Rafał Taubenschlag

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rafał Taubenschlag.jpg

Rafał Taubenschlag (ur. 6 maja 1881 w Przemyślu, zm. 25 czerwca 1958 w Warszawie) – polski historyk prawa, nauczyciel akademicki, specjalista w dziedzinie prawa rzymskiego i papirologii.

Życiorys[edytuj]

Urodził się w Przemyślu w rodzinie żydowskiej[1], jako syn rządcy browaru Sanguszków - Bernarda Barucha Taubenschlaga i Cecylii Cyrli z domu Goldhart. Tam w 1899 zdał maturę w C.K. Gimnazjum. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1904 uzyskał stopień doktora, a w 1913 doktora habilitowanego. W 1919 został profesorem nadzwyczajnym UJ, a 2 lata później profesorem zwyczajnym. W 1927 został członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a w 1929 dziekanem Wydziału Prawa UJ. W czasie II wojny światowej przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie był współtwórcą Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce. W 1946 założył w Nowym Jorku czasopismo naukowe The Journal of Juristic Papyrology (papirologia prawnicza), które jest wydawane do dziś w Warszawie. W 1947 wrócił do Polski, gdzie objął kierownictwo Katedry Prawa Antycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz utworzonej, wspólnie z prof. Jerzym Manteuffelem, Katedry Papirologii na Wydziale Historycznym UW.

W 1958 w wyniku postępującej jaskry zaczął gwałtownie tracić wzrok. W tym samym roku zmarł i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].

Uczniowie[edytuj]

Był założycielem i dyrektorem Instytutu Papirologii UW. Rezultaty jego badań zostały uznane przez świat za niezwykle cenne i doniosłe. Założony przez niego Instytut Papirologii Uniwersytetu Warszawskiego jest światowym ośrodkiem badań nad prawem grecko – rzymskiego Egiptu, jego periodykiem od 1946 "The Journal of Juristic Papyrology". Uczniami byli: Henryk Kupiszewski (1927-1994), Cezary Kunderewicz (1912-2000) i Józef Mélèze-Modrzejewski.

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj]

Wybrane publikacje[edytuj]

  • La storia della recezione del diritto romano in Polonia fino alla fine del secolo XVI, Bologna 1939.
  • The law of Greco-Roman Egypt in the light of the papyri 332 B. C. - 640 A. D, Vol. 2: Political and administrative law, Warsaw: Polish Philological Society 1948 (wyd. 2 Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955).
  • Nomos in the Papyri, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences and Letters with the support of the Polish Prime Minister and the Min. of Education 1948.
  • The provisional legal protection in the papyri, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.
  • Les publications du stratège dans l'Égypte greco-romain, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.
  • The Roman authorities and the local law in Egypt before and after the C. A., Warsaw : Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.
  • Survey of the literature chieftly 1950 till 1951 ; Survey of the papyri chieftly from 1950 till 1951, Warsaw: Warsaw Soc. of Sciences a. Letter Dep. 2 with the support of the Min. of Inst. of Higher Learn. a. Sciences 1951.
  • Rzymskie prawo prywatne, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955.
  • Rzymskie prawo prywatne na tle praw antycznych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955.
  • Opera minora, t.1-2, prefazione V. Arangio-Ruiz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1959.

Bibliografia[edytuj]

  • Hubert Izdebski, Taubenschlag Rafał [w:] Słownik historyków polskich, red. M. Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 524.
  • Henryk Kupiszewski, Rafał Taubenschlag - historyk prawa (1881-1958), „Czasopismo - Prawno - Historyczne” 38 (1986), s.111-155.

Przypisy

  1. ↑ Rafał Taubenszlag. [dostęp 30 kwietnia 2009]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-11)].
  2. ↑ Groby profesorów UJ na cmentarzu rakowickim. Dziennik Polski. [dostęp 2013-03-06].
  3. ↑ 4 kwietnia 1956 „W związku z 75-leciem urodzin, za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej” M.P. z 1956 r. Nr 58, poz. 648
  4. ↑ 16 lipca 1954 „za wybitne zasługi w dziedzinie nauki” M.P. z 1954 r. Nr 112, poz. 1566
  5. ↑ 11 listopada 1937 „za zasługi na polu pracy naukowej i społecznej” M.P. z 1937 r. Nr 260, poz. 410
  6. ↑ Dziennik Polski, rok IX, nr 173 (2948), s. 7.
  7. ↑ 20 września 1951 „za wybitną działalność naukową” M.P. z 1951 r. Nr 93, poz. 1275

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rafał_Taubenschlag&oldid=46769383”