśnień, ul. Zamkowa, z 1910 r.
inne zabytki:
Szkoły[edytuj | edytuj kod]
- Publiczna Szkoła Podstawowa im. Kawalerów Orderu Uśmiechu
Publiczna Szkoła Podstawowa w Skorogoszczy jako pierwsza szkoła na świecie przyjęła w marcu 2003 imię Kawalerów Orderu Uśmiechu.
- Publiczne Gimnazjum
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych - Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A..
- ↑ Pierwsza powojenna mapa Polski wydana przez WIG Sztabu Generalnego w roku 1945
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 70-71.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 117.
- ↑ Colmar Grünhagen 1857 ↓, s. 4.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 145.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 256.
- ↑ Administrator, Skorogoszcz - Daty i fakty, www.skorogoszcz.pl [dostęp 2017-01-05].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Georg Korn, "Breslauer Urkundenbuch", Erster Theil, Breslau, Verlag von Wilhelm Gottlieb Korn 1870, str.83.
- ↑ Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.28.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 14. [dostęp 22.11.2012].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Erster Band. Urkunden des klosters Czarowanz. Breslau: Josef Max & COMP., 1857.
- Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Historia wsi
- Śląska Biblioteka Cyfrowa - Schurgast
- Schurgast w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
| ||||||||||||||
| |||||||||||||||||
