Rocky Balboa (postać fikcyjna)

Rocky Balboa Sr.

Pseudonim	„Włoski ogier” (ang. „The Italian Stallion”) „Philadelphia's Favorite Son” „The Philadelphia Slugger” „The Iron Horse from Philadelphia” „Tiger”
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1945 Florencja, Włochy
Obywatelstwo	USA
Styl walki	leworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	82
Zwycięstwa	57
Przez nokauty	54
Porażki	24
Remisy	1
Nieodbyte	0

Robert „Rocky” Balboa Sr. – pięściarz, fikcyjna postać filmowa, stworzona i zagrana przez Sylvestra Stallone.

Życiorys

Naukę skończył w 6 klasie szkoły podstawowej. Zaczął trenować boks w wieku piętnastu lat, gdyż, tak jak ojciec, nie był inteligentny. Nie umiał pisać i czytać. Ojciec mu mówił: „Nie urodziłeś się z mózgiem, więc zacznij używać ciała”. Od 18 roku życia mieszkał w Filadelfii. Przydomek „Włoski Ogier” (ang. „The Italian Stallion”) wymyślił podczas obiadu. Naprawdę na imię ma Robert, ale pseudonim Rocky przyjął na cześć Rocky’ego Marciano.

Rocky mieszka w Filadelfii, gdzie jest bokserem w miejscowym klubie. Pracuje także dla miejscowego gangstera, Tonny’ego Gazzo. Już dawno zaprzepaścił szanse na wielką karierę. Jedynym człowiekiem, który w niego wierzy jest jego trener Mickey Goldmill. Często porównuje go do Rocky’ego Marciano. W listopadzie 1975 mistrz świata wagi ciężkiej Apollo Creed i jego promotorzy wpadli na pomysł, by zorganizować walkę pomiędzy mistrzem a zupełnie nieznanym bokserem. Postanowili tak, ponieważ w Filadelfii miała odbyć się walka między Apollo a Mac Lee Greenem. Nie odbyła się z powodu kontuzji Greena. Wybór padł na Rocky’ego. Rocky ciężko trenuje. W tym czasie poznaje Adrian – dziewczynę ze sklepu zoologicznego. Nadchodzi 1 stycznia 1976 – dzień walki. Apollo uważał tę walkę za żart. Mistrz pierwszy pada na deski. Wygrywa jednak minimalnie na punkty. Rocky, mimo porażki, czuje się zwycięzcą. Wzrasta zainteresowanie mediów jego osobą.

Obaj przeciwnicy po walce trafiają do szpitala. Kłócą się tam o to, kto wygrał walkę. Rocky dowiaduje się, że przy każdym mocniejszym ciosie w głowę może stracić wzrok. Razem z Adrian postanawiają, że Włoski Ogier kończy z boksem. Po wyjściu ze szpitala, Rocky oświadcza się Adrian. Biorą ślub. Wkrótce ich rodzina ma się powiększyć. Pieniądze otrzymane za walkę z Apollo szybko się kończą. Rocky postanawia pracować w reklamie. Zachwala dezodorant marki „Dzikus”. Myli się parokrotnie i wylatuje z planu. Postanawia więc nauczyć się czytać i znaleźć pracę w biurze. Znajduje zatrudnienie w rzeźni. Jednak po redukcji etatów traci pracę. Media w tym czasie atakują Apollo mówiąc, że walka była ukartowana. Urażony mistrz decyduje się na rewanż. Rocky unika go jak tylko może. Adrian po urodzeniu syna - Rocky’ego Juniora zapada w śpiączkę. Włoski Ogier wreszcie postanawia walczyć. Walka odbyła się w listopadzie 1976. Po zaciętym pojedynku, Rocky nokautuje mistrza w piętnastej rundzie, sam upadając. Pierwszy wstaje Włoski Ogier i zostaje mistrzem świata. Prezentując pas, Rocky mówi do mikrofonu: „Chciałbym powiedzieć coś mojej żonie, która jest w domu. Hej, Adrian zwyciężyłem!” (słynne „Yo Adrian!”).

