Radostów (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radostów
wieś
Ilustracja
Krzyż przydrożny w Radostowie
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Raków

Liczba ludności (2020)

157[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-035[3]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0265810[4]

Położenie na mapie gminy Raków
Mapa konturowa gminy Raków, po prawej znajduje się punkt z opisem „Radostów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Radostów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Radostów”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Radostów”
Ziemia50°42′31″N 21°06′44″E/50,708611 21,112222[1]

Radostówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Raków[4][5].

Integralne części wsi Radostów[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0265827 Radostowskie część wsi
0265856 Przedmieście-Radostów część wsi
0265862 Rogatka część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1578 r. własność Stanisława Duczymińskiego herbu Rogala. Wieś miała 4 osadników, 1 łan, 6 zagrodników i jednego rzemieślnika.

W 1638 r. po zniesieniu pobliskiego zboru w Rakowie, do Radostowa przenieśli się Bracia polscy. Ich protektorką była Anna z Cikowskich Wilamowa herbu Radwan. Kaznodzieją w zborze był teolog ariański Andrzej Wiszowaty. Po śmierci protektorki w 1652 r. zbór został zniesiony przez jej zięcia, Piotra Sieniutę, byłego kalwinistę nawróconego na katolicyzm[6].

W XVIII w. Radostów był własnością Augusta Niemirycza, kasztelana połanieckiego[7].

W 1827 r. Radostów miał 32 domy i 144 mieszkańców. W 1836 r. Józef Niemirycz w należącym do niego wtedy Radostowie założył kuźnicę[8]. Kuźnica w 1875 r. wyprodukowała 500 pudów kutego żelaza. Znajdował się tu młyn wodny, cegielnia, pokłady torfu i tartak[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114057
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-03-21]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1069 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. L. Chmaj „Andrzej Wiszowaty jako działacz i myśliciel religijny” w: „Bracia Polscy. Ludzie-idee-wpływy”. Warszawa 1957, s. 360.
  7. Kazimierz Sabała: Dwory i folwarki na terenie parafii Jeruzal. Łajszczew Stary: 1997, s. 58.
  8. Hieronim Łabęcki: Górnictwo w Polsce. T. I. Warszawa: 1841, s. 415.
  9. Radostów 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 435.