Historia prawa
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Historia prawa – nauka zaliczana do poddyscyplin historii, jak i prawoznawstwa, zajmująca się badaniem dziejów prawa i jego instytucji od starożytności do czasów współczesnych. Jako gałąź nauki ukształtowała się w początkach XIX wieku.
W strukturze nauk historycznoprawnych wyróżnia się m.in. powszechną historię państwa i prawa, historię państwa i prawa danego obszaru (np. historia państwa i prawa polskiego, historia prawa niemieckiego) oraz naukę prawa rzymskiego i doktryn politycznych i prawnych.
