Remigiusz Surgiewicz

Remigiusz Surgiewicz

pułkownik
Data urodzenia	7 kwietnia 1931
Data śmierci	19 lipca 2007
Przebieg służby
Lata służby	1946–1990
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	Akademia Sztabu Generalnego WP, Główny Inspektorat Szkolenia MON, Główny Zarząd Szkolenia Bojowego WP
Stanowiska	redaktor naczelny Przeglądu Wojsk Lądowych

Remigiusz Surgiewicz (ur. 7 kwietnia 1931, zm. 19 lipca 2007) – polski dziennikarz wojskowy, pułkownik WP, wieloletni redaktor naczelny Przeglądu Wojsk Lądowych.

Życiorys

Urodził się na warszawskiej Pradze w rodzinie kolejarskiej. W czasie okupacji związał się z praskimi Szarymi Szeregami. Po wojnie został przyjęty do kompanii małoletnich żołnierzy, a następnie do Korpusu Kadetów KBW w Legnicy. Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Politycznej w Łodzi został skierowany do Pułku Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego w Orzyszu. W 1950 roku rozpoczął pracę dziennikarza wojskowego w gazecie Pomorskiego Okręgu Wojskowego Żołnierska Służba, a następnie w gazecie Warszawskiego Okręgu Wojskowego Za Polskę Ludową (1951-1953). W 1953 roku rozpoczął studia w Wojskowej Akademii Politycznej, którą ukończył w 1956 r. Następnie do 1965 roku współredagował gazetę Akademii Sztabu Generalnego WP Śladem Waltera. W 1961 r. ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego broniąc pracę magisterską pod tytułem Prasa frontowa LWP 1943-1945, napisaną pod kierunkiem dziekana wydziału prof. Zygmunta Młynarskiego. W latach 1968-1972 był zastępcą redaktora naczelnego Żołnierza Polskiego. Wydał między innymi Zarys historii Akademii Sztabu Generalnego w latach 1947-1962, napisał powieść biograficzną o Aleksandrze Kowalskim Olek (1974) i opracowanie Dedykuję kadetom(1986). W 1973 roku rozpoczął kierowanie Oddziałem Wydawnictw Inspektoratu Szkolenia MON, a następnie Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego WP, został jednocześnie redaktorem naczelnym Przeglądu Wojsk Lądowych oraz Kalendarza Wojskowego. Miesięcznik pod jego kierownictwem został wyróżniony medalem Za Osiągnięcia w Służbie Wojskowej, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotym Krzyżem Zasługi. Po 17 latach działalności w Redakcji PWL przeszedł w 1990 roku w stan spoczynku.

W 1999 r. opublikował w WPL swoje wspomnienia z czasów kierowania redakcją. Był członkiem Koła „Dziennikarzy i Wydawców” Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych w Warszawie. Jego sylwetka znalazła się w Leksykonie polskiego dziennikarstwa.

Wybrane odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Publikacje

• Dedykuję kadetom, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1986
• Olek: opowieść biograficzna o Aleksandrze Kowalskim, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1981
• Wkład Polaków w zwycięstwo Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej /w/ Przegląd Wojsk Lądowych 1977, R. 19, nr 10, str. 14—21
• W rocznicę zwycięstwa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1986
• Z dziejów prasy frontowej LWP /w/ Wojskowy Przegląd Historyczny nr 1/1963
• Zarys historii ASG im. gen. broni K. Świerczewskiego w latach 1947—1962 /w/ Wojskowy Przegląd Historyczny nr 3/1966

Bibliografia

• Głos Weterana i Rezerwisty, grudzień 2007, str. 25
• Pamiętaj żeś miał honor być kadetem, Dowództwo Śląskiego Okręgu Wojskowego, Wrocław 1981