Qian Qichen
 Qian Qichen (1997) | |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Qian Qichen (ur. 5 stycznia 1928 w Tiencinie, zm. 9 maja 2017 w Pekinie[1]) − chiński polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych ChRL w latach 1988–1998 i jednocześnie wicepremier w latach 1993–1998.
Urodził się w Jiading (ob. dzielnica Szanghaju)[2], w 1942 roku wstąpił do KPCh[3]. W latach 1954–1955 studiował w Moskwie. Po ukończeniu studiów zajmował kolejno następujące stanowiska: II sekretarza Ambasady ChRL w Moskwie; dyrektora Departamentu ds. Chińskich Studentów za Granicą, zastępcy dyrektora generalnego Departamentu Zagranicznego Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego[2].
Po rozpoczęciu w 1966 roku rewolucji kulturalnej zesłany na wieś, gdzie przebywał do 1972 roku[4]. W latach 1972–1974 pracował jako radca Ambasady ChRL w Moskwie, a następnie od 1974 do 1976 był ambasadorem w Gwinei, z jednoczesną akredytacją w Gwinei Bissau w latach 1974–1975[2]. W latach 1976–1982 dyrektor generalny Departamentu Informacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych[2].
W latach 1982–1988 sprawował urząd wiceministra spraw zagranicznych[5]. W 1987 roku wybrany na członka Komitetu Centralnego KPCh, w którym zasiadał do 2002 roku[5]. W latach 1988–1998 był ministrem spraw zagranicznych[4]. Jako szef MSZ, był odpowiedzialny za stworzenie warunków i organizację procesu powrotu Hongkongu i Makau do ChRL w ramach polityki jeden kraj, dwa systemy[2]. W latach 1993–1998 sprawował urząd wicepremiera łącznie z urzędem ministra spraw zagranicznych[2].
Qian odegrał istotną rolę w procesie uregulowania stosunków dwustronnych z ZSRR i następnie z Rosją. W latach 1982-1987, jako specjalny wysłannik rządu chińskiego, prowadził na szczeblu wiceministrów rozmowy z ZSRR w sprawie normalizacji stosunków dyplomatycznych i rozwiązania konfliktów granicznych. Stosowne porozumienia podpisał w imieniu rządu ChRL w 1991 i 1994 roku[2]. W 1991 roku odwiedził Polskę, Czechosłowację i Węgry. Wizyta ta miała istotne znaczenie dla stosunków dwustronnych ze względu na zmiany ustrojowe, jakie zaszły w krajach Europy Środkowo-Wschodniej[2].
Władał biegle językami rosyjskim i angielskim. W 2005 roku został odznaczony mongolskim Orderem Gwiazdy Polarnej. Jego żona nazywała się Zhou Hanqiong. Mieli syna i córkę[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chris Buckley: Qian Qichen, Pragmatic Chinese Envoy, Dies at 89. nytimes.com, 2017-05-11. [dostęp 2017-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-12)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Qian Qichen. fmprc.gov.cn. [dostęp 2013-12-16]. (ang.).
- ↑ Biography of Qian Qichen. un.org. [dostęp 2012-05-14]. (ang.).
- ↑ a b Qian Qichen. polish.cri.cn. [dostęp 2012-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
- ↑ 钱其琛简历. news.xinhuanet.com. [dostęp 2012-05-14]. (chiń.).
