Rezerwat przyrody Debry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Rezerwat przyrody Debry
rezerwat florystyczny, leśny
Państwo  Polska
Województwo  lubelskie
Mezoregion Roztocze Środkowe[1]
Data utworzenia 1983
Akt prawny M.P. z 1983 r. nr 16, poz. 91, § 14
Powierzchnia 179,62 ha
Ochrona częściowa
Położenie na mapie gminy Adamów
Mapa konturowa gminy Adamów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Debry”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Debry”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Debry”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Debry”
Ziemia50°33′14,0″N 23°06′47,9″E/50,553900 23,113300

Debry – florystyczny i leśny rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Adamów, w powiecie zamojskim, w województwie lubelskim[2]. Ma charakter częściowy i leży w otulinie Roztoczańskiego Parku Narodowego[1], ok. 1 km na południe od wsi Kaczórki i Bondyrz.

  • powierzchnia (dane nadesłane z nadleśnictwa) – 179,62 ha
  • rok utworzenia – 1983
  • dokument powołujący – Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 22 kwietnia 1983 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1983 r. nr 16, poz. 91).
  • przedmiot ochrony – zachowanie fragmentu lasu bukowo-jodłowego z wieloma rzadkimi gatunkami roślin górskich w runie, występujących na wierzchowinie oraz w kilku malowniczych wąwozach.
  • struktura własności: własność Skarbu Państwa, w zarządzie Lasów Państwowych.
  • zagrożenia: brak naturalnych odnowień jodły, nadmierna fruticetyzacja, nieprawidłowa struktura wiekowa niektórych gatunków drzewostanu.

Obejmuje zasięgiem lasy mieszane i iglaste. Wierzchowiny i łagodne stoki porasta wyżynny mieszany bór jodłowy (70% powierzchni), zaś pozostałe tereny żyzna buczyna karpacka[1]. W środkowej i północnej części obszaru występują głębokie wcięcia erozyjne, zwane „debrami”. Znaczna część ostoi porośnięta jest przez starodrzew jodłowy, stwierdzono w niej również 6 chronionych gatunków roślin. Z roślin górskich występują tu: wilczomlecz migdałolistny, starzec gajowy, kokoryczka okółkowa, nerecznica górska, tojeść gajowa, przetacznik górski, szałwia lepka, żywiec gruczołowaty, lepiężnik biały, paprotnik kolczysty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Rezerwaty: Święty Roch, Debry, Szum (folder turystyczny). Nadleśnictwo Zwierzyniec. [dostęp 2018-05-20].
  2. ↑ Rezerwat przyrody Debry w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody. [dostęp 2010-08-24].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rezerwat_przyrody_Debry&oldid=59088868”