Andriej Olchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Olchowski
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1966
Moskwa

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2002

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

49 (14 czerwca 1993)

Australian Open

3R (1993, 1995)

Roland Garros

2R (1994)

Wimbledon

4R (1988, 1992)

US Open

2R (1989, 1994, 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

20

Najwyżej w rankingu

6 (31 lipca 1995)

Australian Open

SF (1996)

Roland Garros

F (1992)

Wimbledon

QF (1995)

US Open

SF (1993, 1999)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Uniwersjada
srebro Zagrzeb 1987 gra podwójna
srebro Zagrzeb 1987 gra mieszana

Andriej Olchowski, rus. Андрей Ольховский (ur. 15 kwietnia 1966 w Moskwie) – rosyjski tenisista, mistrz turniejów wielkoszlemowych w grze mieszanej.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista Olchowski występował w latach 1989–2002.

W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje o randze ATP World Tour oraz awansował do 2 finałów.

W grze podwójnej Rosjanin zwyciężył w 20 zawodach ATP World Tour oraz dotarł do 20 finałów. W rozgrywkach wielkoszlemowych w deblu najlepszym wynikiem Olchowskiego jest awans do finału French Open z 1992 roku, gdy grał wspólnie z Davidem Adamsem. Spotkanie o tytuł przegrali z deblem Jakob HlasekMarc Rosset.

W grze mieszanej Olchowski został mistrzem w 1993 roku French Open i w 1994 roku Australian Open. W Paryżu grał razem z Jewgieniją Maniokową, a w Melbourne wspólnie z Łarysą Sawczenko-Neiland. W 1994 roku osiągnął z Sawczenko-Neiland finał French Open oraz 1997 roku finał Wimbledonu.

W latach 1983–2001 reprezentował ZSRR, a potem Rosję w Pucharze Davisa. Uczestniczył głównie w meczach deblowych. W 1994 i 1995 roku przyczynił się do awansu Rosji do finału zawodów. W finale przeciwko Szwecji w 1994 roku wystąpił w parze z Jewgienijem Kafielnikowem przeciwko Janowi Apellowi i Jonasowi Björkmanowi. Rok później, w finale ze Stanami Zjednoczonymi Olchowski ponownie zagrał razem z Kafielnikowem, a rywalami Rosjan byli Todd Martin i Pete Sampras. Oba te pojedynki debel Kafielnikow–Olchowski przegrali.

Olchowski reprezentował ojczyznę na igrzyskach olimpijskich Seulu w 1988 roku oraz na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. W Seulu wystąpił w grze podwójnej razem z Aleksandrem Wołkowem i odpadli w 1 rundzie, natomiast w Atlancie zagrał w singlu, dochodząc do ćwierćfinału, w którym nie sprostał Fernando Meligeniemu.

W rankingu gry pojedynczej Olchowski najwyżej był na 49. miejscu (14 czerwca 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (31 lipca 1995).

W 1997 roku Olchowski zdobył 2 srebrne medale podczas uniwersjady w Zagrzebiu, w grze podwójnej i grze mieszanej.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 7 marca 1993 Kopenhaga Dywanowa (hala) Szwecja Nicklas Kulti 7:5, 3:6, 6:2
Finalista 1. 2 października 1994 Kuala Lumpur Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh 6:7(1), 6:2, 4:6
Finalista 2. 12 marca 1995 Kopenhaga Dywanowa (hala) Niemcy Martin Sinner 7:6(3), 6:7(8), 3:6
Zwycięzca 2. 4 lutego 1996 Szanghaj Dywanowa (hala) Bahamy Mark Knowles 7:6(5), 6:2

