René Clair

René Clair
René Clair (z lewej) i Erik Satie na planie filmu Entr'acte, 1924
Prawdziwe imię i nazwisko	René-Lucien Chomette
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1898 Paryż
Data i miejsce śmierci	15 marca 1981 Neuilly-sur-Seine
Zawód	reżyser, scenarzysta, pisarz
Współmałżonek	Bronia Perlmutter
Odznaczenia

René Clair, właśc. René-Lucien Chomette (ur. 11 listopada 1898 w Paryżu, zm. 15 marca 1981 w Neuilly-sur-Seine) – francuski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy, a także pisarz.

Życiorys

Był absolwentem Lycée Montaigne i Lycée Louis-le-Grand. Podczas I wojny światowej został zmobilizowany i skierowany do służby wojskowej w charakterze kierowcy ambulansu. Po wojnie został dziennikarzem. Pod pseudonimem René Després pisał w gazecie „L'Intransigeant”. Następnie prowadził dodatek filmowy do „Théâtre et Comœdia illustré”. Wystąpił także w kilku filmach jako aktor pod pseudonimem René Clair.

Jego pierwszy film, niemy Paryż śpi powstał według własnego scenariusza w 1923. Była to komedia oparta na pomyśle uśpienia miasta przez uczonego maniaka. Groteska filmowa pt. Antrakt (Entr'acte) zrealizowana rok później przyniosła młodemu reżyserowi rozgłos w kołach artystycznych Paryża. Sławę ogólnokrajową zdobył Clair dzięki Słomkowemu kapeluszowi (1927), dowcipnej satyrze obyczajowej na mieszczaństwo końca XIX wieku.

Jednak dopiero filmy dźwiękowe z lat 1930-1932 postawiły Claira w rzędzie mistrzów kina. Były to komedie i operetki z życia paryskiej ulicy: pierwszy francuski film dźwiękowy Pod dachami Paryża (1930), Milion (1931), 14 lipca (1933) oraz film-powiastka o charakterze filozoficznym Niech żyje wolność, którego wymowa skierowana była przeciwko mechanizacji życia.

Lata 1935-1946 spędził w Wielkiej Brytanii i USA. Wśród dzieł, które zrealizował w tym okresie, wyróżniają się komedie fantastyczne: Upiór na sprzedaż, Ożeniłem się z czarownicą oraz Zdarzyło się to jutro.

Po II wojnie światowej Clair zrealizował we Francji trzy ważne filmy: Milczenie jest złotem, Urok szatana i Piękności nocy, a w 1955 nakręcił swój pierwszy film barwny – Wielkie manewry.

Zanim został reżyserem, był literatem, dziennikarzem i aktorem filmowym. W 1926 wydał powieść o tematyce filmowej Adams, a w latach 50. zbiór nowel Księżniczka chińska. Obok twórczości filmowej zajmował się również krytyką. Z tej dziedziny ukazała się w 1951 antologia jego prac teoretycznych pt. Po namyśle.

W 1962 został członkiem Akademii Francuskiej, a w 1956 otrzymał honorowy doktorat Cambridge University.

Bibliografia

• Jerzy Toeplitz, Historia sztuki filmowej, Filmowa Agencja Wydawnicza, t. 1 1955, t. 2 1956, t. 3 1959, t. 4 1969, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, t. 5 1970, t. 6 1990

Linki zewnętrzne

• René Clair w bazie IMDb (ang.)
• René Clair w bazie Filmweb
• René Clair na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”