Rocky staje się coraz bardziej sławny. Broni 10 razy tytułu mistrza świata. Miasto Filadelfia w dowód wdzięczności stawia mu pomnik. Zostaje zorganizowana walka pomiędzy bokserem – Rockym a zawodowym zapaśnikiem Thunderlips. Walka kończy się remisem. Pojawia się groźny przeciwnik – Clubber Lang. Wyzywa mistrza na pojedynek. Rocky zamiast trenować tak, jak wcześniej, urządza pokazowy trening. Przed walką Clubber zadaje cios trenerowi Rocky’ego - Mickeyowi. Rocky, źle przygotowany, przegrywa w drugiej rundzie i traci pas mistrza świata. Po walce, w szatni, trener i przyjaciel Rocky’ego – Mickey Goldmill – umiera. Pojawia się niespodziewany, nowy trener – Apollo Creed. Postanawia mu przywrócić szybkość i „oko tygrysa” (ang. Eye of the tiger). Po morderczym treningu, Rocky decyduje się na rewanż. Clubber, zaskoczony nowym stylem walki Rocky’ego, przegrywa w trzeciej rundzie.

Do Ameryki z ZSRR przybywa mistrz świata amatorów Ivan Drago. Wyzywa Rocky’ego na pojedynek. Zamiast niego walczyć chce Apollo. Uważa, że będzie to dobry pomysł, ponieważ chce wrócić na ring po 5 latach przerwy. Rocky mu to odradza. Przed walką Apollo urządza wielki show. Po pierwszej rundzie Apollo jest bardzo zakrwawiony, ale nie chce przerywać walki. W drugiej rundzie Duke, trener Apollo, mówi do Rocky’ego, by przerwał walkę (przez rzucenie ręcznika na ring). Apollo mówi: „Nie!”. Po lewym sierpowym Ivana, Apollo pada na deski. Okazuje się, że umarł. Rocky, czując się odpowiedzialny za śmierć przyjaciela, wyrusza do ZSRR. Trenuje tam na Syberii, w mroźnych warunkach. Rocky przystępuje do walki, która odbyła się 25 grudnia. Po morderczym pojedynku, obserwowanym m.in. przez Michaiła Gorbaczowa, zwycięża przez nokaut w piętnastej rundzie.

Po powrocie do kraju dowiaduje się, że stracił cały majątek przez machlojki księgowego. Lekarze wykrywają u niego uszkodzenie mózgu. Postanawia zakończyć karierę. Rocky z rodziną przenosi się do biednej dzielnicy, w której kiedyś mieszkał. Zatrudnia się w klubie Mickeya. Więcej czasu niż rodzinie poświęca dobrze zapowiadającemu się bokserowi Tommy’emu. Chce on walczyć o tytuł mistrza świata. Rocky mu to odradza. Jednak promotorzy są silniejsi i niedługo Tommy zostaje mistrzem świata. Promotorzy mówią mu, że jeśli pokona Rocky’ego, będzie prawdziwym mistrzem. Podczas spotkania w barze, Tommy wyzywa Rocky’ego na pojedynek na ringu. Rocky nie zgadza się mówiąc, że skończył już karierę. Tommy prowokuje Balboę. Uderza przyjaciela Włoskiego Ogiera, Pauliego. Obaj wychodzą na ulicę i walczą. Po zaciętym pojedynku, Rocky zwycięża.

W 1995 Rocky otwiera restaurację w Filadelfii, którą nazwał Adrian’s.

Adrian Balboa umarła na raka piersi 11 stycznia 2002.

Rocky nie może pogodzić się ze śmiercią żony. Codziennie odwiedza jej grób. Prowadzi też restaurację w Filadelfii. Ma nie najlepszy kontakt z synem. Obecnym mistrzem świata jest Mason „The Line” Dixon. Nie jest on lubiany przez kibiców, gdyż zawsze wygrywa w początkowych rundach, przez co z jego walki są nudne. Telewizja ESPN przeprowadza komputerową symulacje walki pomiędzy obecnym mistrzem świata, Masonem Dixonem, a byłym, dwukrotnym mistrzem świata, Rockym Balboa. Walkę wygrywa Rocky. Pod wpływem tej wygranej, Rocky stara się o wydanie mu licencji bokserskiej, którą dostaje. Chce stoczyć kilka lokalnych walk. Dowiedziawszy się o tym, promotorzy Dixona proponują Rocky’emu walkę z obecnym mistrzem. Ten się zgadza. Zaczyna ciężki trening. Nadchodzi dzień walki. Eksperci nie dają Rocky’emu szans na przetrwanie z mistrzem pełnych 10 rund. Kibice jednak w niego wierzą. Balboa wytrzymuje dziesięć rund, przegrywa jednak niejednogłośną decyzją sędziów.

