Martin Damm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martin Damm
Ilustracja
Martin Damm (z lewej) i Robert Lindstedt
Państwo

 Czechy

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1972
Liberec

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1990

Zakończenie kariery

listopad 2010

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

42 (18 sierpnia 1997)

Australian Open

4R (1994)

Roland Garros

2R (1999)

Wimbledon

3R (1994, 2000)

US Open

3R (1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

40

Najwyżej w rankingu

5 (30 kwietnia 2007)

Australian Open

F (2006)

Roland Garros

QF (2002, 2005)

Wimbledon

SF (1997, 2006)

US Open

W (2006)

Martin Damm (ur. 1 sierpnia 1972 w Libercu) – czeski tenisista, zwycięzca US Open 2006 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako junior sięgnął po tytuły mistrza Europy do lat 12, 14 i 16, był także w finale juniorskiej edycji US Open 1989, w parze z Janem Kodešem juniorem.

W 1990 rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do listopada 2010 roku[1].

W grze pojedynczej awansował do 5 finałów rangi ATP World Tour. W singlowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł do 4 rundy podczas Australian Open 1994. Wyeliminował Cédrica Pioline, Henriego Leconte oraz Brenta Larkhama. Odpadł po porażce z Magnusem Gustafssonem.

Pierwszy turniej deblowy rangi ATP World Tour Damm wygrał w 1993 roku w Saragossie, występując w parze z Karelem Nováčkiem. We wrześniu tego samego roku, w parze z Nováčkiem, osiągnął finał wielkoszlemowy w US Open. W półfinale para czeska pokonała Leandera Paesa i Sébastiena Lareau, w finale nie sprostała jednak Rickowi Leachowi i Kenowi Flachowi przegrywając 7:6, 4:6, 2:6.

Finał wielkoszlemowy US Open 1993 pozostawał przez kilkanaście lat najlepszym rezultatem uzyskanym przez Damma w turniejach tej rangi. W styczniu 2006 roku po raz drugi dotarł do finału wielkoszlemowego, podczas Australian Open startując w parze z Leanderem Paesem. W decydującym meczu nie sprostali bliźniakom Bobowi i Mike'owi Bryanom. Swój jedyny triumf wielkoszlemowy Damm odniósł tegoż samego sezonu podczas US Open. W finale wspólnie z Paesem pokonał 6:7(5), 6:4, 6:3 Jonasa Björkmana i Maksa Mirnego[2].

Swój ostatni deblowy turniej Czech wygrał w sierpniu 2009 roku w Waszyngtonie. Łącznie zwyciężył w 40 deblowych rozgrywkach, a w dalszych 23 był finalistą.

W 1993 roku Damm zadebiutował w zespole narodowym Czechosłowacji (potem Czech) w Pucharze Davisa. Startując zarówno w grze podwójnej, jak i pojedynczej, udało mu się odnieść 2 zwycięstwa przy 8 porażkach. Po raz ostatni wystąpił w Pucharze Davisa we wrześniu 2006 roku, w parze z Tomášem Berdychem, w przegranym meczu z Rosją.

Startował na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, ale odpadł w 2 rundzie z, późniejszymi brązowymi medalistami, Ivanem Ljubičiciem i Mario Ančiciem z Chorwacji (w parze z Cyrilem Sukiem)[3].

W rankingu gry pojedynczej Damm najwyżej był na 42. miejscu (18 sierpnia 1997), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (30 kwietnia 2007).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 28 kwietnia 1996 Seul Twarda Zimbabwe Byron Black 6:7(3), 3:6
Finalista 2. 25 sierpnia 1996 Long Island Twarda Ukraina Andrij Medwediew 5:7, 3:6
Finalista 3. 13 października 1996 Pekin Dywanowa (hala) Wielka Brytania Greg Rusedski 6:7(5), 4:6
Finalista 4. 16 marca 1997 Kopenhaga Dywanowa (hala) Szwecja Thomas Johansson 4:6, 6:3, 2:6
Finalista 5. 21 czerwca 1998 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Australia Patrick Rafter 6:7(2), 2:6

