Bardo (województwo świętokrzyskie)
50°44′08″N 21°02′29″E/50,735556 21,041389
| wieś | |
 Kościół nawiedzenia NMP w Bardzie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
345[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
26-035[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TKI |
| SIMC |
0265164[4] |
Położenie na mapie gminy Raków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego  | |
| 50°44′08″N 21°02′29″E/50,735556 21,041389[1]
| |
Bardo – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Raków[5][4].
Wieś w powiecie wiślickim województwa sandomierskiego była w latach 70. XVI wieku własnością kasztelana żarnowskiego Jana Sienieńskiego[6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0265170 | Bardo Dolne | część wsi |
| 0265187 | Bardo Górne | część wsi |
| 0265193 | Bardo Poduchowne | część wsi |
| 1017110 | Folwark | część wsi |
| 0265201 | Grabiec | część wsi |
| 0265218 | Łysa Góra | część wsi |
| 0265224 | Marianów | część wsi |
| 0265230 | Modrzewie | część wsi |
| 0265247 | Okupniki | część wsi |
| 0265253 | Podsadkowie | część wsi |
| 0265260 | Stawy | część wsi |
| 0265276 | Ugory | część wsi |
| 0265282 | Zadole | część wsi |
| 0265299 | Zagórze | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy zapis o wsi Bardo pochodzi z roku 1356 wymienia ją Kodeks Małopolski (t.III s.104).
Słownik Królestwa Polskiego wymienia: Bardo Dolne, wieś z folwarkiem, Bardo Górne wieś, i Bardo-plebania - wieś kościelną w powiecie opatowskim, gminie Rembów. Obecnie są to administracyjne części miejscowości.
W połowie XV wieku istniał tu kościół drewniany wspomniany przez Długosza w L.B. (t.I s. 454). Dziedzicem wsi był wówczas Mikołaj Róża z Kurozwęk (Długosz L.B. t. II s.465)[7].
Opisany w Słowniku kościół murowany pochodzi z XVIII wieku[8].
Podług spisu z 1827 r. było tu 59 domów i 211 mieszkańców. Parafia Bardo w dekanacie opatowskim liczyła 1270 wiernych[8].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bardo, po jej zniesieniu w gromadzie Raków. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.
W Bardzie urodził się Antoni Franciszek Sotkiewicz, polski duchowny katolicki, biskup diecezjalny sandomierski.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Kościół pw. Nawiedzenia NMP, wzniesiony w 1789 roku; ufundowany przez Barbarę Misiewską, stolnikową bracławską; na antepedium głównego ołtarza umieszczony jest herb Misiewskich Ciołek. Wpisany wraz z przykościelnym cmentarzem do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.451/1-2 z 31.10.1947 i z 15.04.1967)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2760
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-03-21]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 13 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 108.
- ↑ Bardo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 85.
- ↑ a b Bardo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 107.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 30 [dostęp 2015-11-13].
| Wsie | |
|---|---|
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
