Przejdź do zawartości

Prawo geodezyjne i kartograficzne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
Państwo

 Polska

Data wydania

17 maja 1989

Miejsce publikacji

Dz.U. z 1989 r. nr 30, poz. 163

Tekst jednolity

Dz.U. z 2024 r. poz. 1151

Data wejścia w życie

1 lipca 1989

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo geodezyjne i kartograficzne

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2023 r. poz. 1688

Wejście w życie ostatniej zmiany

24 września 2023

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Prawo geodezyjne i kartograficzne – obowiązująca w Polsce ustawa regulująca zagadnienia dotyczące geodezji i kartografii.

Zakres regulacji

[edytuj | edytuj kod]

Ustawa reguluje sprawy:

  1. krajowego systemu informacji o terenie (KSIT)
  2. organizacji i zadań Służby Geodezyjnej i Kartograficznej
  3. wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych
  4. ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości)
  5. zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach (ZSIN)
  6. gleboznawczej klasyfikacji gruntów
  7. rozgraniczania nieruchomości
  8. geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT) oraz koordynacji sytuowania tych sieci
  9. państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
  10. uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii
  11. ewidencji miejscowości, ulic i adresów (EMUiA), dawniej numeracji porządkowej nieruchomości w miejscowościach.

Struktura redakcyjna ustawy

[edytuj | edytuj kod]
  • Rozdział 1 Przepisy ogólne
  • Rozdział 2 Służba Geodezyjna i Kartograficzna
  • Rozdział 3 Prace geodezyjne i kartograficzne
  • Rozdział 4 Ewidencja gruntów i budynków
  • Rozdział 5 Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu
  • Rozdział 6 Rozgraniczanie nieruchomości
  • Rozdział 7 Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny
  • Rozdział 8 Uprawnienia zawodowe oraz odpowiedzialność dyscyplinarna
  • Rozdział 8a Ewidencja miejscowości, ulic i adresów
  • Rozdział 9 Przepisy karne i kary pieniężne
  • Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe
  • ZAŁĄCZNIK Wysokość stawek podstawowych w odniesieniu do odpowiednich jednostek rozliczeniowych, wysokość współczynników korygujących oraz zasady ustalania tych współczynników, a także szczegółowe zasady obliczania wysokości opłaty

Organ centralny i doradczy

[edytuj | edytuj kod]

Ustawa określa organem administracji rządowej właściwym w sprawach geodezji i kartografii jest Główny Geodeta Kraju, nad którym nadzór sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej. Głównego Geodetę Kraju powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. Organem doradczym i opiniodawczym Głównego Geodety Kraju jest Państwowa Rada Geodezyjna i Kartograficzna. Przy Głównym Geodecie Kraju działa również Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. skład osobowy Rady i Komisji określa Główny Geodeta Kraju, natomiast tryb i zakres działania określa minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia.

Akty zmienione

[edytuj | edytuj kod]

Ustawa zmieniła przepisy następujących aktów (zmiany bezpośrednie):

Nowelizacje i wyroki Trybunału Konstytucyjnego

[edytuj | edytuj kod]

Ustawę nowelizowano wielokrotnie. Niektóre jej przepisy były również badane pod względem ich zgodności z Konstytucją. 25 czerwca 2013 r. Trybunał Konstytucyjny, po rozpatrzeniu wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, stwierdził, że ówczesny art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy jest niezgodny z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji. W ocenie wnioskodawcy, ww. przepis prawny był "niezgodny z konstytucyjną regułą wyłączności ustawy w regulacji stosunku daninowego oraz konstytucyjnymi wymogami szczegółowości treściowej upoważnienia do wydania aktu podstawowego"[1].

Pierwotny tekst został opublikowany w Dz.U. z 1989 r. nr 30, poz. 163, kolejne teksty jednolite zostały opublikowane w:

Wraz z w wejściem w życie ustawy, moc utraciły (uchylenie bezpośrednie):

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2013 r. K 30/12 (OTK-A 2013/5/61 Dz.U. z 2013 r. poz. 805).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]