Po paru latach od ostatniej walki Rockiego, zgłasza się do niego syn dawnego rywala a zarazem przyjaciela, Apollo Creeda. Rocky dowiedziawszy się kim jest młody chłopak zaczyna go trenować. Stosuje metody treningowe podobne do metod jego starego trenera, Mike’a. Rocky dowiaduje się, że ma raka, ale postanawia z tym nic nie robić. Syn Apolla, Adonis namawia Balboę na leczenie. Obaj mężczyźni nawzajem sobie pomagają. Adonis po serii wygranych walk, walczy z mistrzem świata. Po walce młody Creed przegrywa niejednogłośnie na punkty. Ale mimo to i tak cieszy się wraz ze swoim trenerem Rockym.

Bilans Rocky’ego

• Przed walką ze Spiderem Rico bilans Rocky’ego wynosił 43 zwycięstwa (37 KO) i 20 porażek
• Po ostatniej oficjalnej walce bilans Rocky’ego zatrzymał się na 57 wygranych (52 KO), 23 porażkach i 1 remisie

Rezultat	Przeciwnik	Sposób	Runda	Miejsce	Data	Nota
wygrana	Spider Rico	KO	3	Filadelfia, Pensylwania	1975
przegrana	Apollo Creed	niejednogłośna decyzja sędziów	15	Filadelfia, Pensylwania	1 stycznia 1976	walka o mistrzostwo świata wagi ciężkiej
wygrana	Apollo Creed	KO	15	Filadelfia, Pensylwania	27 listopada 1976	Rocky zdobywa tytuł mistrza świata wagi ciężkiej
wygrana	Trevor Faus	KO	1	Filadelfia, Pensylwania	6 kwietnia 1977	Rocky broni tytułu
wygrana	Joe Czak	KO	2	Nowy Jork, Nowy Jork	1 sierpnia 1977	Rocky broni tytułu
wygrana	Big Yank Ball	KO	6	Las Vegas, Nevada	13 listopada 1977	Rocky broni tytułu
wygrana	Vito Soto	KO	10	N/A	16 lutego 1978	Rocky broni tytułu
wygrana	Bobby Jalali	KO	3	N/A	3 października 1978	Rocky broni tytułu
wygrana	Dave Fossan	KO	2	N/A	9 lutego 1979	Rocky broni tytułu
wygrana	Filip Folsom	KO	2	N/A	24 października 1979	Rocky broni tytułu
wygrana	Joe Green	KO	2	N/A	17 czerwca 1980	Rocky broni tytułu
wygrana	Matt DeLarue	KO	5	N/A	7 listopada 1980	Rocky broni tytułu
wygrana	Philip Hammerman	KO	3	N/A	29 kwietnia 1981	Rocky broni tytułu
remis	Thunderlips	remis	N/A	N/A	10 maja 1981	walka charytatywna
porażka	Clubber Lang	KO	2	Nowy Jork, Nowy Jork	15 sierpnia 1981	Rocky traci tytuł
wygrana	Clubber Lang	KO	3	Nowy Jork, Nowy Jork	12 stycznia 1982	Rocky ponownie zdobywa tytuł mistrza świata wagi ciężkiej
wygrana	Ivan Drago	KO	15	Moskwa, ZSRR	25 grudnia 1985	walka pokazowa
porażka	Mason Dixon	niejednogłośna decyzja sędziów	10	Las Vegas, Nevada	26 lutego 2005	walka charytatywna

Książka

18 grudnia 2006 w USA pojawiła się książka pt. „Rocky: The Ultimate Guide”. Jest to kompendium wiedzy o sześciu częściach serii, wzbogacone o zdjęcia z planu filmowego. Słowo wstępne napisał Sylvester Stallone.

Oryginał

Pierwowzorem dla postaci Rocky’ego Balboii był bokser Chuck Wepner. Stallone oglądał w telewizji walkę Wepnera z Muhammadem Ali. Chuck położył mistrza na deski, ale przegrał ją przez TKO. Początkowo seria miała być trylogią. Potem Rocky miał zginąć w piątej części.

Zobacz też

• John Rambo

Linki zewnętrzne

• Strona o serii
• Kariera Rocky’ego. balboapension.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-25)].
• Rocky Balboa. imdb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-23)]. w bazie Internet Movie Database (IMDb) (ang.)