Gra podwójna (20–20)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 20 maja 1990 Umag Ceglana Andriej Czerkasow Czechosłowacja Vojtěch Flégl
Czechosłowacja Daniel Vacek
4:6, 4:6
Finalista 2. 10 marca 1991 Kopenhaga Dywanowa (hala) Mansur Bahrami Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 1:6
Finalista 3. 19 kwietnia 1992 Tampa Ceglana Brazylia Luiz Mattar Stany Zjednoczone Mike Briggs
Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
6:7, 7:6, 4:6
Finalista 4. 8 czerwca 1992 French Open, Paryż Ceglana Południowa Afryka David Adams Szwajcaria Jakob Hlasek
Szwajcaria Marc Rosset
6:7, 7:6, 5:7
Finalista 5. 15 listopada 1992 Moskwa Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Południowa Afryka Marius Barnard
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
4:6, 6:3, 6:7
Finalista 6. 28 lutego 1993 Rotterdam Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Szwecja Henrik Holm
Szwecja Anders Järryd
4:6, 6:7
Zwycięzca 1. 7 marca 1993 Kopenhaga Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Czechy Martin Damm
Czechy Daniel Vacek
6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca 2. 4 kwietnia 1993 Estoril Ceglana Południowa Afryka David Adams Holandia Menno Oosting
Niemcy Udo Riglewski
6:3, 7:5
Finalista 7. 13 czerwca 1993 Rosmalen Trawiasta Południowa Afryka David Adams Stany Zjednoczone Patrick McEnroe
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:7, 6:1, 4:6
Zwycięzca 3. 29 sierpnia 1993 Schenectady Twarda Niemcy Bernd Karbacher Zimbabwe Byron Black
Nowa Zelandia Brett Steven
2:6, 7:6, 6:1
Finalista 8. 19 września 1993 Bordeaux Twarda Południowa Afryka David Adams Argentyna Pablo Albano
Argentyna Javier Frana
6:7, 6:4, 3:6
Finalista 9. 17 października 1993 Bolzano Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Holandia Hendrik Jan Davids
Południowa Afryka Piet Norval
3:6, 2:6
Zwycięzca 4. 20 lutego 1994 Stuttgart Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:7, 6:4, 7:6
Finalista 10. 3 kwietnia 1994 Osaka Twarda Południowa Afryka David Adams Czechy Martin Damm
Australia Sandon Stolle
4:6, 4:6
Finalista 11. 31 lipca 1994 Hilversum Ceglana Południowa Afryka David Adams Argentyna Daniel Orsanic
Holandia Jan Siemerink
4:6, 2:6
Zwycięzca 5. 7 sierpnia 1994 Kitzbühel Ceglana Południowa Afryka David Adams Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:7, 6:3, 7:5
Finalista 12. 23 października 1994 Pekin Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Stany Zjednoczone Tommy Ho
Stany Zjednoczone Kent Kinnear
6:7, 3:6
Finalista 13. 13 listopada 1994 Moskwa Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
walkower
Finalista 14. 8 stycznia 1995 Doha Twarda Holandia Jan Siemerink Szwecja Stefan Edberg
Szwecja Magnus Larsson
6:7, 2:6
Zwycięzca 6. 15 stycznia 1995 Dżakarta Twarda Południowa Afryka David Adams Haiti Ronald Agénor
Japonia Shūzō Matsuoka
7:5, 6:3
Zwycięzca 7. 12 lutego 1995 Marsylia Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Francja Jean-Philippe Fleurian
Francja Rodolphe Gilbert
6:1, 6:4
Zwycięzca 8. 9 kwietnia 1995 Estoril Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow Niemcy Marc-Kevin Goellner
Włochy Diego Nargiso
5:7, 7:5, 6:2
Finalista 15. 14 maja 1995 Hamburg Ceglana Zimbabwe Byron Black Południowa Afryka Wayne Ferreira
Rosja Jewgienij Kafielnikow
1:6, 6:7
Finalista 16. 18 czerwca 1995 Rosmalen Trawiasta Holandia Hendrik Jan Davids Holandia Richard Krajicek
Holandia Jan Siemerink
5:7, 3:6
Finalista 17. 25 czerwca 1995 Halle Trawiasta Rosja Jewgienij Kafielnikow Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
2:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 9. 31 lipca 1995 Montreal Twarda Rosja Jewgienij Kafielnikow Stany Zjednoczone Brian MacPhie
Australia Sandon Stolle
6:4, 6:4
Zwycięzca 10. 24 marca 1996 Petersburg Dywanowa (hala) Rosja Jewgienij Kafielnikow Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Peter Nyborg
6:3, 6:4
Zwycięzca 11. 14 kwietnia 1996 Hongkong Twarda Stany Zjednoczone Patrick Galbraith Stany Zjednoczone Kent Kinnear
Stany Zjednoczone Dave Randall
6:3, 6:7, 7:6
Finalista 18. 6 października 1996 Singapur Dywanowa (hala) Czechy Martin Damm Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7, 6:7
Zwycięzca 12. 13 października 1996 Pekin Dywanowa (hala) Czechy Martin Damm Niemcy Patrik Kühnen
Południowa Afryka Gary Muller
6:4, 7:5
Zwycięzca 13. 10 listopada 1996 Moskwa Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Rick Leach Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
4:6, 6:1, 6:2
Finalista 19. 2 marca 1997 Mediolan Dywanowa (hala) Południowa Afryka David Adams Argentyna Pablo Albano
Szwecja Peter Nyborg
4:6, 6:7
Zwycięzca 14. 16 marca 1997 Kopenhaga Dywanowa (hala) Nowa Zelandia Brett Steven Dania Kenneth Carlsen
Dania Frederik Fetterlein
6:4, 6:2
Zwycięzca 15. 23 marca 1997 Petersburg Dywanowa (hala) Nowa Zelandia Brett Steven Niemcy David Prinosil
Czechy Daniel Vacek
6:4, 6:3
Zwycięzca 16. 7 lutego 1999 Marsylia Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Południowa Afryka David Adams
Czechy Pavel Vízner
7:5, 7:6(7)
Zwycięzca 17. 7 marca 1999 Kopenhaga Dywanowa (hala) Białoruś Maks Mirny Niemcy Marc-Kevin Goellner
Niemcy David Prinosil
6:7(5), 7:6(4), 6:1
Zwycięzca 18. 22 maja 1999 St. Pölten Ceglana Australia Andrew Florent Południowa Afryka Brent Haygarth
Południowa Afryka Robbie Koenig
5:7, 6:4, 7:5
Finalista 20. 7 stycznia 2001 Doha Twarda Hiszpania Juan Balcells Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
3:6, 1:6
Zwycięzca 19. 3 lutego 2002 Mediolan Dywanowa (hala) Niemcy Karsten Braasch Francja Julien Boutter
Białoruś Maks Mirny
3:6, 7:6(5), 12–10
Zwycięzca 20. 14 kwietnia 2002 Estoril Ceglana Niemcy Karsten Braasch Szwecja Simon Aspelin
Australia Andrew Kratzmann
6:3, 6:3

Gra mieszana (2–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 czerwca 1993 French Open, Paryż Ceglana Rosja Jewgienija Maniokowa Południowa Afryka Elna Reinach
Południowa Afryka Danie Visser
6:2, 4:6, 6:4
Zwycięzca 2. 30 stycznia 1994 Australian Open, Melbourne Twarda Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland Czechy Helena Suková
Australia Todd Woodbridge
7:5, 6:7(7), 6:2
Finalista 1. 4 czerwca 1994 French Open, Paryż Ceglana Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland Holandia Kristie Boogert
Holandia Menno Oosting
5:7, 6:3, 5:7
Finalista 2. 6 lipca 1997 Wimbledon, Londyn Trawiasta Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland Czechy Helena Suková
Czechy Cyril Suk
6:4, 3:6, 4:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]