Gra podwójna (40–23)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 7 marca 1993 Kopenhaga Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Południowa Afryka David Adams
Rosja Andriej Olchowski
3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 1. 14 marca 1993 Saragossa Dywanowa (hala) Czechy Karel Nováček Stany Zjednoczone Mike Bauer
Czechy David Rikl
2:6, 6:4, 7:5
Zwycięzca 2. 2 maja 1993 Monachium Ceglana Szwecja Henrik Holm Czechy Karel Nováček
Niemcy Carl-Uwe Steeb
6:0, 3:6, 7:5
Finalista 2. 11 września 1993 US Open, Nowy Jork Twarda Czechy Karel Nováček Stany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone Rick Leach
7:6, 4:6, 2:6
Finalista 3. 6 lutego 1994 Marsylia Dywanowa (hala) Rosja Jewgienij Kafielnikow Holandia Jan Siemerink
Czechy Daniel Vacek
7:6, 4:6, 1:6
Zwycięzca 3. 6 marca 1994 Kopenhaga Dywanowa (hala) Nowa Zelandia Brett Steven Niemcy David Prinosil
Niemcy Udo Riglewski
6:3, 6:4
Finalista 4. 13 marca 1994 Saragossa Dywanowa (hala) Czechy Karel Nováček Szwecja Henrik Holm
Szwecja Anders Järryd
5:7, 2:6
Zwycięzca 4. 3 kwietnia 1994 Osaka Twarda Australia Sandon Stolle Południowa Afryka David Adams
Rosja Andriej Olchowski
6:4, 6:4
Zwycięzca 5. 16 października 1994 Ostrawa Dywanowa (hala) Czechy Karel Nováček Południowa Afryka Gary Muller
Południowa Afryka Piet Norval
6:4, 1:6, 6:3
Finalista 5. 23 października 1994 Lyon Dywanowa (hala) Australia Patrick Rafter Szwajcaria Jakob Hlasek
Rosja Jewgienij Kafielnikow
7:6, 6:7, 6:7
Zwycięzca 6. 5 marca 1995 Rotterdam Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Hiszpania Tomás Carbonell
Hiszpania Francisco Roig
6:3, 6:2
Zwycięzca 7. 19 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Szwajcaria Jakob Hlasek
Rosja Jewgienij Kafielnikow
6:4, 6:2
Finalista 6. 4 lutego 1996 Zagrzeb Dywanowa (hala) Holandia Hendrik Jan Davids Belgia Libor Pimek
Holandia Menno Oosting
3:6, 6:7
Finalista 7. 6 października 1996 Singapur Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7, 6:7
Zwycięzca 8. 13 października 1996 Pekin Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Niemcy Patrik Kühnen
Południowa Afryka Gary Muller
6:4, 7:5
Zwycięzca 9. 13 kwietnia 1997 Hongkong Twarda Czechy Daniel Vacek Niemcy Karsten Braasch
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:3, 6:4
Zwycięzca 10. 20 kwietnia 1997 Tokio Twarda Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Australia Patrick Rafter
2:6, 6:2, 7:6
Zwycięzca 11. 9 listopada 1997 Moskwa Dywanowa (hala) Czechy Cyril Suk Południowa Afryka David Adams
Francja Fabrice Santoro
6:4, 6:3
Zwycięzca 12. 8 lutego 1998 Split Dywanowa (hala) Czechy Jiří Novák Szwecja Frederik Bergh
Szwecja Patrik Fredriksson
7:6, 6:2
Zwycięzca 13. 1 marca 1998 Londyn Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jim Grabb Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
6:4, 7:5
Zwycięzca 14. 9 sierpnia 1998 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Jim Grabb Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
6:7, 6:2, 7:6
Zwycięzca 15. 2 maja 1999 Praga Ceglana Czechy Radek Štěpánek Stany Zjednoczone Mark Keil
Ekwador Nicolás Lapentti
6:0, 6:2
Zwycięzca 16. 5 marca 2000 Kopenhaga Twarda (hala) Niemcy David Prinosil Szwecja Jonas Björkman
Kanada Sébastien Lareau
6:1, 5:7, 7:5
Finalista 8. 26 marca 2000 Miami Twarda Słowacja Dominik Hrbatý Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 4:6
Zwycięzca 17. 14 maja 2000 Rzym Ceglana Słowacja Dominik Hrbatý Południowa Afryka Wayne Ferreira
Rosja Jewgienij Kafielnikow
6:4, 4:6, 6:3
Zwycięzca 18. 25 czerwca 2000 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Cyril Suk Holandia Paul Haarhuis
Australia Sandon Stolle
6:4, 6:7(5), 7:6(5)
Finalista 9. 24 czerwca 2001 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Cyril Suk Holandia Paul Haarhuis
Holandia Sjeng Schalken
4:6, 4:6
Zwycięzca 19. 19 sierpnia 2001 Waszyngton Twarda Niemcy David Prinosil Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(5), 6:3
Finalista 10. 12 sierpnia 2001 Cincinnati Twarda Niemcy David Prinosil Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
6:7(3), 3:6
Zwycięzca 20. 14 października 2001 Wiedeń Twarda (hala) Czechy Radek Štěpánek Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:3, 6:2
Finalista 11. 3 marca 2002 Acapulco Ceglana Czechy David Rikl Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
1:6, 6:3, 2–10
Zwycięzca 21. 10 marca 2002 Delray Beach Twarda Czechy Cyril Suk Południowa Afryka David Adams
Australia Ben Ellwood
