Robbie Koenig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robbie Koenig
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1971
Durban

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1992

Zakończenie kariery

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

262 (9 listopada 1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

28 (19 maja 2003)

Australian Open

3R (1998, 2004)

Roland Garros

2R (1998, 2001, 2003–2005)

Wimbledon

3R (1998, 1999)

US Open

SF (1998)

Robbie Koenig (ur. 5 lipca 1971 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2005.

W turniejach rangi ATP World Tour wygrał zwyciężył 5–krotnie w grze podwójnej oraz 6 razy był finalistą. Jego najlepszym wynikiem w Wielkim Szlemie jest półfinał deblowego US Open 1998, partnerując Johnowi-Laffnie de Jagerowi. Spotkanie o awans do finału debliści przegrali z parą Mark KnowlesDaniel Nestor.

W latach 2002–2003 reprezentował RPA w Pucharze Davisa w meczach deblowych. Łącznie w reprezentacji rozegrał 3 mecze (wszystkie wygrał).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był w maju 2003 roku na 28. miejscu.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (5–6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 22 maja 1999 St. Pölten Ceglana Południowa Afryka Brent Haygarth Australia Andrew Florent
Rosja Andriej Olchowski
7:5, 4:6, 5:7
Finalista 2. 13 lutego 2000 Dubaj Twarda Australia Peter Tramacchi Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
2:6, 5:7
Finalista 3. 17 września 2000 Taszkent Twarda Południowa Afryka Marius Barnard Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Stany Zjednoczone Scott Humphries
3:6, 2:6
Finalista 4. 23 września 2001 Szanghaj Twarda Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Zimbabwe Byron Black
Japonia Thomas Shimada
2:6, 6:3, 5:7
Finalista 5. 3 marca 2002 San José Twarda (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
3:6, 6:4, 5–10
Zwycięzca 1. 28 lipca 2002 Kitzbühel Ceglana Japonia Thomas Shimada Argentyna Lucas Arnold Ker
Hiszpania Àlex Corretja
7:6(3), 6:4
Zwycięzca 2. 15 września 2002 Taszkent Twarda Południowa Afryka David Adams Holandia Raemon Sluiter
Holandia Martin Verkerk
6:2, 7:5
Zwycięzca 3. 12 stycznia 2003 Auckland Twarda Południowa Afryka David Adams Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Leoš Friedl
7:6(5), 3:6, 6:3
Finalista 6. 27 kwietnia 2003 Barcelona Ceglana Południowa Afryka Chris Haggard Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 3:6
Zwycięzca 4. 25 sierpnia 2003 Long Island Twarda Argentyna Martín Rodríguez Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 5. 22 sierpnia 2004 Waszyngton Twarda Południowa Afryka Chris Haggard Stany Zjednoczone Travis Parrott
Rosja Dmitrij Tursunow
7:6(3), 6:1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]