Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Kwiecewo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwiecewo
Ilustracja
Ptaki żerujące na terenie rozlewiska koło Kwiecewa (2007)
rezerwat faunistyczny
Typ

faunistyczny

Podtyp

ptaków

Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Położenie

gmina Świątki

Mezoregion

Pojezierze Olsztyńskie

Data utworzenia

19 listopada 2009

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2009 r. Nr 166, poz. 2324

Powierzchnia

110,0 ha

Powierzchnia otuliny

271,0 ha

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kwiecewo”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kwiecewo”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kwiecewo”
Położenie na mapie gminy Świątki
Mapa konturowa gminy Świątki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kwiecewo”
Ziemia53°56′04″N 20°18′32″E/53,934444 20,308889

Rezerwat przyrody Kwiecewofaunistyczny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Świątki w powiecie olsztyńskim (województwo warmińsko-mazurskie).

Powołanie

[edytuj | edytuj kod]

28 kwietnia 2008 utworzono użytek ekologiczny „Kwiecewo” o obszarze 120 ha. 19 listopada 2009 został utworzony rezerwat na podstawie Zarządzenia Nr 37 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 29 października 2009 r. w sprawie ustanowienia rezerwatu przyrody „Kwiecewo” (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2009 r. Nr 166, poz. 2324)[1]. W 2010 wokół rezerwatu ustanowiono otulinę o powierzchni 271,0 ha[2] (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. 2010.77.1242)[3].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat obejmuje 110,0 ha powierzchni na terenie obrębu ewidencyjnego Kwiecewo (działki ewidencyjne nr: 214/1, 214/2, 215, 216, 216/1, 217, 490/3, 529 oraz części działek: 219/10, 450, 490/4, 530/1 i 561/40)[3]. Obejmuje płytki polder (dawniej używany jako łąka i teren do wypasu bydła), fragment lasu, pola uprawne i okresowo zalewane szuwary. Okoliczni mieszkańcy apelowali o osuszanie tego terenu, w związku z czym Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków w 2008 rozpoczęło akcję wykupu gruntów od osób prywatnych w północnej części rezerwatu. Do lipca 2011 PTOP odkupiło część działek i udziały w jednej z nich[4][5]. Na przełomie 2012 i 2013 roku wybudowano sztuczną wyspę, mającą być schronieniem dla rybitw[6].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Celem ochrony jest „zachowanie rozlewiska stanowiącego ostoję lęgową oraz miejsce występowania licznych gatunków ptaków wodno-błotnych”[7]. Rezerwat obejmuje tereny wodno-leśne, przyciągające do żerowania, lęgowania i noclegowania różne gatunki ptaków.

Lęgi odbywają tu m.in. bielik (Haliaeetus albicilla), orlik krzykliwy (Aquila pomarina), kropiatka (Porzana porzana), bocian czarny (Ciconia nigra), zausznik (Podiceps nigricollis), perkoz rdzawoszyi (Podiceps grisegena), perkozek (Tachybaptus ruficollis), żuraw zwyczajny (Grus grus) czy mewa śmieszka (Larus ridibundus), a także m.in. bąk, bączek zwyczajny, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, zielonka, derkacz i gąsiorek oraz co najmniej 33 gatunki wróblowatych[5][8].

Do gatunków żerujących należą najliczniejsze rybitwa czarna (Chlidonias niger, 140 par do 300 osobników w okresie przelotu) i rybitwa białowąsa (Chlidonias hybridus, 52 pary do 100 osobników w okresie przelotu), a także 4 gatunki perkozów, 6 gatunków kaczekświstun (Anas penelope), cyraneczka (Anas crecca), krzyżówka (Anas platyrhynchos), czernica (Anas fuligula) czy gągoł (Bucephala clangula) – i 16 innych gatunków typowych dla środowiska wodno-błotnego – m.in. rybołów (Pandion haliaetus) i kania ruda (Milvus milvus)[5][8].

Do innych obecnych gatunków zwierząt zaliczają się: płazy kumak nizinny (Bombina bombina) i rzekotka drzewna (Hyla arborea) oraz nietoperze borowiec wielki (Nyctalus noctula) i prawdopodobnie nocek łydkowłosy (Myotis dasycneme)[8].

Wśród flory szuwarów znajdują się trzcina pospolita (Phragmites australis), pałka wąskolistna (Typha angustifolia) i osoka aloesowata (Stratiotes aloides)[5][8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarządzenie Nr 37 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 29 października 2009 r. w sprawie ustanowienia rezerwatu przyrody „Kwiecewo”. olsztyn.rdos.gov.pl, 4 listopada 2009. [dostęp 2018-12-26].
  2. Rejestr rezerwatów przyrody na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. gdansk.rdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-26].
  3. a b Zarządzenie nr 18 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie uznania obszaru za rezerwat przyrody „Kwiecewo”. olsztyn.uw.gov.pl. [dostęp 2018-12-26].
  4. Rezerwat Kwiecewo. encyklopedia.warmia.mazury.pl. [dostęp 2018-12-26].
  5. a b c d Kwiecewo. ptop.pl. [dostęp 2018-12-26].
  6. W woj. warmińsko-mazurskim powstała sztuczna wyspa dla rybitw. prawo.pl, 28 lutego 2013. [dostęp 2018-12-26].
  7. Rezerwat przyrody Kwiecewo. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-29].
  8. a b c d Rezerwat Kwiecewo. przyroda.mazury.pl. [dostęp 2018-12-26].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]