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwycięzca 22. 12 maja 2002 Rzym Ceglana Czechy Cyril Suk Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:5, 7:5
Zwycięzca 23. 23 czerwca 2002 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Cyril Suk Holandia Paul Haarhuis
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
7:6(6), 6:7(6), 6:4
Zwycięzca 24. 5 stycznia 2003 Doha Twarda Czechy Cyril Suk Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:4, 7:6(8)
Zwycięzca 25. 22 czerwca 2003 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Cyril Suk Stany Zjednoczone Donald Johnson
Indie Leander Paes
7:5, 7:6(4)
Finalista 12. 15 czerwca 2003 Halle Trawiasta Czechy Cyril Suk Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
3:6, 4:6
Zwycięzca 26. 27 lipca 2003 Kitzbühel Ceglana Czechy Cyril Suk Austria Jürgen Melzer
Austria Alexander Peya
6:4, 6:4
Finalista 13. 25 sierpnia 2003 Long Island Twarda Czechy Cyril Suk Południowa Afryka Robbie Koenig
Argentyna Martín Rodríguez
3:6, 6:7(4)
Zwycięzca 27. 11 stycznia 2004 Doha Twarda Czechy Cyril Suk Stany Zjednoczone Andy Roddick
Austria Stefan Koubek
6:2, 6:4
Finalista 14. 29 lutego 2004 Marsylia Twarda (hala) Czechy Cyril Suk Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
5:7, 3:6
Zwycięzca 28. 20 czerwca 2004 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Cyril Suk Niemcy Lars Burgsmüller
Czechy Jan Vacek
6:3, 6:7(7), 6:3
Zwycięzca 29. 17 października 2004 Wiedeń Twarda (hala) Czechy Cyril Suk Argentyna Gastón Etlis
Argentyna Martín Rodríguez
6:7(4), 6:4, 7:6(4)
Zwycięzca 30. 13 lutego 2005 Marsylia Twarda (hala) Czechy Radek Štěpánek Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:6(4), 7:6(5)
Zwycięzca 31. 27 lutego 2005 Dubaj Twarda Czechy Radek Štěpánek Szwecja Jonas Björkman
Francja Fabrice Santoro
6:2, 6:4
Finalista 15. 2 maja 2005 St. Pölten Ceglana Argentyna Mariano Hood Argentyna Lucas Arnold Ker
Australia Paul Hanley
3:6, 4:6
Finalista 16. 29 stycznia 2006 Australian Open, Melbourne Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca 32. 19 lutego 2006 Marsylia Twarda (hala) Czechy Radek Štěpánek Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:2, 6:7(4), 10–3
Zwycięzca 33. 24 czerwca 2006 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Indie Leander Paes Francja Arnaud Clément
Południowa Afryka Chris Haggard
6:1, 7:6(3)
Zwycięzca 34. 10 września 2006 US Open, Nowy Jork Twarda Indie Leander Paes Szwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
6:7(5), 6:4, 6:3
Finalista 17. 6 stycznia 2007 Doha Twarda Indie Leander Paes Rosja Michaił Jużny
Serbia Nenad Zimonjić
1:6, 6:7(3)
Zwycięzca 35. 25 lutego 2007 Rotterdam Twarda (hala) Indie Leander Paes Rumunia Andrei Pavel
Niemcy Alexander Waske
6:3, 6:7(5), 10–7
Zwycięzca 36. 18 marca 2007 Indian Wells Twarda Indie Leander Paes Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
6:4, 6:4
Finalista 18. 1 kwietnia 2007 Miami Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(7), 3:6, 7–10
Finalista 19. 23 czerwca 2007 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Indie Leander Paes Południowa Afryka Jeff Coetzee
Holandia Rogier Wassen
6:3, 6:7(5), 10–12
Zwycięzca 37. 17 lutego 2008 Marsylia Twarda (hala) Czechy Pavel Vízner Szwajcaria Yves Allegro
Południowa Afryka Jeff Coetzee
7:6(0), 7:5
Finalista 20. 9 marca 2008 Dubaj Twarda Czechy Pavel Vízner Indie Mahesh Bhupathi
Bahamy Mark Knowles
5:7, 6:7(7)
Zwycięzca 38. 17 stycznia 2009 Auckland Twarda Szwecja Robert Lindstedt Stany Zjednoczone Scott Lipsky
Indie Leander Paes
7:5, 6:4
Zwycięzca 39. 8 lutego 2009 Zagrzeb Twarda (hala) Szwecja Robert Lindstedt Niemcy Christopher Kas
Holandia Rogier Wassen
6:4, 6:3
Finalista 21. 1 marca 2009 Dubaj Twarda Szwecja Robert Lindstedt Południowa Afryka Rik de Voest
Rosja Dmitrij Tursunow
6:4, 3:6, 5–10
Finalista 22. 10 maja 2009 Estoril Ceglana Szwecja Robert Lindstedt Stany Zjednoczone Eric Butorac
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
3:6, 2:6
Zwycięzca 40. 9 sierpnia 2009 Waszyngton Twarda Szwecja Robert Lindstedt Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
7:5, 7:6(3)
Finalista 23. 13 czerwca 2010 Halle Trawiasta Słowacja Filip Polášek Rosja Michaił Jużny
Ukraina Serhij Stachowski
6:4, 5:7, 7–10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czech doubles specialist Martin Damm retires, „The Columbian”, 8 listopada 2010 [dostęp 2018-05-29] (ang.).
  2. Damm and Paes Win 1st Slam Title at US Open. tennis-x.com, 10 września 2006. [dostęp 2010-11-13]. (ang.).
  3. Martin Damm Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-14] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]