Rezerwat przyrody Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno
rezerwat faunistyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Mezoregion

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Data utworzenia

1957

Akt prawny

M.P. z 1957 r. nr 14, poz. 108

Powierzchnia

215,35 ha

Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno”
Ziemia54°10′28″N 21°40′24″E/54,174444 21,673333

Rezerwat przyrody „Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno”[1] położony jest w województwie warmińsko-mazurskim w gminach Węgorzewo i Giżycko, nadleśnictwach Giżycko i Borki[2]. Zajmuje powierzchnię 215,35 ha[3].

  • Akt powołujący rezerwat ukazał się w MP Nr 14 poz. 108 z 22.02.1957 r.[4], zmieniony MP nr 17, poz. 119 z 30.05.1989 r.[1]
  • Ochroną objęto miejsca lęgowe ptaków wodno-błotnych i miejsca odpoczynku ptaków podczas przelotów[2].

Jest to rezerwat faunistyczny częściowy utworzony nie tylko do ochrony miejsc lęgowych ptactwa, ale również do ochrony krajobrazu naturalnego i polodowcowego, ochrony głazowisk w utworach morenowych, ochrony zarośli trzcinowych wokół wysp.

Rezerwat obejmuje wszystkie 20 wysp na jeziorach Mamry i Kisajno. Mają one powierzchnię od kilku arów do 71 ha. Największą z nich jest Upałty na jeziorze Mamry, na Kisajnie: Duży Ostrów, Sosnowy Ostrów, Górny Ostrów, Mały Ostrów, Wielka Kiermuza, Dębowa Górka. Wymienione wyspy są położone w II przyrodniczo-leśnej Krainie Mazursko Podlaskiej, Dzielnicy 1 Pojezierza Mazurskiego. Zbudowane są z materiału pochodzenia lodowcowego i utworów akumulacji wodnej.

Największe skupienie wysp występuje w południowej części jeziora Kisajno. Wyspy porośnięte są lasem, w przeważającej mierze pochodzenia sztucznego, o zróżnicowanym składzie gatunkowym. Niewielkie fragmenty są pochodzenia naturalnego. Większe wyspy otoczone są pasami szuwaru. Duża część zbiorowisk jest zniekształcona przez zaśmiecanie, wydeptywanie, palenie ognisk, a niektóre wyspy (np. Duży Ostrów) były w przeszłości użytkowane rolniczo.

Początkowo rezerwat obejmował też wyspy położone na Jeziorze Dobskim[4], jednak w 1989 roku włączono je do rezerwatu „Jezioro Dobskie”[1].

Ptaki[edytuj | edytuj kod]

Stwierdzono tu występowanie ponad 110 gatunków ptaków, gniazdują m.in.: kormoran, perkoz rdzawoszyi, bąk, czapla siwa, tracz nurogęś, błotniak stawowy, żuraw, mewa śmieszka, mewa pospolita, mewa srebrzysta, kania czarna, rybitwa zwyczajna.

Flora[edytuj | edytuj kod]

Na terenie rezerwatu można wyróżnić 12 zbiorowisk roślinnych, które można pogrupować na:

  • Zbiorowiska lasów – świeżych, świeżych zniekształconych, lasów świeżych i mieszanych na glebach porolnych, mieszanych świeżych i wilgotnych zniekształconych. Stanowią dużą część powierzchni rezerwatu. Drzewostan tworzą głównie lipa, dąb, brzoza brodawkowata, sosna, świerk.
  • Zbiorowiska borów – mieszanych wilgotnych, mieszanych bagiennych. Zbiorowiska te występują na niewielkim obszarze. Panuje tu brzoza omszona, brzoza brodawkowata, osika.
  • Zbiorowiska olsów – zajmują największą część powierzchni rezerwatu. Występują na wszystkich wyspach na glebach murszowo-torfowych oraz torfowych. Olsy są okresowo zalewane. W warstwie drzew panuje olsza czarna.
  • Zbiorowiska lasu mieszanego bagiennego – podobne są do olsu typowego, zajmują około 4% powierzchni rezerwatu.
  • Zbiorowiska zarośli wierzbowych – występują w najniższych położeniach, przeważnie w sąsiedztwie olsów, na niewielkich fragmentach.
  • Zbiorowiska zniekształconych lasów łęgowych. Zajmują 6,2% ogólnej powierzchni rezerwatu, najczęściej niewielkie wywyższenia wśród olsów w strefie przyjeziornej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 10 maja 1989 r. zmieniające zarządzenie w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1989 r. nr 17, poz. 119)
  2. ↑ a b Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego
  3. ↑ Rezerwat przyrody Wyspy na Jeziorze Mamry i Kisajno. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-12-07].
  4. ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 stycznia 1957 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1957 r. nr 14, poz. 108)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos Obszary Chronione i Pomniki Przyrody Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, Olsztyn 1999 r.
  • P.P Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Warszawa, Program Ochrony Przyrody Nadleśnictwa Giżycko Białystok 2006.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rezerwat_przyrody_Wyspy_na_jeziorze_Mamry_i_Kisajno&oldid=60474878”